HRM - Profesjonalny serwis kadrowych - zarządzanie, komunikacja, rekrutacja, informatyzacja HRM, HR, motywowanie, szkolenia i rozwój, ocena pracy - INFOR.PL

Zapisz się na newsletter

Wpisz poprawny e-mail

Jestem menedżerem personalnym w firmie średniej wielkości. Podobnie jak większość firm z branży, jesteśmy na etapie ograniczania kosztów, co dotyka również dział personalny. Rekrutacje, które musimy przeprowadzać, prowadzimy samodzielnie, opierając się na ogłoszeniach prasowych i portalach społecznościowych. Niestety tą drogą, nie zawsze możemy dotrzeć do interesujących nas kandydatów. Jak zatem dotrzeć do właściwych specjalistów, jakie narzędzia dobrać, aby osiągnąć zakładany efekt, nie podnosząc kosztów rekrutacji?

Trafność decyzji personalnych na etapie selekcji kandydatów ma krytyczne znaczenie dla organizacji. Niekompetentni i nieumotywowani pracownicy nie tylko nie potrafią lub nie chcą skutecznie pracować, lecz także swoją niewłaściwą postawą mogą zniechęcać do skutecznego działania współpracowników. Pomyłka na etapie selekcji to także dodatkowe koszty związane z koniecznością ponownego przeprowadzenia procesu rekrutacji, selekcji, wstępnego szkolenia.

Prowadzę przedstawicielstwo zagranicznego koncernu z branży poligraficznej. Do tej pory w firmie zatrudnionych było pięć osób, z czego w zespole sprzedaży było dwóch handlowców. Na ostatnim spotkaniu w centrali przedstawiono mi plan ekspansji zakładający m.in. rozwój sił sprzedaży. W ciągu dwóch miesięcy muszę zatrudnić 14 przedstawicieli handlowych zlokalizowanych w całej Polsce. Problemem dla mnie są nie tylko ograniczenia finansowe, lecz także brak specjalisty ds. rekrutacji i ograniczona ilość czasu, którym dysponuję.

Szacuje się, że co roku około 10 tysięcy studentów wydziałów prawa polskich wyższych uczelni opuszcza swe alma mater. Po ukończeniu studiów prawniczych większość świeżo upieczonych prawników próbuje swoich sił, zdając na aplikację. Wzrost liczby osób wykonujących ten zawód powoduje, że aby uzyskać zatrudnienie w wymarzonej kancelarii lub przedsiębiorstwie, należy nie tylko legitymować się dyplomem uznanej wyższej uczelni, lecz przede wszystkim należy wyróżniać się wśród rzeszy konkurentów.

Jestem menedżerem HR z kilkuletnim doświadczeniem. Ostatnio wiele słyszy się na temat wykorzystywania mediów społecznościowych w procesie rekrutacji. Bardzo interesują mnie nowe możliwości dotarcia do kandydatów, szczególnie z obszaru sprzedaży i IT. Czy serwisy społecznościowe rzeczywiście są efektywnym kanałem rekrutacji? Czy mogą być stosowane zamiennie z portalami pracy, czy może powinny być traktowane tylko jako ich uzupełnienie? W jaki sposób najlepiej wykorzystać social media do poszukiwania pracowników?

Wszyscy menedżerowie rekrutowali, rekrutują lub będą rekrutować. Robią to również specjaliści, asystenci i inni pracownicy, przedstawiciele różnych branż i zawodów. Jednak osoby podejmujące się przeprowadzenia procesu rekrutacji często nie mają żadnego przygotowania w tym kierunku. Jaka wiedza i kompetencje są potrzebne do skutecznego przeprowadzenia procesu rekrutacji?

Jako pracownik działu HR często mam za zadanie zarówno sprawdzenie referencji kandydata, jak i ich udzielanie. Zwykle kandydaci przekazują nam wystawione przez ich poprzednich pracodawców referencje, w formie opinii pisemnych, ale prosimy również o kontakty do osób, które mogą udzielić referencji. Wykorzystujemy te informacje do uzupełnienia naszej wiedzy o kandydacie i potwierdzenia, czy powinniśmy daną osobę zatrudnić. Niestety, zdarzyło nam się kilkukrotnie, że zatrudniona osoba, pomimo że uzyskała pozytywne referencje, nie wykazała się cechami, które były jej przypisane przez osoby udzielające referencji. Jak zatem sprawdzać referencje, aby pozyskać obiektywne informacje o kandydacie, a także, w jaki sposób udzielać referencji naszym byłym pracownikom?

Kompetencje społeczne zajmują poczesne miejsce na mapie kompetencji zawodowych, gdyż są zaliczane do tzw. kompetencji generycznych, czyli uniwersalnych. Ich posiadanie, na odpowiednim poziomie, jest niezbędne każdej osobie, która w pracy realizuje zadania dla innych ludzi, w kontaktach i poprzez kontakty z innymi. Dbając o wysoki poziom produktywności kadry i jednocześnie niskie wskaźniki rotacji personelu, ocenę kompetencji społecznych kandydatów do pracy należy uczynić standardowym elementem każdej procedury selekcji zawodowej. W jaki sposób najlepiej oceniać poziom kompetencji społecznych?

Jestem menedżerem w firmie handlowej. Co miesiąc każdy ze specjalistów z mojego zespołu przeprowadza kilkanaście projektów rekrutacyjnych. Niestety, ostatnio zaczęły docierać do nas zewnętrzne negatywne opinie kandydatów biorących udział w prowadzonych przez nas rekrutacjach na temat poziomu komunikacji naszego działu HR. Podejrzewam, że moi pracownicy, mając tak dużo pracy i projektów, czasami zapominają wysłać stosownego e-maila lub zadzwonić do uczestników procesu. Obawiam się, że może to negatywnie wpłynąć na wizerunek naszej organizacji. W jaki sposób możemy poprawić przepływ informacji między naszymi rekruterami a kandydatami, tak aby wzmocnić wizerunek firmy jako pracodawcy?

Jestem właścicielem niewielkiej firmy – myjni samochodowej. Chciałbym zatrudnić webmastera do wykonania strony internetowej i jej późniejszego prowadzenia. Z jakich metod mogę skorzystać, żeby rekrutacja nie pochłonęła dużej sumy pieniędzy i czasu, a zaowocowała wyborem dobrego pracownika? Nie mogę sobie pozwolić na zatrudnienie specjalistów od rekrutacji.

Istnieją dwa sposoby wdrażania pracownika: pomóc mu w pierwszym etapie jego pracy lub wrzucić go na głęboką wodę. Jeśli się utopi, wszyscy tracą: firma – czas i pieniądze na rekrutację, pracownik – wiarę we własne siły i dobrą opinię o pracodawcy. Jeśli się uratuje sam – pozostanie w firmie, jednak... Jedyną osobą, której – w jego opinii – powinien okazać wdzięczność, będzie on sam.

Trend wskazujący na stabilizację rynku pracy związany ze stałym zapotrzebowaniem na specjalistów i menedżerów utrzymuje się już od półtora roku. Okazuje się, że dobrym kandydatom coraz łatwiej jest znaleźć ciekawą pracę. Zwłaszcza specjaliści o niszowych kompetencjach i kwalifikacjach mogą przebierać w ofertach. Pociąga to za sobą wyraźny wzrost wysokości wynagrodzeń.

Czy firmy chcą inwestować w bezpieczeństwo i higienę pracy, czy uważają tę sferę za skansen na mapie przedsiębiorstwa? Czy rzeczywiście jest to obszar wymagający nowoczesnej wiedzy, narzędzi i bogactwa kompetencji specjalistycznych i menedżerskich, przynoszący firmie wymierne korzyści?

Jestem menedżerem HR w firmie farmaceutycznej. Udzielam wsparcia merytorycznego poszczególnym menedżerom m.in. w zakresie rekrutacji i doboru pracowników, głównie do działu sprzedaży. Oprócz trudności związanych ze znalezieniem odpowiedniego pracownika, coraz częściej pojawiają się problemy z nowo przyjętymi kandydatami, a konkretnie z osiąganiem przez nich wyznaczonych celów, a nawet motywacją do pracy. Ponieważ problemy te pojawiają się w relatywnie niedługim czasie od rozpoczęcia pracy przez pracownika, wiążę je z możliwością popełniania błędów w procesie rekrutacji. W jaki sposób mogę zniwelować ryzyko zatrudnienia nieodpowiedniego kandydata?

Wysokie plany sprzedażowe, silna konkurencja i trudny rynek wymagają od firm silnych zespołów sprzedażowych. Dzisiaj w dużej mierze odpowiedzialność za efektywność funkcjonujących zespołów sprzedaży spoczywa na regionalnych kierownikach sprzedaży. Jak więc znaleźć najbardziej odpowiedniego kandydata na to stanowisko?

Firmy często zastanawiają się, w jaki sposób zebrać istotne informacje o kandydatach do pracy, zanim zaproszą ich na rozmowę kwalifikacyjną. Informacje te to, oprócz podstawowych danych osobowych, opinie o dotychczasowych doświadczeniach zawodowych, ocena własnych kompetencji, oczekiwania wobec przyszłości zawodowej. Przy rekrutacji, na którą odpowiedziała duża liczba kandydatów, wygodnym narzędziem odpowiedniej selekcji jest kwestionariusz osobowy.

Od lat pracuję jako haerowiec odpowiedzialny, między innymi, za rekrutację. W procesach naszej firmy dział HR pełni funkcję doradczą, natomiast ostateczne decyzje dotyczące zatrudnienia pracowników podejmują bezpośredni przełożeni. Niestety, w niektórych zespołach mamy stosunkowo wysoką fluktuację, pomimo że pracownicy zatrudniani spełniają wszystkie wymagania merytoryczne, a nasza firma stara się zagwarantować dobre, rynkowe warunki pracy. Zastanawiam się, gdzie popełniamy błąd?

Kariera head huntera nie jest drogą usłaną różami, jednak zrekrutowany pracownik i zadowolenie pracodawcy rekompensuje cały poniesiony trud i jest największą motywacją do dalszego działania. Każdy head hunter ma własne metody i techniki poszukiwania odpowiednich kandydatów. Aby zrozumieć, jak pracuje, najpierw należy dowiedzieć się, kto kryje się za tym stanowiskiem.

Kieruję kilkuosobowym zespołem konsultantów. Niedawno w trakcie spotkania działu jeden z moich pracowników stwierdził, iż czuje, że zaczyna się wypalać zawodowo. Stwierdzenie to bardzo mnie poruszyło i zastanawiając się nad tym, co powiedział, doszłam do wniosku, że faktycznie coraz więcej słyszy się i mówi o wypaleniu zawodowym, jednak nie sądziłam, że i mojego zespołu to będzie dotyczyć. Czy jest to swoista moda, czy już rzeczywisty problem? Czy jako menedżerowie potrafimy w porę rozpoznać, czy to, co się dzieje wśród naszych pracowników, to już jest wypalenie zawodowe, czy tylko chwilowy spadek formy?

Rekrutacja i alokacja pracowników, planowanie ścieżek kariery, awansowanie czy działania rozwojowe wymagają odpowiednich narzędzi. Czy możliwy jest rzetelny pomiar kompetencji pracowników przy zastosowaniu narzędzi psychologicznych?

Rozmowa z Bożeną Lubińską-Kasprzak, prezesem Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości

Czy młode osoby podejmujące pracę posiadają odpowiednie kompetencje? Czy niedopasowanie kompetencyjne to problem jedynie przedstawicieli świata biznesu? Czy polskie szkolnictwo dobrze przygotowuje do pracy i odpowiada na zapotrzebowanie rynku? Na jakie stanowiska firmy poszukują teraz pracowników? Jaki jest poziom gotowości pracodawców do podnoszenia na własny koszt kwalifikacji przyszłych pracowników? Jakie inicjatywy podejmują, aby zapobiec brakowi odpowiednich kwalifikacji przyszłych pracowników? Jaki jest związek między ramami kwalifikacji dla szkolnictwa wyższego a oczekiwaniami absolwentów i pracodawców?

Zmiany na rynku pracy zapoczątkowane w IV kwartale 2010 roku oraz dynamiczne wejście w rok bieżący zdają się dobrze rokować zarówno dla pracodawców, pracowników, jak i samych firm doradztwa personalnego. Jakiego zatem rynku pracy możemy się spodziewać w 2011 roku? Czy czeka nas lepsza koniunktura?

Outsourcing usług rekrutacyjnych to rozwiązanie, które umożliwia przedsiębiorcom optymalizację procesów zarządzania, zaś działom HR efektywną politykę rekrutacyjną i realizację strategicznie ważnych obszarów polityki personalnej. Zatrudnienie firmy doradztwa personalnego jest szczególnie pomocne w przypadku rekrutacji na stanowiska menedżerskie, wymagające specjalistycznej wiedzy lub rekrutacji masowych.

Rozmowa kwalifikacyjna jest nieodłącznym elementem każdego projektu rekrutacyjnego. Trudno sobie nawet wyobrazić dobór kandydatów do pracy bez spotkania się i porozmawiania z nimi. Niekiedy cały proces selekcji sprowadza się do rozmowy lub serii rozmów z kandydatami. Niestety, tradycyjna rozmowa kwalifikacyjna, czyli w formie tzw. wywiadu swobodnego, nie jest narzędziem selekcji zawodowej, choć może pełnić ważne funkcje w procesie doboru. Powstaje więc pytanie, czy rozmowę kwalifikacyjną w ogóle można traktować jako narzędzie selekcji zawodowej. Odpowiedź brzmi: zdecydowanie tak, pod warunkiem że przybierze formę wywiadu ustrukturyzowanego.

Podobno wszyscy jesteśmy narażeni na błędy w postrzeganiu i ocenie podczas prowadzenia wywiadów z kandydatami do pracy. Jako osobie rekrutującej zależy mi na tym, by ich uniknąć, i by moja ocena kandydata była naprawdę obiektywna. Jak to zrobić?

Wywiady telefoniczne, spotkania rekrutacyjne, testy selekcyjne, assessment center, sprawdzanie referencji należą do dość powszechnie stosowanych metod weryfikacji, wykorzystywanych w trakcie procesów rekrutacji. Profesjonalnie przygotowane i poprowadzone zwiększają trafność decyzji rekrutacyjnych. Skuteczną ocenę predyspozycji kandydatów do zajmowania danego stanowiska zapewnia jednak przede wszystkim wywiad kompetencyjny.

Rynek rekrutacyjny w Polsce staje się coraz bardziej dojrzały, a różnica między zapełnieniem wakatu i zatrudnieniem prawdziwego talentu jest coraz bardziej wyraźna. Zyskują na znaczeniu firmy rekrutacyjne, pełniąc funkcję mostu między pracodawcą a kandydatem. Jednak podstawą efektywnej współpracy jest dobra komunikacja między działem personalnym, firmą rekrutacyjną i potencjalnym pracownikiem.

Sposobów na pozyskiwanie nowych pracowników jest prawdopodobnie tyle, ile bylibyśmy w stanie wyliczyć branż. Najpopularniejsze metody jednak jesteśmy w stanie wykorzystać w taki sposób, aby równocześnie zatrudnić najlepsze kadry i wypromować markę firmy na rynku pracy.

Ostatnio rozmawialiśmy ze znajomymi zajmującymi się rekrutacją o tym, że ogłoszenia o pracę spotykają się z coraz większym zainteresowaniem ze strony Polaków zamieszkałych czasowo lub na stałe za granicą – w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, a nawet Australii. Czego możemy oczekiwać od osób powracających z pracy poza Polską? Czy należy się obawiać ich zatrudnienia, a może wręcz przeciwnie, dla polskich pracodawców to przede wszystkim szansa, a nie zagrożenie?

Warunkiem podstawowym trafnej decyzji o wyborze kandydata do pracy jest rzetelne oszacowanie jego potencjału. Powstają jednak pytania: czym jest ów potencjał, w czym się przejawia oraz jak można go zmierzyć? Konkretnych odpowiedzi na te pytania udziela psychologia różnic indywidualnych.

Wolnych strzelców w naszym kraju przybywa. Wraz z nimi pojawiają się także ciekawe rozwiązania wspierające działalność freelancerów. Jednym z najnowszych jest idea wspólnej pracy w jednym miejscu, czyli biuro coworkingowe.

Niedawno rozpoczęłam pracę w firmie rekrutacyjnej. Jest to dla mnie duże wyzwanie, ponieważ posiadam niewielką praktykę. Do moich obowiązków na razie należy między innymi przygotowywanie ogłoszeń, a także wyszukiwanie kandydatów w bazie danych i innych dostępnych źródłach oraz selekcja nadchodzących aplikacji. Wiem, że internet może być bogatym źródłem danych na temat potencjalnych kandydatów. W jaki sposób najefektywniej wykorzystać to medium w mojej pracy?

Polscy specjaliści i menedżerowie z różnych branż najchętniej pracują w firmach, w których ceni się talenty, wytycza ścieżki kariery i stwarza możliwości rozwoju zawodowego. Wyniki badania Antal International dotyczące najbardziej pożądanych pracodawców pokazują, że większość organizacji, które znalazły się w rankingu stworzonym przez wyższą i średnią kadrę menedżerską, to nadal korporacje lub firmy międzynarodowe.

Potwierdzanie informacji zebranych od kandydata na pracownika już od dawna stało się nieodzownym etapem dobrze przeprowadzanego procesu rekrutacji. Wielu pracodawców przywiązuje dużą wagę do potwierdzenia tych danych podczas rozmów referencyjnych, a także do zdobycia wiedzy na temat potencjalnego pracownika od osób, z którymi wcześniej współpracował na co dzień i które go znały od mniej formalnej strony.

Jestem koordynatorem zasobów ludzkich w prężnie rozwijającym się polskim przedsiębiorstwie. W ostatnim roku odnotowaliśmy większą niż zwykle liczbę odejść pracowników. Mamy kilkanaście wakatów, lecz zauważyłam problemy ze zdobywaniem dobrych specjalistów. Widzę, że zespół się stara, ale efekty są słabe. Owszem, mieliśmy trochę ciekawych osób, jednak oczekiwania obu stron nie pokrywały się. Wstyd się przyznać, ale zdarzało się również zatrudnienie specjalistów, których umiejętności okazywały się w praktyce absolutnie niewystarczające. Jak można poprawić jakość naszego procesu rekrutacji?

Czy lepiej dać pracę bezrobotnym rodakom, czy imigrantom? Jak zapełnić luki pokoleniowe? Co oznacza zatrudnianie obcokrajowców dla kraju, firm i menedżerów?

Branża pracy tymczasowej rozwija się energicznie od kilkunastu lat. Jednak najszybszy rozwój branży nastąpił po 2000 roku, kiedy rodzime firmy zaczęły dostrzegać korzyści płynące z uelastycznienia zatrudnienia w swoich organizacjach i stosować rozwiązania oferowane przez agencje pracy tymczasowej.

Decyzja o wprowadzeniu do polityki personalnej firmy takiego elementu, jak współpraca z określoną agencją pracy, powinna zostać poprzedzona wieloma czynnościami sprawdzającymi wiarygodność oraz rzetelność i kompetencje przyszłego usługodawcy.

Agencje pracy tymczasowej formalnie zaczęły funkcjonować w Polsce z dniem 1 stycznia 2004 roku, kiedy to weszła w życie ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Ustawa ta uregulowała zatrudnianie pracowników przez agencje oraz wprowadziła i zdefiniowała trzy kluczowe pojęcia: praca tymczasowa, pracodawca użytkownik i pracownik tymczasowy. Od tego momentu do roku 2007 dało się zaobserwować szybki wzrost liczby działających agencji pracy tymczasowej oraz zatrudnianych przez nich pracowników.

Poprawa koniunktury na rynku pracy tymczasowej w pierwszym kwartale 2010 roku wskazuje, że agencje zaczynają odrabiać zeszłoroczne straty. W najbliższych miesiącach będziemy obserwować ponowny wzrost zainteresowania pracą tymczasową nie tylko w produkcji czy logistyce, ale także w sektorze usług.

Stosowanie testów psychometrycznych w selekcji zawodowej stało się już powszechną, dobrą oraz godną polecenia praktyką. Odpowiednio dobrane testy umożliwiają szybką i zarazem rzetelną ocenę potencjału kandydata oraz stopnia jego dopasowania do wymagań stanowiska, dzięki czemu rekruter może podjąć bardziej trafną i uzasadnioną decyzję personalną. Jednakże wykorzystanie testów psychometrycznych w procesach wspierania rozwoju pracowników budzi nadal sporo kontrowersji.

W Polsce źle rozumiemy, czym jest background screening i nie potrafimy jeszcze dobrze zakomunikować kandydatom, czego firmy od nich w tym procesie oczekują i czego oni sami mogą się spodziewać – to wnioski z dyskusji zorganizowanej przez BIGRAM SA.