Jak skutecznie wdrożyć nowych pracowników

Temat wdrażania jest ważny zarówno dla nowego pracownika, jak i dla osoby odpowiedzialnej za niego. Z perspektywy osoby rozpoczynającej karierę warto do swojej „narzędziowni” szukającego pracy dodać pytanie: „Jeśli dwie strony zdecydują się na współpracę, jak będzie wyglądać mój proces wdrażania w Państwa firmie?”.

Z perspektywy działu HR warto przygotować na to pytanie odpowiedź. Znalezienie odpowiedniego pracownika w procesie rekrutacji i selekcji bywa tak wyczerpujące, że czasami brakuje już energii na to, co dzieje się po dniu „W”. A właśnie wtedy można dużo stracić i dużo zyskać! Nawet jeśli poszukujemy osoby samodzielnej (a może właśnie wtedy, gdy poszukujemy osoby samodzielnej), to realna pomoc na początku i uporządkowana ścieżka wdrożenia pozwoli jej szybciej być samodzielnym.

Analiza sytuacji – narzędzia

Jeśli planujemy projekt Wdrożenie, możemy za cel postawić sobie zarówno odświeżenie i usprawnienie dotychczasowych standardów, jak i stworzenie (zebranie) nowych. W obu tych sytuacjach warto rozpocząć od analizy stanu obecnego. Warto zastosować dwa narzędzia: zebranie opinii pracowników ze stażem trzy, dziewięć miesięcy i analizę sytuacji metodą Rybich Ości.

Postawy i przekonania

Najciekawsze tradycyjnie są przyczyny ludzkie, choć istnieje ryzyko podejścia narzędziowego: „prawidłowe wdrożenie to sprawne zamawianie sprzętu”. Oczywiście prawidłowe wdrożenie to także sprawne dostarczenie sprzętu, jednak „rafy i mielizny” często związane są z poglądami i postawami. Poniżej przykładowe przekonania, z którymi można się spotkać podczas projektu Wdrożenie.

● Szukam ludzi doświadczonych i samodzielnych, którzy od razu wiedzą, że trzeba liczyć na siebie.

Nawet osoba doświadczona, im szybciej pozna specyfikę nowego pracodawcy, tym szybciej będzie sama wdrażać swoje unikatowe pomysły.

● Dobry człowiek da sobie radę!

Być może tak, być może nie. W obu tych sytuacjach tracimy więcej, niż moglibyśmy zyskać.

● Niech się wdroży sam.

Rachunek zysków i strat odpowiada na to pytanie. Lepiej mieć pracownika, który w pierwszym miesiącu pracuje na 30 proc. swoich możliwości, bo się wdraża, a część „%” własnej efektywności poświęca mu otoczenie w firmie. Jednak w kolejnych miesiącach pracuje już na (prawie) 100 proc. Gorzej mieć takiego, który przez pierwsze sześć miesięcy pracuje na 60 proc., frustrując się i wyważając otwarte drzwi.

● W firmie jest atmosfera współpracy. Na pewno. jeśli poprosi o pomoc, to ją otrzyma.

Czy na pewno zapyta? Jeśli zabraknie sygnału: jestem Twoim opiekunem, mentorem i powinieneś mi zadawać pytania (po to jestem), jesteśmy przekonani, że większość pytań, które powinny paść – nie padną. Tak jakoś się utarło, że bardziej cenimy osoby, które szybko znajdą „sprytne” odpowiedzi, niż takie, które zadają wnikliwe pytania.

● Po to tyle energii włożyliśmy w rekrutację, by zatrudnić już osoby o idealnie pasującym profilu.

Bolesnym sygnałem dla każdego pracodawcy jest zdanie: „Ok., teraz, po tych pierwszych trzech miesiącach już wiem, jacy jesteście, więc świadomie nie chcę dalej u Was pracować!”.

Trudno w to uwierzyć, że ktoś tak zareaguje? Być może, jednak, jeśli już założymy, że ktoś to mógłby powiedzieć, to bardziej osoba o idealnym profilu! Tak zwanemu firmowemu rezydentowi nie zależy aż tak na efektywnym wdrożeniu. Jest to przecież idealna wymówka: „Jeśli by im zależało na mojej efektywności, od początku by mnie przygotowywali...”.

Jeśli zakończyliśmy etap analizy, wiemy już, z jaką sytuacją mamy do czynienia i gdzie zmiana przyniesie najlepszy skutek.

---

Uwaga na opiłki

Czasem zdarza się, że może wystąpić efekt tzw. opiłek metalu. Zjawisko to występuje w projektach, które dotyczą istotnych zjawisk w organizacji. Jeśli dotkniemy takiego obszaru z hasłem „zmieniamy i naprawiamy” na sztandarze, bardzo szybko, jak opiłki do magnesu, zaczniemy przyciągać inne problemy. Będą one faktycznie lub pozornie związane z kwestią (na przykład) wdrażania. Często jednak będą związane jedynie czasowo. Każdy z nich przedstawia realny problem, jednak nie można go zazwyczaj w pełni rozwiązać, jedynie porządkując wdrażanie.

Poniżej przykłady „opiłków” dla projektu Wdrożenie:

● Bezpieczeństwo – nowe osoby wolno uczą się procedur bezpieczeństwa (np. informacji), menedżerowie nie pilnują tego.

Prawdopodobny inny problem źródłowy: ogólna niechęć, niezrozumienie procedur bezpieczeństwa w firmie (skoro przełożeni nie dają temu tematowi wystarczających priorytetów).

● Zespół – nowe osoby skarżą się, że nikt nie chce im pomóc.

Prawdopodobny inny problem źródłowy: brak kultury współpracy.

● Przywództwo – menedżerowie nie mają czasu, by go poświęcać nowym pracownikom.

Prawdopodobny inny problem źródłowy: menedżerowie nie mają czasu zarówno dla nowych, jak i dla reszty pracowników.

● IT – trudno się doprosić o laptop, telefon lub dostęp do ważnego programu.

Prawdopodobny inny problem źródłowy: dział IT nie rozumie swojej usługowej funkcji, jest przeciążony.

● Presja na efektywność – wszyscy oczekują od nowego, by od razu był w pełni gotowy do pracy.

Prawdopodobny inny problem źródłowy: ogólne przeciążenie w firmie, rekrutacja wyłącznie w „gorącym” okresie.

● Procedury – nowe osoby narzekają, że firma ma zbyt wiele skostniałych procedur.

Prawdopodobny inny problem źródłowy: firma przechodzi kryzys biurokracji, widzą to osoby ze świeżym spojrzeniem, a nie dostrzegają tego osoby pracujące dłużej.

Innowacyjność: nowe osoby mają wiele kreatywnych pomysłów, jednak nie ma pomysłu, jak je wdrożyć.

Prawdopodobny inny problem źródłowy: firma nie ma systemu zbierania pomysłów.

Należy pamiętać, że firmy, które posiadają standardy wdrożenia, są postrzegane jako dojrzałe, profesjonalne, przyjazne, uporządkowane. Możemy wiele dni z pracy zapomnieć (nawet – chcieć zapomnieć...), jednak każdy z nas pamięta swój pierwszy dzień w pracy!