Jak zatrzymać utalentowanych pracowników

Obecnie, szczególnie w branży finansowej, gdzie mamy do czynienia z ogromną konkurencją, na pracownikach ciąży presja - muszą podnosić wyniki, aby utrzymać się na rynku i otrzymywać satysfakcjonujące wynagrodzenie. Ciągła walka wymaga dużego zaangażowania umiejętności i czasu. Zatrudnieni realizują się w pracy często kosztem swojego życia prywatnego. Poświęcają coraz więcej czasu na życie zawodowe, przyjmują nowe obowiązki, a robią to, gdyż praca jest dla nich źródłem satysfakcji. Podnosząc efektywność, umacniają swoją samoocenę - nagrodą jest poczucie spełnienia: „jestem najlepszym pracownikiem, jestem potrzebny”. Oczywiście nie ma nic złego w ambicji, wszyscy potrzebujemy uznania i dowartościowania. Na domiar złego w organizacjach wciąż pokutuje kultura wielogodzinnej pracy i przekonanie, że miarą zaangażowania pracownika jest czas, jaki poświęca obowiązkom zawodowym. Często zatrudnieni czują presję pracy w nadgodzinach, ponieważ tego się od nich oczekuje. Obawiają się, iż stracą wiarygodność w oczach pracodawcy, kiedy powiedzą mu, że są przeciążeni pracą.

Skutki nierównowagi

Nie ma nic niestosownego w samorealizacji poprzez pracę, do momentu kiedy ta zaczyna kolidować z życiem prywatnym. Pracownik odczuwa wewnętrzny konflikt, gdy nie może zaspokoić potrzeby realizacji zarówno na polu zawodowym, jak i prywatnym. Konsekwencją takiej sytuacji jest stres, który w dłuższej perspektywie może doprowadzić do wyczerpania emocjonalnego, zniechęcenia, spadku poczucia własnej wartości, a w rezultacie do wypalenia zawodowego. Według autorki trójczynnikowego modelu wypalenia zawodowego Christine Maslach na syndrom ten narażeni są szczególnie pracownicy pracujący w kontakcie bezpośrednim z klientami. Zaburzenie równowagi praca-życie osobiste jest jedną z głównych przyczyn rezygnacji z pracy. Wyniki badania sondażowego, przeprowadzanego corocznie w Wielkiej Brytanii przez Labour Force Survey, wskazują, że 5-10 proc. zatrudnionych odchodzi z pracy z przyczyn osobistych, gdyż nie mogą pogodzić obowiązków służbowych z życiem pozazawodowym. Z kolei z badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych w obszarach: rekrutacja i zatrzymywanie pracowników, motywacja pracowników oraz absencja i kreatywność wynika, że istnieje korelacja pomiędzy wspieraniem równowagi praca-życie zatrudnionych a fluktuacją. Pracownicy są bardziej zadowoleni, jeśli mogą pracować w elastycznym czasie pracy i mają możliwość pracy w domu - wyżej wtedy oceniają pracodawcę. Zatrudnieni korzystający z narzędzi w ramach programów wspierania równowagi praca-życie przebywają na zwolnieniach chorobowych aż o połowę krócej niż pozostali, a kobiety rozpoczynają urlop macierzyński w późniejszym okresie ciąży i szybciej wracają po porodzie do pracy. Badania dowiodły również, że zewnętrzne wsparcie łagodzi uczucie emocjonalnego wyczerpania i ma korzystny wpływ na twórcze reakcje jednostki.