Pracownik zatrudniony od 1 maja 2010 r. na pół etatu z wynagrodzeniem 750 zł miesięcznie, przyniósł zwolnienie lekarskie na okres od 15 do 30 czerwca 2010 r. Od pierwszego dnia choroby ma prawo do świadczeń chorobowych. Za pierwsze 14 dni niezdolności do pracy przysługuje mu wynagrodzenie chorobowe, a za 2 dni zasiłek chorobowy. Pracownik jest uprawniony do podstawowych kosztów uzyskania przychodów, złożył oświadczenie PIT-2 oraz oświadczenie, z którego wynika, że nie ma innych tytułów do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. W związku z tym składkę zdrowotną za maj obniżyliśmy do wysokości zaliczki. Czy również składkę zdrowotną za czerwiec obniżyć do wysokości zaliczki na podatek i w jaki sposób? Czy zaliczkę muszę wyliczyć odrębnie od wynagrodzenia za pracę i wynagrodzenia chorobowego, a odrębnie od kwoty zasiłku, czy od sumy przychodów i dopiero wtedy obniżyć składkę zdrowotną?
W związku z uchwałą Sądu Najwyższego z 21 kwietnia 2010 r. (II UZP 1/10), który uznał, że ZUS nie ma prawa kwestionować wysokości zadeklarowanej przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, coraz więcej osób zastanawia się nad tym, czy opłacać wyższą składkę na ubezpieczenie chorobowe. Przed podjęciem tej decyzji należy jednak rozważyć nie tylko wynikające z tego korzyści, ale przede wszystkim zagrożenia.
Pracownica pobierała zasiłek chorobowy od 22 sierpnia 2009 r. do 19 lutego 2010 r. (182 dni). Ubiegała się również o świadczenie rehabilitacyjne, jednak otrzymała decyzję odmowną, ponieważ lekarz orzecznik uznał ją za częściowo niezdolną do pracy. W marcu 2010 r. złożyła w ZUS wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Dostarczyła nam zwolnienie lekarskie od 27 kwietnia 2010 r. na 30 dni. Zwolnienie wystawił ten sam specjalista, u którego pracownica leczyła się korzystając ze zwolnień lekarskich w poprzednim okresie zasiłkowym. Czy pracownica ma prawo do nowego okresu zasiłkowego i wynagrodzenia chorobowego? Czy na podstawie dokumentacji, którą mamy, możemy uznać, że niezdolność do pracy po przerwie jest spowodowana tą samą chorobą, co przed przerwą?
Zatrudniamy pracownika, u którego przy okazji badań okresowych wystąpiło podejrzenie, że jest nosicielem choroby zakaźnej. Pracownik natychmiast został odsunięty od wykonywania dotychczasowych obowiązków. Zaproponowaliśmy pracownikowi przeniesienie do innej pracy, po wcześniejszym przeszkoleniu. Praca ta nie wymagałaby bezpośredniego kontaktu z klientami, tak jak dotychczas. Pracownik jednak nie wyraził na to zgody. Czy w tej sytuacji pracownikowi przysługuje prawo do wynagrodzenia chorobowego i następnie zasiłku chorobowego? Jeżeli tak, to na jakiej podstawie?
Pracownica przez 182 dni – do 27 listopada 2009 r. była na zwolnieniu lekarskim i otrzymywała wynagrodzenie chorobowe oraz zasiłek chorobowy. Potem uzyskała prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres od 28 listopada 2009 r. do 26 maja 2010 r. Pracownica od 1 stycznia 2010 r. wróciła do pracy. Z pytaniem, czy pracownica może wrócić do pracy, zwróciliśmy się do ZUS, który uznał, że w tych okolicznościach powrót do pracy jest możliwy. Pracownica choruje na nowotwór i w okresach poprawy jej stanu zdrowia lekarze nawet zalecają pracownicy powrót do pracy jako formę rekonwalescencji. Pracownica była na zwolnieniu lekarskim z powodu choroby od 1 do 8 maja 2010 r. Czy pracownica ma prawo do nowego okresu zasiłkowego? Czy w tej sytuacji wypłacić jej wynagrodzenie chorobowe, czy pracownica ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego? Jeżeli ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, to czy waloryzować podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia tego świadczenia?
Pracodawcy często opłacają koszty opieki medycznej pracowników, a także członków ich rodzin. Powstaje wówczas pytanie, czy świadczenia z tego tytułu uznać za przychód pracownika i tym samym go opodatkować oraz czy zaliczyć do podstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych? Z orzecznictwa sądowego wynika, że tego typu świadczenia nie są przychodami. Organy podatkowe stoją jednak na stanowisku, że stanowią one przychód pracowników. W tej sytuacji powstaje dylemat, jak rozliczać pracowników, aby uniknąć kłopotów.
Zatrudniamy 10 osób. Pracownik po wypadku przy pracy od 15 lipca br. jest na zwolnieniu lekarskim. Obecnie dostarczył zwolnienie na okres od 28 grudnia 2009 r. do 8 stycznia 2010 r. W trakcie zwolnienia 6 stycznia 2010 r. stawił się na badaniu przez lekarz orzecznika ZUS. Pracownik otrzymał zaświadczenie ZLA/K, ponieważ lekarz stwierdził, że może wrócić do pracy. W piątek (8 stycznia 2010 r.) pracownik był również na badaniu kontrolnym u swojego lekarza prowadzącego, który wystawił mu kolejne zwolnienie lekarskie. Czy mimo że choroba nadal ma związek z wypadkiem przy pracy, to z powodu przerwy w chorobie musimy wypłacić wynagrodzenie chorobowe za 33 dni, a następnie wypłatę zasiłku przekazać do ZUS? Czy od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS można się odwołać i kto może to zrobić – pracownik, czy pracodawca?
Pracownica jest w ciąży i ma nieprzerwanie zwolnienie lekarskie od 15 października 2009 r. Na zwolnieniu będzie przebywała do dnia porodu, ponieważ ciąża jest zagrożona. Lekarz, który ją leczy, wyznaczył datę porodu na 18 stycznia 2010 r. W 2009 r. płatnikiem zasiłków dla naszych pracowników był ZUS, ponieważ w pierwszym miesiącu funkcjonowania do ubezpieczenia chorobowego zgłosiliśmy tylko 9 osób. Natomiast 30 listopada 2009 r. liczba osób ubezpieczonych wyniosła 29, dlatego od 1 stycznia 2010 r. będziemy pracownikom wypłacać zasiłki. Czy od 1 stycznia 2010 r. mamy przejąć wypłatę zasiłku chorobowego dla pracownicy? Ostatnie zwolnienie lekarskie zostało wystawione na okres od 21 grudnia 2009 r. do 5 stycznia 2010 r.
