Tematy - Zarządzanie zmianą, Ocena pracownika - INFOR.PL

Cechy dobrego pracownika i menedżera

20 paź 2010

Kwestionariusze osobowości są popularną metodą selekcji kandydatów pod kątem zgodności osobowości z wymaganiami danego stanowiska. Jednak, jak pokazują ostatnie badania przeprowadzone w Amerykańskich Siłach Powietrznych, w niektórych przypadkach są one nieskuteczne.

Oceny pracownicze są obecnie w zakładach pracy standardem. Zdarzają się sytuacje, że źle przeprowadzona ocena przynosi szkodę zarówno pracownikowi, jak i pracodawcy.

Zatrudniamy w naszej firmie wielu inżynierów. Są fachowcami w swoich dziedzinach i mają ogromne doświadczenie. Chcielibyśmy, jako firma, wykorzystać ich wiedzę w nowych projektach i zależy nam, aby dzielili się swoim doświadczeniem z innymi osobami. Na początek poprosiliśmy ich o poprowadzenie kilku prezentacji dla młodszych pracowników, a w przyszłości planujemy także edukować naszych klientów. Niestety, słuchacze niewiele z tych wystąpień zrozumieli. Zależy nam, aby inżynierowie dobrze wypadali podczas prezentacji, bo dzięki ich wiedzy skorzysta i nasza firma, i nasi klienci.

Z perspektywy psychologii organizacji stanowisko pracy to zespół wymagań stawianych pracownikowi. Mogą dotyczyć zarówno tego, co zatrudniony powinien wiedzieć i umieć, jak i do czego musi być predysponowany. Kompletna ocena potencjału oznacza nie tyle, że badamy kandydata wszystkimi dostępnymi narzędziami, ile że oceniamy rzetelnie, czy spełnia on wszystkie kluczowe wymagania stawiane mu przez stanowisko, o które się ubiega.

Wywiad z Waynem F. Cascio, profesorem zarządzania w Business School na Uniwersytecie w Denver (Colorado)

Rozmowa okresowa to kluczowy punkt całego systemu ocen okresowych pracowników. Sposób jej przeprowadzenia decyduje w dużej mierze o jakości i rzetelności dokonanej oceny pracownika, a tym samym determinuje zasadność opierania na wynikach oceny okresowej różnych decyzji związanych z zarządzaniem ludźmi w organizacji. Jednocześnie rozmowa okresowa bardzo często budzi niechęć i obawę zarówno ocenianych, jak i oceniających i jest postrzegana jako sytuacja trudna dla obu stron. Można jednak zbudować pozytywne podejście do procesu dokonywania oceny okresowej, jeżeli będziemy pamiętać o stosowaniu pewnych zasad i dobrych praktyk oceniania.

System ocen okresowych jest jednym z ważniejszych narzędzi zarządzania zasobami ludzkimi. Brak reakcji na pojawiające się problemy przyniesie więcej strat niż korzyści. Same błędy natomiast można eliminować lub minimalizować, co spowoduje, iż system będzie bardziej efektywny i funkcjonalny. Jakie zatem błędy można popełnić?

Sesje development i assessment center to narzędzia diagnostyczne znane w HRM od lat, stosowane z mniejszym lub większym przekonaniem zarządów, głównie ze względu na wysokie koszty, jakie muszą zostać poniesione, aby ocena została przeprowadzona rzetelnie.

Gdy w polskich firmach zaczęło się mówić o programach Hi-Po i młodych talentach, od razu zarysowała się opozycja między „pokazywaczami” i „ukrywaczami”. Czy dziś firmy chętnie zezwalają najlepiej rokującym pracownikom na udział w otwartych konkursach lub na prezentacje podczas konferencji?

W dzisiejszych czasach nie wystarczy być kompetentnym menedżerem. To, w jaki sposób radzimy sobie w sytuacjach zawodowych, we współpracy z innymi ludźmi, w końcu czy osiągniemy upragniony sukces, zależy również od wizerunku osobistego. Każdy z nas, czy tego chce, czy nie, codziennie pracuje na swój wizerunek w otoczeniu. Jednak czy zawsze jest to świadomie kreowanie własnego image’u?

Uczestnictwo w procesie samooceny to szczególne i wyjątkowe doświadczenie dla pracownika, ponieważ daje mu możliwość spojrzenia na własne funkcjonowanie zawodowe w zupełnie nowym świetle. Samoocena to swoisty rachunek sumienia podwładnego, a czas na nią poświęcony jest okazją do poznania prawdy o sobie i swoich słabych stronach zawodowych po to, aby zdiagnozowane niedoskonałości stały się punktem wyjścia do działań w zakresie kreowania ścieżki rozwoju i kariery.

System oceny pracowniczej jest narzędziem realizowania zadań przez przedsiębiorstwo. Aby im sprostać, zarówno oceniający (przełożony), jak i oceniany (podwładny) powinni dobrze przygotować się do procesu oceny. Jakimi jeszcze wskaźnikami należy się kierować, przeprowadzając ocenę pracowniczą, a także, jak motywować finansowo, przedstawiamy na przykładach firm polskiej i niemieckiej.

Kieruję grupą handlowców. Jednym z mało wdzięcznych zadań na moim stanowisku jest przekazywanie negatywnej informacji zwrotnej dotyczącej sposobów pracy i osiągnięć moich podwładnych. Jak powinienem przekazywać negatywną ocenę, by była ona konstruktywna i nie demotywowała do pracy.

Ocena 360 stopni jest zazwyczaj bardziej obiektywna niż ocena tradycyjna. Jednak jest znacznie trudniejsza do przeprowadzenia, zarówno od strony metodologiczno-organizacyjnej, jak i psychologiczno-społecznej. Nie zawsze jest potrzebna i nie zawsze może spełnić nadzieje w niej pokładane. Właściwie zastosowana daje organizacji ogromny impuls do rozwoju.

Są jeszcze miejsca, gdzie ludzie w pracy kierują się wartościami – to jeden z wniosków płynących z konferencji Kuźnia Kadr. Tegoroczna edycja konferencji odbyła się w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie i toczyła się pod hasłem „Systemy płac i motywacja pracowników średnich przedsiębiorstw”. Spotkanie zgromadziło bardzo szerokie grono uczestników – począwszy od przedstawicieli mikroprzedsiębiorstw, poprzez pracowników firm państwowych, aż do przedstawicieli działów HR międzynarodowych koncernów.

Czy programy poprawy produktywności, jak np. japoński Program 5S, tworzenie środowisk innowacyjnych to tylko moda, bezrefleksyjny sposób naśladowania zagranicznych wzorów zarządzania, czy jednak przynoszą firmom korzyści? Przykład Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych świadczy o sensowności wdrażania podobnych programów.

Zarządzanie poprzez wartości to uzupełnienie klasycznych metod i teorii zarządzania. Istnieje wiele teorii zarządzania, po co więc zarządzanie przez wartości i czym różni się od zarządzania poprzez cele, zarządzania poprzez motywowanie, kompetencje czy controlling? Zarządzanie poprzez wartości, w odróżnieniu od innych teorii zarządzania, bardzo głęboko dotyka tej sfery naszego życia, która jest dla nas najcenniejsza – sfery etycznej i moralnej.

Menedżerowie, a szczególnie liderzy, muszą odznaczać się szczególnymi umiejętnościami, wśród których ważne miejsce zajmują umiejętności społeczne. O tym, że badania i rozwój kompetencji menedżerskich są kluczowe dla sukcesu organizacji, nie trzeba przekonywać nikogo. Jak najskuteczniej je badać?

Obecne przepisy o pracownikach samorządowych umożliwiają wprowadzanie premii dla pracowników samorządowych. Jaką konstrukcję przykładowo może przybrać taka premia, abyśmy nie mówili o jej uznaniowości? Chcielibyśmy, aby świadczenie to mogło być otrzymywane niezależnie od dobrej woli kierownika jednostki, po spełnieniu założonych kryteriów. Czy obecnie w samorządzie można wprowadzić takie świadczenie?

Nie ma uniwersalnej recepty na przywództwo, tak jak nie ma uniwersalnych cech charakterystycznych dla liderów – to, co sprawdza się u jednego przywódcy, nie sprawdza się u drugiego.

Informacja zwrotna powinna być dostosowana do odbiorcy. Co, jeśli mamy do czynienia z dwoma różnymi pracownikami? Jeden to perfekcjonista, który wszystko wykonuje zgodnie ze wskazówkami, ale nigdy nie przejawia inicjatywy, nie przekracza zasad i zgłasza same problemy, gdy trzeba zrobić coś inaczej niż do tej pory było to wykonywane. Drugi ma mnóstwo pomysłów, świetnie radzi sobie z trudnymi zadaniami, ale wiem też, że ma kłopot z terminowością i dokańczaniem wykonywanych zadań. Jakie są inne sposoby funkcjonowania tych ludzi w pracy? W jaki sposób ta wiedza pomoże przygotować trafny feedback?

Wyzwaniem dla dużych organizacji jest mnogość procesów i narzędzi HRM. Szkolenia, programy rozwojowe, systemy ocen i zarządzania talentami, testy, procedury oraz narzędzia stosowane w rekrutacji – wszystko to składa się na bardzo rozbudowany system, komplikujący się wraz z rozrostem organizacji i pojawianiem się nowych jednostek oraz nowych dostawców. Jedną z odpowiedzi na brak spójności procesów i narzędzi jest oparcie całego systemu HRM na modelu kompetencyjnym. Co należy zrobić, aby adaptacja modelu kompetencyjnego zakończyła się sukcesem?

O sukcesie firmy, zwłaszcza w aspekcie inicjowania zmian i przeprowadzania przez nie całych organizacji, decyduje suma zachowań przywódczych - przywództwo staje się obecnie najbardziej pożądaną właściwością.

Niewiele jest profesji mających tak duże oddziaływanie społeczne, jak funkcja dyrektora personalnego. Działania podejmowane przez osoby odpowiedzialne za zarządzanie kapitałem ludzkim odzwierciedlają nie tylko strategię biznesową firmy, lecz także (a może przede wszystkim) jej wartości etyczne. Zazwyczaj to właśnie na podstawie ogółu relacji z pracownikami można organizację nazwać etyczną lub nieetyczną.

Dziś często mówi się o tym, że bez wystarczająco rozwiniętych kompetencji miękkich menedżer nie jest w stanie efektywnie zarządzać swoim zespołem. Zależy mi na tym, aby być skutecznym menedżerem. Nieustannie więc doskonalę swój styl zarządzania zespołem. W związku z powyższym zainteresowałem się ostatnio możliwościami rozwoju własnych kompetencji miękkich. Niestety, nie bardzo wiem, od czego zacząć. W szczególności chciałbym dowiedzieć się, czy jest jakaś metoda ich rozwoju, która jest szczególnie godna polecenia menedżerowi.

Nasza firma zastanawia się nad skorzystaniem z usług pracowników tymczasowych, aby zredukować koszty pracy. Na rynku spotyka się jednak wiele opinii, że z pracownikami tymczasowymi jest wiele kłopotów. Czy zatem w przypadku pracy tymczasowej korzyści są większe niż ewentualne ryzyko? Co zrobić, by uniknąć kiepskich pracowników i nie narażać się na niepotrzebne koszty?

Jestem menedżerem personalnym w dużej firmie. Zamieszanie na światowych rynkach dotarło także do mojej organizacji. Wszyscy już wiedzą, że będą zmiany, na korytarzach aż huczy od plotek o grupowych zwolnieniach. Mało kto wierzy w uspokajające komunikaty centrali, tym bardziej że konkurencja już podejmuje drastyczne kroki, a gazety bez konsultacji z nami analizują scenariusze zmian, jakie czekają naszą firmę. Najgorsze jest to, że w tak szybko zmieniającym się otoczeniu i wobec niepewności co do decyzji centrali sami nie mamy jasnej odpowiedzi na wiele pytań. W jaki sposób rozmawiać z pracownikami?

Procesy doboru i oceny pracowników mają różne wymiary, uzależnione od aktualnej sytuacji firmy i jej otoczenia. W okresach wzrostu gospodarczego dotyczą zazwyczaj obszarów związanych z rozwojem zasobów kadrowych, zarówno w przypadku zwiększania wielkości zatrudnienia, jak i podnoszenia kwalifikacji pracowników. Kiedy zmniejsza się potencjał rynku, firmy zmuszone są podejmować działania mające na celu dostosowanie poziomu kosztów do osiąganych aktualnie zysków.

Obecne zawirowania rynkowe nie mogły pozostać bez wpływu na decyzje podejmowane przez firmy w obszarze zarządzania personelem. „Zaciskając pasa”, organizacje wciąż jednak stosunkowo rzadko sięgają po radykalne środki, takie jak zwolnienia masowe czy obniżki płac.

Prognozowanie potencjału pracowników, zwłaszcza w długiej perspektywie, jest jak granie na giełdzie. Wymaga specyficznej wiedzy i umiejętności interpretacji danych historycznych oraz prognozowania wartości jednostki w przyszłości. Decyzje dotyczące dokonania właściwych inwestycji, które mogą pomóc organizacji odnieść sukces lub stać się przyczyną jej kłopotów, są obarczone dużym ryzykiem. Z drugiej strony systematyczne i przemyślane działania mogą przynieść zwrot znacznie przewyższający zainwestowany kapitał.

Jestem menedżerem w dziale sprzedaży, firma właśnie przechodzi poważny proces zmian, a ja jestem odpowiedzialny za wyniki sprzedaży. W jaki sposób powinienem podejść do oporu pracowników, którzy zamiast skupić się na realizacji celów biznesowych zajmują się roztrząsaniem kwestii związanych z zachodzącymi w organizacji zmianami.

Firmy stawiające na sukces już dziś aktywnie szukają osób z potencjałem i sukcesywnie go rozwijają. W przypadku odejścia pracowników z kluczowych stanowisk w firmie nie muszą szukać następców na zewnątrz. Po prostu promują ich w ramach programu sukcesji i rozwoju talentów. Pomocna w identyfikowaniu utalentowanych pracowników może okazać się ocena 360 stopni.

Jestem dyrektorem sprzedaży w dużej firmie produkcyjnej. Nasz dział personalny zaproponował kadrze menedżerskiej udział w szkoleniu z coachingu, abyśmy mogli wykorzystać to narzędzie w pracy z podwładnymi. Pomysł wydał mi się bardzo interesujący, jednak kiedy próbowałem zastosować coaching w praktyce, spotkałem się z oporem pracowników. Zarzucili mi, że nie ufam ich umiejętnościom i że wprowadzam kolejne narzędzie oceny. Moją intencją był rozwój moich pracowników i ich kompetencji sprzedażowych. Dostałem od nich informację zwrotną, że stresuje ich moja obecność podczas rozmów z klientami, a każde proponowane przeze mnie rozwiązanie negują stwierdzeniem, że „już próbowali i to nie działa”. Mam bardzo dobre relacje z zespołem i nie chcę ich stracić. Wierzę jednak, że coaching może im pomóc. Jak poradzić sobie z ich oporem?

Właśnie zrealizowaliśmy proces okresowych ocen naszego zespołu, w efekcie którego niektórzy z jego członków zostaną awansowani. W jaki sposób przekazać informację o tym samym zainteresowanym, jak również ich współpracownikom?

Pracuję w branży finansowej. Kieruję 30-osobowym zespołem doradców. W ciągu ostatnich czterech miesięcy odeszło z pracy trzech moich najlepszych pracowników, podając za przyczynę brak czasu dla rodziny w związku ze zbyt dużym obciążeniem obowiązkami. Nigdy wcześniej nie otrzymałem od nich sygnału, że są przeciążeni. Sądziłem, iż są zadowoleni z pracy - mieli świetne wyniki, byli bardzo zaangażowani i chętnie podejmowali nowe wyzwania. Mimo moich starań nie udało się ich zatrzymać. Co zrobić, aby uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości?

Rozmowa z Susan Wildau, światowym ekspertem i konsultantem w dziedzinie mediacji

Jestem dyrektorem personalnym dużego przedsiębiorstwa. Ze względu na sytuację ekonomiczną firma przechodzi znaczną restrukturyzację, w związku z którą zachodzi potrzeba zwolnienia 50 pracowników. Od czego rozpocząć ten proces, jak powinien on wyglądać i o czym szczególnie trzeba pamiętać?

Ocena pracownika musi zostać przeprowadzona w sposób rzetelny i obiektywny. W przeciwnym wypadku pracodawca naraża się na dotkliwe konsekwencje.

Pozytywna ocena pracownika może być podstawą do jego awansu, ocena negatywna - do zwolnienia. Ocena przeprowadzona nieprawidłowo natomiast powoduje odpowiedzialność pracodawcy.

Jedna z moich podwładnych jest przewrażliwiona na swoim punkcie: gdy tylko próbuję jej zwrócić na coś uwagę, zaczyna obwiniać inne osoby z zespołu lub po prostu płacze i nie chce ze mną rozmawiać. Doszło do tego, że w ogóle nie mówię jej o zauważonych błędach. Jak mogę ją nauczyć przyjmowania negatywnych informacji zwrotnych?

Naszym firmowym problemem jest nadmiar spotkań. Zdarza się, że w kalendarzu mam trzy nachodzące na siebie zebrania. Podejmujemy na nich ustalenia, z których nie mamy czasu się wywiązać, bo znów się spotykamy. Jako przełożony przyczyniam się niestety do tej sytuacji. Z drugiej strony chcę regularnie spotykać się ze swoim zespołem. Dodatkowo kieruję projektami wymagającymi zebrań. Jak spotykać się efektywnie?

Wprowadzanie monitoringu zachowań pracowników (np. kamery, rejestrowanie rozmów telefonicznych itp.) mogłoby w pewnych sytuacjach zapobiec nadużyciom. Czasami jednak grozi pogorszeniem wizerunku firmy. Co wybrać?

W wielu firmach synonimem ocen okresowych stało się określenie „oceny roczne”. Dla niektórych oznacza to przeprowadzenie oceny raz na pół roku, dla jeszcze innych - nawet co kwartał.

Jestem menedżerem średniego szczebla w dziale IT w dużej korporacji. Aby sprostać wszystkim zadaniom, dużo pracuję. Mimo to mam coraz więcej zaległości. Czuję się sfrustrowany i odnoszę wrażenie, że ile bym nie pracował, nie zdążę ze wszystkim. Nagromadzenie spraw powoduje, że zaczynam mieć kłopoty z koncentracją i zajmuję się kilkoma tematami naraz. Czy jest sposób, aby radzić sobie lepiej z natłokiem informacji i obowiązków?

Od pół roku jestem kierownikiem niewielkiego zespołu. Ostatnio mam problem z jednym z moich pracowników. Pracuje on u nas od miesiąca. Jest to jego drugi etat. Już wcześniej były trudności z dopasowaniem godzin jego pracy, ale ostatnio ostentacyjnie stwierdził, że traktuje pracę tylko jak zarabianie pieniędzy, nie stara się, bo jest zmęczony, nie lubi tego, ale robi, bo musi. Inni współpracownicy narzekają na jego niewielkie chęci i lenistwo. Mój przełożony, gdy usłyszał to, od razu podjął decyzję o zwolnieniu tego pracownika. Podejrzewam, że to ja będę musiał go o tym poinformować. Nie jestem do końca przekonany do tej decyzji. Nie wiem, jak to zrobić, bo jeszcze nie byłem w takiej sytuacji, a chciałbym to zrobić uczciwie i z klasą.

Jako szef niewielkiej firmy chcę wprowadzić system ocen pracy pracowników. Czy muszę o tym zawiadomić zatrudnionych pracowników? Czy pracownicy muszą być systematycznie informowani o tych ocenach, czy mogę zachować je do swojej wiadomości?

Jeden z pracowników działu marketingu w wyznaczonym przez przełożonego okresie pozyskał dla naszej firmy o połowę mniej klientów niż inni pracownicy zatrudnieni na takich samych warunkach. Wykazał przy tym duży brak inicjatywy w pozyskiwaniu klientów. Czy możemy wobec niego zastosować karę upomnienia?

Zarządzanie zmianą, Ocena pracownika

Cechy dobrego pracownika i menedżera

Którzy pracownicy mają największe szanse na awans?

Bezwartościowe kwestionariusze osobowości

Ocena okresowa pracownika - zalety i wady

Jak dobrze wypaść podczas prezentacji?

Wszechstronny opis potencjału pracownika

Zmierzyć (nie)mierzalne

Zasady przygotowania i przeprowadzenia rozmowy okresowej

Błędy w ocenach okresowych pracowników

Ocena kompetencji pracownika za pomocą DC w terenie – opis praktyki

Polityka personalna wobec utalentowanych pracowników

Jak ja wyglądam, czyli o wizerunku osobistym menedżera

Diagnoza mocnych i słabych stron

Nowoczesne systemy oceny i motywacji pracowników

Jak udzielać negatywnej informacji zwrotnej?

Kiedy warto wprowadzić system ocen 360 stopni

Od przyjaźni do ocen okresowych

Udoskonalanie dobrego

Zarządzanie poprzez wartości – jak zapobiegać anomii pracowniczej

Badania kompetencji menedżerskich

W jaki sposób ustalać premię w samorządzie

Kształtowanie cech przywódczych menedżerów

Jak pracować z konformistą i nonkonformistą

W jaki sposób wprowadzić system HRM oparty na modelu kompetencyjnym

Przeprowadzanie procesu zmian w organizacji

Etyczny dyrektor personalny

Które metody doskonalenia kompetencji miękkich są najskuteczniejsze

Czy warto korzystać z usług pracowników tymczasowych

W jaki sposób komunikować zmiany w organizacji

Proces doboru i oceny pracowników

W poszukiwaniu oszczędności

Jak znaleźć i zatrzymać utalentowanych pracowników

Jak radzić sobie z oporem pracowników

Proces doboru i oceny pracowników

Coaching - nagroda czy kara?

W jaki sposób komunikować awans pracownikom

Jak zatrzymać utalentowanych pracowników

Oddzielić ludzi od problemów

W jaki sposób z klasą rozstać się z pracownikiem

Kryteria oceny okresowej pracownika

Ocenianie pracowników - aspekty prawne

Ocenianie pracowników - aspekty prawne

W jaki sposób udzielać informacji zwrotnej przewrażliwionemu pracownikowi

Jak przygotować i poprowadzić efektywne spotkanie?

Ufać czy kontrolować

Oceny roczne częściej?

Jak radzić sobie z nadmiarem wiadomości i zadań?

Co zrobić z pracownikiem, który nie wykazuje chęci do pracy?

Czy pracodawca ma obowiązek informować pracowników o przyjętych kryteriach oceny ich pracy

Czy pracownikowi można wymierzyć karę porządkową za niską liczbę pozyskanych klientów