Sposoby na udowodnienie nietrzeźwości pracownika

Rozwiązanie umowy w trybie dyscyplinarnym może nastąpić zawsze wtedy, gdy pracownik ciężko narusza swoje obowiązki (art. 52 § 1 k. p.). W zaistniałej sytuacji nie budzi wątpliwości, że przybycie do pracy w stanie nietrzeźwym czy też spożywanie alkoholu w miejscu pracy to przykłady rażącego naruszenia obowiązków pracownika. W związku z tym takie działanie jest wystarczającą przyczyną, aby zwolnić go dyscyplinarnie.

Natomiast nietrzeźwość pracownika można udowodnić na kilka sposobów. Najszybszym jest oczywiście badanie alkomatem czy badanie krwi pracownika, ale nie są to jedyne formy. Świadkowie także mogą potwierdzić, że pracownik przyszedł do pracy w stanie wskazującym na spożycie alkoholu.

Taki pogląd wyraził Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 11 grudnia 2006 r. (I PK 165/06). Uznał on, że: „w sprawach z zakresu prawa pracy stan nietrzeźwości pracownika może być wykazany wszelkimi dostępnymi środkami dowodowymi – także zeznaniami świadków – a nie tylko wynikami analizy krwi na zawartość alkoholu lub wynikami obecności alkoholu w wydychanym powietrzu”.

Pracownik, który nie stawia się w pracy bez usprawiedliwienia, także narusza swoje obowiązki. Jeżeli okaże się, że przyczyna nieobecności jest nieuzasadniona, pracownika można zwolnić nawet w razie 1-dniowej nieobecności. Niemniej jednak pracodawca musi być w stanie dowieść, że taka nieobecność w danym przypadku stanowiła ciężkie naruszenie obowiązków. Takie zdanie wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z 28 września 1981 r. (I PRN 57/81): „nawet jednorazowa nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy w zależności od okoliczności konkretnego przypadku może stanowić ciężkie naruszenie przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 k.p.)”.

Należy pamiętać, że przy dyscyplinarnym zwolnieniu pracownika najważniejsze jest, aby podana przyczyna była prawdziwa. Natomiast zwolnienie bez wypowiedzenia może być dokonane nawet w razie nieobecności pracownika w pracy. Pracodawca może rozwiązać umowę w ten sposób w ciągu miesiąca od dnia, w którym uzyskał informację o przewinieniu pracownika. W razie gdy pracownik nie stawia się w pracy, dokument można wysłać mu pocztą, listem poleconym za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.