Czy lata nauki wpływają na wymiar urlopu wypoczynkowego?

Przepisy ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (dalej: k.p.) gwarantują pracownikowi prawo do corocznego, nieprzerwanego i płatnego wypoczynku. Do okresu zatrudnienia, od którego zależy prawo do urlopu i wymiar urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia. Przy zaliczaniu takich okresów pracy nie mają znaczenia przerwy w zatrudnieniu, jak również sposób ustania stosunku pracy (art. 154¹ k.p.).

Polecamy: Kodeks pracy 2013 z komentarzem - praktycznie o rewolucyjnych zmianach

Wymiar urlopu wypoczynkowego dla pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy wynosi:

• 20 dni – jeżeli jest zatrudniony krócej niż 10 lat,
• 26 dni – jeżeli jest zatrudniony co najmniej 10 lat.

Wymiar urlopu nie zależy od faktycznego świadczenia pracy, lecz od pozostawania w stosunku pracy. Poza okresami zatrudnienia, na prawo do urlopu wpływają również lata nauki pracownika.

Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się z tytułu ukończenia:

• zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki – nie więcej jednak niż 3 lata,
• średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki – nie więcej jednak niż 5 lat,
• średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – 5 lat,
• średniej szkoły ogólnokształcącej – 4 lata,
• szkoły policealnej – 6 lat,
• szkoły wyższej – 8 lat.

Zaliczanie okresów nauki do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego, nie jest obwarowane żadnymi szczególnymi przesłankami i warunkami. Nie ma więc znaczenia ani rodzaj szkoły, jaką pracownik ukończył (państwowa czy prywatna), ani system, w jakim nauka była pobierana (dzienny, wieczorowy, zaoczny, eksternistyczny), ani też upływ czasu między ukończeniem szkoły a podjęciem pracy – jak również to, czy rodzaj pracy, jaką pracownik wykonuje, wiąże się z potrzebą dysponowania świadectwem ukończenia danego rodzaju szkoły.

Jedyny warunek, którego spełnienie jest tu wymagane, to ukończenie nauki w danej szkole, co powinno być potwierdzone stosownym dokumentem (świadectwem, dyplomem). Jeżeli więc pracownik nie ukończył nauki, nie będzie można zaliczyć jej okresu do stażu pracy, choćby nawet – w odniesieniu do studiów wyższych – pracownik uzyskał absolutorium. Dopiero legitymowanie się np. tytułem magistra, potwierdzone odpowiednim dyplomem, zapewni możliwość uwzględnienia w stażu pracy takiego okresu nauki.

Zaliczeniu do stażu pracy podlegają okresy nauki w określonego rodzaju szkołach ponadgimnazjalnych, przy czym przepis art. 155 k.p. posługuje się różną formułą ustalenia liczby lat nauki podlegającej zaliczeniu. W przypadku zasadniczej (lub innej równorzędnej) szkoły zawodowej, a także średniej szkoły zawodowej, liczba lat wliczanych do stażu pracy równa jest przewidzianemu programem nauczania czasowi trwania nauki – z tym, że jeśli jest on dłuższy niż okres maksymalny przyjęty przez ustawodawcę, wliczeniu podlega ten okres ustawowy. Natomiast w odniesieniu do pozostałych rodzajów szkół, wliczeniu podlega wskazana przez przepis liczba lat. W obu przypadkach nie ma możliwości zaliczenia większej liczby lat nauki.