Zwolnienie dyscyplinarne

Spóźnianie się do pracy mogą być powodem zwolnienia dyscyplinarnego. Kiedy można rozwiązać umowę o pracę z powodu spóźniania się pracownika? Jakie inne konsekwencje można ponieść za niestawianie się na czas w pracy?

Zwolnienie dyscyplinarne może nastąpić tylko do 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia. Kiedy dochodzi do przedawnienia dyscyplinarki?

Umowa lojalnościowa czyli umowa o zakazie konkurencji ma na celu ochronę interesów pracodawcy. Może być podpisana na czas trwania umowy o pracę lub także na określony czas po rozwiązaniu stosunku pracy. Co grozi za złamanie lojalki przez pracownika?

Czy rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy, które zostało uznane przez sąd pracy za naruszające przepisy o rozwiązywaniu umów o pracę w tym trybie, może naruszać dobra osobiste pracownika?

Czy każdy przypadek świadczenia pracy w okresie zwolnienia lekarskiego uzasadnia rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy z powodu ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych?

W orzecznictwie i doktrynie prawnej za ugruntowany należy uznać pogląd, iż nawet jednorazowa nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy - w zależności od okoliczności konkretnego przypadku - może stanowić ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy (tak chociażby wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 września 1981 r., I PRN 57/81). Czy, z uwagi na specyfikę zadaniowego systemu czasu pracy, zasada ta ma także zastosowanie wobec pracownika zatrudnionego w zadaniowym systemie czasu pracy?

Samo żądanie sprostowania świadectwa pracy w części dotyczącej stwierdzenia, że stosunek pracy został rozwiązany przez pracodawcę w trybie dyscyplinarnym jest nieprawidłowe. Dopiero gdy z prawomocnego orzeczenia sądu wynika, że zwolnienie dyscyplinarne nastąpiło z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę, pracodawca musi wydać pracownikowi nowe świadectwo pracy z informacją o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem.

NSZZ Solidarność zgłosiła propozycję zmian w świadectwie pracy polegającą na usunięciu z jego treści informacji o trybie rozwiązania umowy o pracę. Pomysł ten negatywnie ocenia Konfederacja Lewiatan.

Co do zasady prowadzenie przez pracownika działalności, która nie pokrywa się z działalnością pracodawcy nie powinno rodzić dla niego negatywnych konsekwencji. Jeśli jednak będzie to w jakiś sposób naruszać dobro zakładu pracy skutki mogą być dla pracownika dotkliwe.

Co do zasady w czasie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy pracodawca nie może wypowiedzieć mu umowy o pracę (zob. art. 41 k.p.). Należy jednak pamiętać, że ochrona pracownika przed wypowiedzeniem nie trwa bez końca. Kiedy zatem pracodawca może rozwiązać umowę w trybie natychmiastowym z pracownikiem, który z przyczyn niezawinionych nie pojawia się w pracy?

Zgodnie z przepisami kodeksu pracy zarówno pracownik, jak i pracodawca mogą w każdym czasie rozwiązać łączącą ich umowę o pracę za okresem wypowiedzenia. Czasami zdarza się, że pracodawca wypowiada umowę o pracę, a następnie w okresie wypowiedzenia wręcza pracownikowi zwolnienie dyscyplinarne. Czy jest to dopuszczalne i jakie roszczenia w związku z tym przysługują?

Miejsce pracy to szczególne środowisko życia, w którym często dochodzi do konfliktów pomiędzy pracownikami. Zarzewiem sporów mogą być znaczne różnice w wynagrodzeniu na tym samym stanowisku, ale także tak błahe rzeczy jak umycie kilku filiżanek po kawie. Czasem zdarza się, iż dochodzi między pracownikami także do stosowania przemocy, nierzadko nawet w godzinach pracy.

Pracownik zawierając umowę o pracę zobowiązuje się do sumiennego i starannego świadczenia pracy, stosowania się do poleceń przełożonych, wykonywa­nia ciążących na nim obowiązków i dbania o dobro zakładu pracy. Podstawowe obowiązki pracownika zostały wskazane w Kodeksie pracy. Za niewypełnianie lub niewłaściwe wypełnianie obowiązków pracownik może ponieść odpowie­dzialność porządkową, a nawet może zostać zwolniony dyscyplinarnie.

Nieodpowiedni ubiór pracownika może stać się przyczyną nałożenia na podwładnego różnego rodzaju kar. Najlżejszą z dopuszczalnych jest kara upomnienia lub nagany z wpisem do akt. Czy pracownik może zostać zwolniony dyscyplinarnie z powodu naruszenia zasad dress code'u?

Kiedy możliwa jest dyscyplinarka z powodu porzucenia pracy? Niejednokrotnie zdarza się, że pracownik nagle przestaje stawiać się w pracy. Nie powiadamia zakładu pracy o przyczynie nieobecności, nierzadko nie odbiera też od niego telefonów. Nasuwa się zatem pytanie, co zrobić z takim pracownikiem, czy można go zwolnić dyscyplinarnie, a jeżeli tak to kiedy uruchomić procedurę zwolnienia?

Ustanie stosunku pracy następuje wskutek rozwiązania umowy o pracę bądź jej wygaśnięcia. Rozwiązać umowę o pracę można na kilka sposobów, do których zalicza się m.in. porozumienie stron stosunku pracy, za wypowiedzeniem czy bez wypowiedzenia. Jakie są okresy wypowiedzenia?

Dyscyplinarka powszechnie kojarzy się ze zwolnieniem pracownika przez pracodawcę bez zachowania okresu wypowiedzenia. Przyczyną zwykle jest naganne zachowanie pracownika. Tymczasem z dyscyplinarnego rozwiązania umowy o pracę może skorzystać także pracownik przeciwko pracodawcy. Kiedy może to nastąpić?

Rozwiązanie umowy o pracę następuje zazwyczaj na podstawie porozumienia stron stosunku pracy bądź jednostronnego oświadczenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia lub bez zachowania okresu wypowiedzenia. Nie dotyczy to sytuacji upływu okresu, na który umowa została zawarta oraz nastania dnia ukończenia pracy, dla której wykonania umowa była zawarta.

Katastrofa mająca miejsce w kopalni Mysłowice-Wesoła stała się przyczyną rozmów na temat braku ochrony pracowników sygnalizujących nieprawidłowości w zakładzie pracy. Górnicy pracujący w kopalni najprawdopodobniej wiedzieli o nieprawidłowościach, ale ich nie zgłosili.

12 sierpnia weszła w życie ustawa umożliwiająca przywrócenie prawa ubiegania się o ponowny wpis na listę członków samorządu lub uzyskania ponownego prawa wykonywania zawodu osób skreślonych z listy samorządu zawodowego oraz określająca termin zatarcia skazania karami dyscyplinarnymi skutkującymi pozbawieniem możliwości wykonywania danego zawodu. Zmiany są wynikiem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 października 2010 r.

Zwolnienie dyscyplinarne jest dopuszczalne wyłącznie w określonych przez prawo przypadkach. W przypadkach zastosowania tej formy rozwiązania stosunku pracy wbrew przepisom kodeksu pracy, pracownik może uzyskać odszkodowanie na drodze sądowej.

Prawie przez cały 2012 r. pracownik chorował. Nie miał więc możliwości zgłosić terminu swojego urlopu do planu na ten rok ani tym bardziej go wykorzystać. Złożył wniosek o udzielenie zaległego urlopu w lutym. Pracodawca jednak odmówił. Ponadto zagroził, że jeżeli pracownik nie przyjdzie do pracy, zostanie dyscyplinarnie zwolniony. Czy można odmówić udzielenia zaległego urlopu? Czy rzeczywiście można zwolnić pracownika za niestawienie się do pracy?

Zwolnienie dyscyplinarne, inaczej rozwiązanie umowy z winy pracownika bez zachowania okresu wypowiedzenia, jest szczególnym trybem rozwiązania umowy o pracę. Stosując go, pracodawcy powinni kierować się szczególną ostrożnością.

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, to tzw. zwolnienie dyscyplinarne. Ten przewidziany kodeksem pracy tryb znaleźć może zastosowanie do rozwiązania przez pracodawcę każdego typu umowy o pracę, także umów na czas określony, na zastępstwo, czy na okres próbny, z każdym pracownikiem, nawet szczególnie chronionym przez przepisy prawa pracy.

Przywrócenie do pracy przyznaje pracownikowi prawo do maksymalnie 3-miesięcznego wynagrodzenia. Ograniczenie wysokości wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy do 3-miesięcznej pensji przysługującej pracownikowi przywróconemu do pracy wyrokiem sądowym jest zgodne z Konstytucją RP (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 22 maja 2013 r., sygn. akt P 46/11).

Zwolnienie dyscyplinarne jest to potoczne określenie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. W tym trybie może zostać rozwiązana przez pracodawcę każda umowa o pracę (na przykład: na czas określony, na zastępstwo, na okres próbny), z każdym pracownikiem, nawet szczególnie chronionym przez przepisy prawa pracy.

Zwolnienie z pracy może być niesłuszne. W takiej sytuacji pracownik powinien mieć do dyspozycji instrumenty obrony. “Niesłuszne zwolnienie” to instytucja prawa angielskiego składająca się na ustawowy pakiet ochronny pracowników. Na czym polega, komu i w jakich okolicznościach przysługuje prawo do ochrony przed niesłusznym zwolnieniem w Wielkiej Brytanii?

Jeżeli naruszenie obowiązków pracowniczych jest ściśle związane z działalnością związkową, wówczas – w razie bezprawnego zwolnienia związkowca winnego tych naruszeń – sąd jest zobowiązany przywrócić związkowca do pracy, jeżeli ten złożył pozew o restytucję stosunku pracy (wyrok Sądu Najwyższego z 17 maja 2012 r., I PK 176/11).

Przewodniczącemu związku zawodowego wręczyliśmy pismo o zamiarze rozwiązania umowy o pracę z naszym pracownikiem w trybie dyscyplinarnym z powodu przebywania tego pracownika w pracy pod wpływem alkoholu. Od razu otrzymaliśmy od związku odpowiedź, że nie będzie on bronił tego pracownika. W związku z tym tego samego dnia zwolniliśmy go dyscyplinarnie. Pracownik odwołał się do sądu pracy. W pozwie zarzuca nam, że dostał zwolnienie dyscyplinarne w tym samym dniu, w którym zawiadomiono związek zawodowy o zamiarze rozwiązania z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia. Jego zdaniem, z wręczeniem zwolnienia dyscyplinarnego powinniśmy odczekać 3 dni. Tyle czasu ma związek zawodowy na przedstawienie swojego stanowiska w sprawie rozwiązania z pracownikiem umowy bez wypowiedzenia. Czy pracownik ma rację?

Pracodawca może wypowiedzieć pracownikowi umowę o pracę, gdyby okazało się, że jednak nie posiada on – jak podawał – kwalifikacji zawodowych, wymaganych na danym stanowisku pracy. W przypadku zawinionej przez pracownika utraty uprawnień umowa o pracę może zostać rozwiązana w trybie dyscyplinarnym.

Pracodawca ma prawo wymagać, aby pracownik posiadał odpowiednie uprawnienia do pracy. W przypadku zawinionej przez pracownika utraty uprawnień umowa o pracę może zostać rozwiązana w trybie dyscyplinarnym.

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik godzi się na wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy i podporządkowanie jego poleceniom. Pracownik może jednak odmówić wykonania polecenia, które nie dotyczy umówionej pracy i jest sprzeczne z prawem lub umową o pracę. 

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik godzi się na wykonywanie pracy pod kierownictwem pracodawcy i podporządkowanie jego poleceniom. Skutkiem naruszenia tych obowiązków może być zwolnienie dyscyplinarne.

Nie wolno wypowiedzieć umowy pracownikowi, któremu brakuje do osiągnięcia wieku emerytalnego nie więcej niż 4 lata. Nie oznacza to jednak, że pracodawca nie może zwolnić tego pracownika w innym trybie, np. dyscyplinarnie.

Pracodawca może zwolnić dyscyplinarnie pracownika, który porzucił pracę. Dodatkowo może żądać m.in. zapłaty odszkodowania w wysokości poniesionej szkody oraz zrekompensowania utraconych korzyści.

Spośród trzech podstawowych sposobów rozwiązywania umowy o pracę na czas nieokreślony w praktyce najwięcej trudności sprawia pracodawcom rozwiązanie jej w trybie dyscyplinarnym.

Nasz zakład pracy specjalizuje się w produkcji elementów do maszyn rolniczych. Jednemu z pracowników kierownik produkcji zarzucił kradzież znacznej liczby gotowych części z magazynu. Pracodawca zawiadomił organy ścigania o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa kradzieży, mimo że pracownik nie został złapany na gorącym uczynku. W zeszłym tygodniu otrzymaliśmy z prokuratury zawiadomienie o sporządzeniu i przesłaniu aktu oskarżenia pracownika do sądu. Czy otrzymanie przez pracodawcę zawiadomienia z prokuratury uzasadnia jego zwolnienie dyscyplinarnie na podstawie art. 52 k.p.? Jeżeli nie, to do którego momentu musimy czekać z wręczeniem wypowiedzenia temu pracownikowi?

Ministerstwo Pracy Polityki Społecznej pracuje nad nowelizacją rozporządzenia w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania. Zmiana przepisów ma na celu ujednolicenie zasad wydawania świadectwa pracy.

Jeżeli naruszenie obowiązków pracowniczych polega na zawinionym zaniechaniu ich wykonywania, a przy tym stan taki trwa nieprzerwanie, stale i niezmiennie przez dłuższy czas, bieg miesięcznego terminu od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy o pracę z takim pracownikiem należy liczyć osobno w stosunku do każdego kolejnego dnia utrzymującego się stanu takiego naruszenia obowiązków – orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 20 stycznia 2011 r.

Jeden z pracowników ukradł niewielką liczbę sprzętu biurowego o wartości 200 zł. Został złapany na gorącym uczynku. Pracodawca zamierza rozwiązać z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia. Czy jako przyczynę zwolnienia dyscyplinarnego można wskazać przestępstwo?

Jeśli pracownik spóźnia się do pracy, wówczas nie wywiązuje się z zobowiązań wynikających z podpisanej przez niego umowy o pracę. W tym przypadku pracodawca może np. nie wypłacić mu wynagrodzenia za czas jego nieusprawiedliwionej nieobecności w firmie lub nałożyć karę porządkową. Jeżeli pracownik regularnie spóźnia się do pracy, pracodawca może nawet rozwiązać z nim umowę o pracę z zachowaniem okresu wypowiedzenia.

Pracodawca ma prawo zwolnić pracownika dyscyplinarnie w ciągu jednego miesiąca, od kiedy dowiedział się o jego nagannym zachowaniu lub o zawinionej przez niego utracie uprawnień niezbędnych do wykonywania pracy.

Od 1 lipca 2011 r. pracodawca będzie mógł zlecić badanie stanu trzeźwości pracownika w razie podejrzenia, że znajduje się on pod wpływem alkoholu. Obecnie takie badanie może zostać przeprowadzone tylko na żądanie pracownika.

Monitoring w sklepie nagrywa m.in. pracę naszych pracowników. Okazało się, że jeden z kasjerów, zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, schował do portfela część pieniędzy z kasy – ukradł 170 zł. Naszym zdaniem pracownik popełnił przestępstwo, dlatego zwolniliśmy go dyscyplinarnie na podstawie art. 52 § 1 pkt 2 k.p. Teraz pracownik chce się odwołać do sądu, gdyż – jak twierdzi – nie mieliśmy podstaw do zwolnienia go z tego powodu i będzie żądał przywrócenia do pracy. Czy sąd może przywrócić go do pracy?

W 2011 r. urzędy pracy mają o 70 proc. mniej środków na walkę z bezrobociem niż w 2010 r. Drastyczne zmniejszanie przez Ministerstwo Finansów środków na Fundusz Pracy doprowadzi do wzrostu bezrobocia.

Do wykonywania pracy nierzadko konieczne jest posiadanie przez pracownika wymaganych na danym stanowisku uprawnień. Ich utrata może być podstawą do natychmiastowego rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę.

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej (MPiPS) szacuje, że stopa bezrobocia rejestrowanego wyniosła w kwietniu br. 12,6 proc. i w porównaniu do marca spadła o 0,5 pkt proc. Bezrobocie najbardziej bezrobocie obniżyło się w woj. warmińsko-mazurskim.

Wzrost wartości Wskaźnika Rynku Pracy w kwietniu był wolniejszy od marcowego - podało Biuro Inwestycji i Cykli Ekonomicznych. Od listopada ub.r. Wskaźnik Rynku Pracy, informujący z wyprzedzeniem o zmianach w wielkości bezrobocia, wykazuje nieznaczną tendencję rosnącą.

Rozwiązanie umowy o pracę wysłane listem poleconym jest skuteczne w momencie jego odbioru przez pracownika. Umowa rozwiąże się jednak także wtedy, gdy pracownik odmawia przyjęcia listu. Jeśli pismo pracodawcy zostało awizowane, wówczas stosunek pracy zakończy się w dniu, w którym upłynie termin drugiego awizowania.

GUS poinformował, że w marcu br. w porównaniu do lutego br. odnotowano nieznaczny spadek liczby bezrobotnych i stopy bezrobocia.