Szkolenie pracowników w dzisiejszych czasach staje się normą, a nie wyjątkiem. Mimo wysokiego bezrobocia, pracodawcy często nie mogą znaleźć odpowiednich osób do pracy. Decydują się więc na zainwestowanie w szkolenia, nie zaś w procesy rekrutację, które nierzadko są kosztowne, a zawsze pochłaniają czas.
Mentoring jest wszechstronnym narzędziem HR, przynoszącym korzyści dla Organizacji go stosujących, osób mentorowanych jak i samych mentorów. W pierwszej części artykułu, zatytułowanej „Mentoring dobry na wszystko”, przedstawione zostały korzyści jakie osiąga osoba mentorowana i mentee z relacji mentoringowej. W tej części przedstawiona zostanie idea, koncepcja oraz rodzaje mentoringu realizowanego w organizacji.
Sydney Finkelstein od kilku lat przygotowuje i publikuje ranking najgorszych
prezesów/dyrektorów generalnych firm. W poprzedniej edycji na liście
znalazł się np. szef firmy Hewlett-Packard, a w najnowszym rankingu, np.
Andrea Jung, była prezes koncernu Avon. Jakie są najważniejsze
kryteria, którymi się kieruje, prowadząc badanie?
Każdemu pracodawcy zależy na znalezieniu dobrego i kompetentnego pracownika. Przeprowadzając rekrutację, pracodawca musi mieć świadomość tego, jakich informacji może żądać od kandydatów. Jest to równie ważne, jak potrzeba sprawdzenia, czy dany kandydat spełnia wymagania do zajmowania określonego stanowiska i czy rzeczywiście się na nie nadaje, zwłaszcza w obliczu praktyki umieszczania w życiorysach nieprawdziwych informacji.
Wykonywanie nudnych, powtarzających się czynności, wbrew pozorom może mieć pozytywne konsekwencje, w postaci poprawy koncentracji, która to z kolei sprzyja większej kreatywności. Nie musisz się frustrować znudzeniem, możesz je wykorzystać lepiej, niż myślisz. Wystarczy, że uświadomisz sobie, że nuda jest potrzebna, a ciągła aktywność – przereklamowana.
Ocena pracowników powinna być dokonywana na bieżąco czy rocznie? Ze szkoleń, treningów i książek o zarządzaniu menedżerowie dowiadują się, że kluczowe jest przekazywanie pracownikom informacji zwrotnej na co dzień. Pracownik powinien wiedzieć od razu, które jego działania przełożony ocenia pozytywnie, co jest jego mocną stroną, a nad którymi kompetencjami powinien pracować.
Wygląd zewnętrzny odgrywa w biznesie bardzo ważną rolę. Powinien
podkreślać naszą pozycję i zajmowane stanowisko, czyli być uzupełnieniem
wizerunku profesjonalisty. Niestety, często się zdarza, że popełniane
na tym polu błędy, dyskredytują nas w oczach potencjalnych klientów, a
także… naszego szefa.
Błyskotliwy, posiada szczególne uzdolnienia, których jest świadomy. Ambitny, pewny siebie, zaangażowany w swoją pracę, lubiący być w centrum uwagi, a na dodatek – przekonany, że jest najważniejszy. Przyciąga do siebie ludzi, ale chce nimi bezwzględnie rządzić. Jest niezbędnym elementem każdej firmy, a jednocześnie trudno z nim wytrzymać. Współpraca z osobowością „gwiazdy” nie musi kończyć się rozbiciem zespołu, choć – jak mówi stara prawda – „upadek gwiazdy boli najbardziej tych, którzy wybrali ją sobie na drogowskaz”.
Najbardziej znana definicja osobowości określa ją jako zespół cech, które wzajemnie na siebie wpływają i są manifestowane poprzez ludzkie zachowania. Osobowość kształtuje się przez całe życie człowieka, wpływają na nią uwarunkowania biologiczne, środowisko i wszystkie przeżycia, których doświadczyła jednostka. To, kim jesteśmy, czym kierujemy się w życiu i jak radzimy sobie w konkretnych sytuacjach, uzależnione jest od naszej osobowości. Znajomość preferencji osobowościowych jest ważna, pozwala bowiem na określenie mocnych i słabych stron charakteru. Czy wiesz, jak sprawdzić swój typ osobowości?
Pozytywne nastawienie, zainteresowanie, gotowość do większego wysiłku, a czasem nawet ekscytacja powierzonymi zadaniami, oznacza zaangażowanie pracowników do wykonywania swojej pracy w jak najlepszy sposób. Zadaniem firmy jest wykorzystanie wszystkich możliwych środków, niezbędnych do rozwoju tego typu zachowań, czyli zastosowanie tzw. strategii zaangażowania.
Spór o to, czy „pieniądze dają szczęście”, trwa. Dyskusja ani chyli się ku końcowi, zwolennicy i przeciwnicy wysnuwają argumenty za i przeciw. Każdy ma na ten temat własne zdanie. Jednak wszyscy zgodzą się ze stwierdzeniem, że pieniądze warto mieć. Rozsądni natomiast powiedzą, że należy się z nimi obchodzić ostrożnie. Chuchać i dmuchać może niekoniecznie (chyba że na szczęście), jednak warto być ostrożnym i mądrze rozporządzać zarobioną gotówką.
Pracuję w banku trzy lata, jestem zaangażowana, jak trzeba zostać po godzinach, to zawsze zostaję. Gdy szefowa przynosi dodatkowe zadania, najczęściej to mnie one przypadają, koleżanki zawsze tak są zajęte, że nie mogą nic dodatkowego zrobić, ale wychodzą pierwsze z pracy. W zeszłym miesiącu przy wyborze osoby do awansu okazało się, że przełożona nie wzięła mnie pod uwagę. Nie czuję się z tym dobrze, bo mam wrażenie, iż nikt nie widzi, jak wiele zadań realizuję. Co powinnam zrobić, aby moja praca była zauważana i doceniana, tak abym przy kolejnych awansach została wzięta pod uwagę?
