Kultura organizacyjna zawiera wartości, jakimi kierują się członkowie organizacji. Niektórzy menedżerowie upatrują w kulturze firmy potencjalne, ukryte źródła jej sukcesu, inni całkowicie ją ignorują jako coś ubocznego, nieistotnego lub wręcz nieistniejącego. Czy jest więc sens zajmowania się nią? Jeśli tak, to kiedy ją badać? Czy istnieją wartości, które warunkują sukces firmy?
Specyfika organizacji firm typu shared service, a także charakter pracy w nich, sprawiają, że konieczne staje się takie motywowanie pracowników, by zechcieli związać się z firmą na dłużej. Jednak zanim zostanie postawione pytanie, jak motywować, trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie, kogo i do czego. Jakie więc możliwości mają zarządy takich organizacji, by efektywnie budować więzi z najlepszymi pracownikami?
W kwietniu 2009 r. wypłaciliśmy dwóm pracownikom zasiłek chorobowy za okresy, które były podane w zwolnieniach lekarskich. Od 2 czerwca 2009 r. mamy kontrolę ZUS. Inspektor zakwestionował wypłatę kwoty jednego z zasiłków. Okazało się, że zasiłek ten nie należał się pracownikowi, ponieważ w czasie zwolnienia pracownik ten został wezwany na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który uznał go za zdolnego do pracy. Pracownik nie poinformował nas o tym i nie doręczył orzeczenia lekarza orzecznika ZUS. Nie stawił się również w pracy, co powinien uczynić następnego dnia po badaniu przez lekarza orzecznika. Kto w takiej sytuacji powinien dokonać zwrotu nienależnie pobranego zasiłku chorobowego? Jesteśmy płatnikiem tego zasiłku, a wypłaconą kwotę potrąciliśmy rozliczając w maju 2009 r. za pracowników składki ZUS.
Zawarliśmy z inną firmą porozumienie o przejęciu części jej majątku i części pracowników. Nie jest to jednak przejęcie w trybie z art. 231 Kodeksu pracy. Z przejmowanymi pracownikami zostały rozwiązane umowy o pracę, otrzymali świadectwa pracy, wyrejestrowano ich z ubezpieczeń na ZUS ZWUA z kodem tytułu 100. Od następnego dnia podpisaliśmy z pracownikami nowe umowy o pracę i zgłosiliśmy ich do ubezpieczeń w ZUS. W porozumieniu podpisanym z pracownikami jest zapis, że w sprawach nieuregulowanych stosuje się art. 231 Kodeksu pracy. Pracownik zachorował po miesiącu pracy u nas. Z jakiego okresu wyliczyć dla niego podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego, z 12 miesięcy kalendarzowych, czy z okresu pracy w naszym zakładzie pracy?
Chcemy wyznaczyć w zakładzie pracownika do udzielania pierwszej pomocy. Pracownik, któremu zaproponowaliśmy tę funkcję, nie wyraził na to zgody. Tłumaczył się tym, że wychowuje dziecko w wieku do 4 lat i nie chce mieć dodatkowych obowiązków. Czy pracownik może odmówić bycia odpowiedzialnym za udzielanie pierwszej pomocy? Czy powód podany przez pracownika jest wystarczający? Zależy nam na tym, aby ten pracownik był odpowiedzialny za udzielanie pierwszej pomocy, ponieważ ma ukończony w tym zakresie odpowiedni kurs.
Zatrudniamy pracownika na podstawie umowy o pracę, który równocześnie powadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Jest architektem. Od listopada 2008 r. pracownik był na zwolnieniu lekarskim i otrzymał wynagrodzenie chorobowe i zasiłek. Okazało się, że z działalności nie brał zwolnienia lekarskiego, ponieważ i tak nie ma prawa do zasiłku. Wypłaciliśmy pracownikowi świadczenia, a teraz ZUS wydał decyzję o zwrocie wypłaconego zasiłku, ponieważ pracownik prowadził działalność w trakcie zwolnienia lekarskiego. Czy słusznie? Czy pracownik musi zwrócić wypłacone świadczenia?
Pracownik jest zatrudniony u nas i w drugim zakładzie pracy. W naszej firmie jest pracownikiem ochrony i pracuje na portierni. W drugiej firmie pracuje jako magazynier. Pracownik zachorował i otrzymał zwolnienie lekarskie na 5 dni, które przedstawił w drugim zakładzie pracy. Nam powiedział, że nie potrzebuje zwolnienia lekarskiego, ponieważ praca, którą u nas wykonuje, nie wpływa na stan jego zdrowia. Czy możemy w tym przypadku dopuścić pracownika do pracy? Jeżeli tak, to czy powinniśmy wymagać od niego jakiegoś dodatkowego dokumentu?
