Prawo do urlopu wypoczynkowego przysługuje jedynie pracownikom. Nie mają
go więc osoby zatrudnione na umowy cywilnoprawne czy prowadzące własną
działalność gospodarczą. Urlop wypoczynkowy powinien być wykorzystany w
naturze, co wyklucza jakiekolwiek finansowe rekompensaty wypłacane w
zamian za urlop. W przypadku jednak, gdy następuje rozwiązanie stosunku
pracy, a wykorzystanie urlopu w naturze jest niemożliwe, pracodawca ma
obowiązek wypłacić ekwiwalent pieniężny za niewykorzystane dni płatnego
wypoczynku. Informacje o tym, jak planować, obliczać i udzielać urlopu,
piszemy w naszym opracowaniu.
Czy komisja socjalna, przyznając środki z zakładowego funduszu świadczeń
socjalnych na „wczasy pod gruszą”, może brać pod uwagę to, że pracownik
jest zatrudniony na niepełny etat? Czy przez to może on otrzymać mniej,
czy jedynym kryterium powinna być sytuacja materialna? Czy zwrot za
„wczasy pod gruszą” można wypłacić naraz wszystkim pracownikom, czy
powinno się wypłacać każdemu osobno przed dwutygodniowym urlopem?
Aby doszło do rozwiązania umowy o pracę za porozumieniem stron, muszą
zostać ustalone zarówno sam sposób rozwiązania umowy o pracę, jak i
pozostałe warunki rozwiązania umowy o pracę. Takie stanowisko zajął Sąd
Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z 4 listopada 2009 r. (I PK 94/09), w
którym stwierdził, że „zawarcie przez strony stosunku pracy umowy w
przedmiocie jego rozwiązania za porozumieniem wymaga zgodnych oświadczeń
woli pracownika i pracodawcy, tak odnośnie do samego ustania łączącej
ich więzi, jak i co do trybu i terminu dokonania tej czynności”.