Jeden z naszych pracowników 6 sierpnia 2009 r. wyjechał nad morze na 21-dniowy urlop wypoczynkowy. Niestety, 3 dni po tej dacie, z uwagi na niespodziewaną absencję chorobową zastępującej go osoby, grożącą wstrzymaniem procesu produkcyjnego, zostaliśmy zmuszeni odwołać go z tego urlopu. Jakie w związku z tym koszty powinniśmy mu zwrócić? Jeśli pracownik miałby później możliwość kontynuowania przerwanego urlopu, to czy jesteśmy zobowiązani do zrekompensowania mu kosztu ponownego dojazdu do miejscowości, w której ma wykupione wczasy?
XXI wiek i narzucone przez niego tempo życia powodują lawinę dolegliwości związanych ze stresem. Większość osób ma świadomość zagrożeń, jakie niesie ze sobą przeciążenie napięciem, i to zarówno na funkcjonowanie psychiczne, jak i na stan zdrowia. Nastąpiła zmiana funkcji stresu – z naturalnej reakcji przystosowawczej organizmu do zjawiska, które towarzyszy nam na co dzień, przyjmując postać chroniczną, prowadzącą do wielu chorób.
Kodeks pracy definiuje młodocianego jako osobę, która ukończyła 16 lat,
a nie przekroczyła 18 lat. Jednocześnie Kodeks zabrania zatrudniania
osoby, która nie ukończyła 16 lat. Przed młodocianymi stawia się dwa
warunki, aby mogli być zatrudnieni. Muszą wykazać, że ukończyli co
najmniej gimnazjum oraz przedstawić świadectwo lekarskie o tym, że
wykonywanie danej pracy nie zagraża ich zdrowiu.