Kodeks pracy

Jednym z podstawowych obowiązków nałożonych przez Kodeks pracy na pracodawcę jest przeciwdziałanie mobbingowi.

Pracodawca ma obowiązek informować wszystkich swoich pracowników o możliwości zmiany rodzaju zatrudnienia.

Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązek informowania pracowników o obowiązujących w danym zakładzie przepisach dotyczących równego traktowania w zatrudnieniu.

Kodeks pracy określa podstawowe obowiązki, jakie ma pracodawca względem swoich pracowników.

Bieg przedawnienia nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu na czas trwania przeszkody, gdy z powodu siły wyższej uprawniony nie może dochodzić przysługujących mu roszczeń przed właściwym organem powołanym do rozstrzygania sporów.

Osoba, która nie posiada pełnej zdolności do czynności prawnych ma szczególne udogodnienia. Przejawią się to miedzy innymi w wydłużonych terminach przedawnienia roszczeń.

Terminy w prawie pracy nie mogą być przedłużane lub skarane przez czynności prawne. Mogą jednak wystąpić okoliczności, które spowodują przerwanie biegu przedawnienia.

Stosunek pracy jest to stosunek prawny zachodzący miedzy dwoma podmiotami. Jeden z nich zwany pracownikiem obowiązany jest do świadczenia pracy osobiście i w sposób ciągły, powtarzający się, na rzecz i pod kierownictwem drugiego podmiotu, zwanego pracodawcą.

Pracodawca może domagać się od pracownika podania tylko określonych danych osobowych. Od kandydata na pracownika pracodawca może żądać jeszcze mniejszej ilości danych.

W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on pracodawcą w dotychczasowych stosunkach pracy. Jakie prawa i obowiązki wiążą się z tym przejęciem?

W określonych sytuacjach pracodawca może za porozumieniem obniżyć warunki pracy i płacy. Jednak zmiana warunków na mniej korzystne może trwać tylko przez określony czas.

Jednym z konstytucyjnych praw jest prawo do tworzenia przez pracowników związków zawodowych. Pracodawcy mają obowiązek współdziałania ze związkami działającymi w jego zakładzie pracy.

Umowa o prace jest podstawą zawierania stosunków pracy pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. Od wspólnego oświadczenia woli obu stron zależy na jaki czas zostanie zawarta umowa o pracę.

Pracodawca zawierający po raz trzeci z tym samym pracownikiem umowę o pracę na czas określony, z mocy prawa zawiera ją na czas nieokreślony. Nie ma znaczenia, że pracodawca chce inaczej.

Stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeżeli terminu tego nie określono - w dniu zawarcia umowy.

Na podstawie umowy o pracę powstaje stosunek pracy pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. Umowa powinna określać w szczególności warunki pracy pracownika oraz obowiązki pracodawcy.

Pracodawca ma możliwość skierowania pracownika do pracy poza granicami państwa. Najczęściej pracodawca kieruje pracowników do pracy w Unii. Jednak nie można wykluczyć możliwości skierowania pracownika do krajów z poza okręgu unijnego.

Kodeks pracy, a także inne akty regulujące prawa i obowiązki pracownika są normami bezwzględnie obowiązującymi.

Pracownicy i pracodawcy, w celu ochrony swoich spraw mają prawo zrzeszać się w różnego rodzaju organizacje związkowe.

Nowelizacja Kodeksu pracy z 2004 roku w znaczący sposób uszczegółowiła przepisy prawa pracy dotyczące równego traktowania wszystkich pracowników.

W nowelizacji Kodeksu pracy z 2004 roku ustawodawca nie tylko rozszerzył i uszczegółowił przepisy dotyczące dyskryminację, ale wprowadził także przepisy przewidujące sankcje za naruszenie tej zasady.

Kodeks pracy, jak zresztą każde przepisy prawa nie byłyby tak skuteczne i respektowane, gdyby nie szczegółowo określone zasady kontroli ich przestrzegania.

Kodeks pracy, oprócz kontroli sprawowanej przez Państwową Inspekcję Pracy i Państwową Inspekcję Sanitarną przewidział także możliwość społecznej kontroli nad przestrzeganiem prawa pracy.

Kodeks pracy, jako jeden z podstawowych obowiązków pracodawcy wymienia także obowiązek ułatwiania podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązek zaspokajania potrzeb bytowych, socjalnych i kulturalnych pracownika, oczywiście w takim zakresie, w jakim budżet pracodawcy może na to pozwolić.

Funkcją ochrony pracy jest przeciwdziałanie niebezpieczeństwu dla zdrowia i życia ludzkiego, powstającemu w trakcie pracy, w zależności od warunków, w jakich jest ona wykonywana.

Jednym z podstawowych praw pracowniczych jest prawo do odpoczynku od pracy na warunkach przewidzianych w przepisach prawa.

Kodeks pracy jako jedną z podstawowych zasad prawa pracy wymienia prawo pracownika do godziwego wynagrodzenia. Co to oznacza w praktyce?

Kodeks pracy nakłada na pracodawców obowiązek niedyskryminacji pracowników w zatrudnieniu. Jest on ściśle powiązany z obowiązkiem równego traktowania wyrażonym w art. 112 Kodeksu pracy.

Kodeks pracy obliguje pracodawców do stosowania zasady równości w zatrudnieniu w każdym jej aspekcie, ze szczególnym naciskiem na równość kobiet i mężczyzn w zatrudnieniu.

Jednym z pierwszych przepisów Kodeksu pracy jest przepis nakładający na pracodawcę obowiązek poszanowania godności osobistej każdego pracownika.

Zatrudnienie nie powstaje samoistnie. Aby powstał stosunek pracy, konieczna jest wola zatrudnienia po stronie pracodawcy i chęć podjęcia pracy przez pracownika.

Nie tylko Konstytucja daje człowiekowi prawo do godnej pracy, za odpowiednim wynagrodzeniem. Prawa te określone są także w Kodeksie pracy.

Kodeks pracy w przepisach ogólnych podaje definicję pracownika. Osoba, która kwalifikuje się do tej definicji, może korzystać z wszystkich pracowniczych przywilejów przewidzianych przez kodeks.

Kodeks pracy wprowadza jednolitą definicję pracodawcy określając tym samym, kto może zatrudniać pracowników, a kto nie.

Prawo pracy to nie tylko Kodeks pracy. To także szereg innych ustaw i układów zbiorowych, które są podstawą praw pracowniczych.

Zasadą jest, że roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.

Roszczenia przedawnionego nie można dochodzić, chyba że ten, przeciwko komu roszczenie przysługuje, zrzeka się korzystania z przedawnienia; zrzeczenie dokonane przed upływem przedawnienia jest nieważne.

Wykroczenie to zawinione popełnienie czynu społecznie szkodliwego zabronionego przez ustawę pod groźbą kary. Wykroczeniem jest tylko ten czyn, co do którego uznano, że jest społecznie szkodliwy.

Pracodawca odpowiada za szkody wyrządzone przez niewypłacania wynagrodzenia, niewydanie świadectwa pracy i nieudzielenie pracownikowi urlopu wypoczynkowego.

Na pracodawcy ciąży obowiązek przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. W razie nie wywiązywania się ze swojego obowiązku musi się on liczyć z konsekwencjami finansowymi.

Pracownik, który wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy wyrządził pracodawcy szkodę, ponosi odpowiedzialność materialną.

Pracownik ponosi odpowiedzialność za szkodę w granicach rzeczywistej straty poniesionej przez pracodawcę i tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego wynikła szkoda.

Pracodawca jest obowiązany wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody.

Pracownik nie ponosi odpowiedzialności za szkodę w takim zakresie, w jakim pracodawca lub inna osoba przyczyniły się do jej powstania albo zwiększenia.

W razie wyrządzenia szkody przez kilku pracowników każdy z nich ponosi odpowiedzialność za część szkody stosownie do przyczynienia się do niej i stopnia winy.

Odszkodowanie ustala się w wysokości wyrządzonej szkody, jednak nie może ono przewyższać kwoty trzymiesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody.

W razie wyrządzenia przez pracownika przy wykonywaniu przez niego obowiązków pracowniczych szkody osobie trzeciej, zobowiązany do naprawienia szkody jest wyłącznie pracodawca.

Pracownik, który swoim zachowaniem wyrządził szkodę pracodawcy może zawrzeć z nim ugodę dotyczącą sposobu naprawienia uszczerbku.

W razie niewykonania ugody przez pracownika, podlega ona wykonaniu w trybie egzekucyjnym, po nadaniu jej klauzuli wykonalności przez sąd pracy.

Przeciwdziałanie mobbingowi (art. 94(3))

Obowiązek informowania o wolnych stanowiskach pracy (art. 94(2))

Informowanie o przepisach dotyczących równego traktowania (art. 94(1))

Obowiązki pracodawcy (art. 94)

Kiedy nie rozpoczyna się bieg przedawnienia? (art. 293)

Przedawnienie roszczeń wobec osoby, która nie ma pełnej zdolności prawnej (art.294)

Kiedy przerywa się bieg przedawnienia roszczenia? (art. 295)

Czym jest stosunek pracy? (art.22)

Jakich danych może domagać się od pracownika pracodawca? (art. 22(1))

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę (art. 23 (1))

Porozumienie o mniej korzystnych warunkach pracy (art.23 (1a))

Współdziałanie z zakładową organizacją związkową (art. 23 (2))

Na jaki czas zawiera się umowę o pracę? (art.25)

Trzecia umowa o pracę na czas nieokreślony (art. 25 (1))

Termin rozpoczęcia pracy (art.26)

Co powinna zawierać umowa o pracę? (art. 29)

Skierowanie pracownika do pracy zagranicą poza kraj Unii Europejskiej (art. 29(1))

Zasada uprzywilejowania kodeksu pracy (art. 18)

Prawo do tworzenia organizacji związkowych (art. 18(1), 18(2), 18(3))

Równe traktowanie w zatrudnieniu (art. 18 (3a))

Naruszenie zasady równego traktowania (art. 18 (3b))

Państwowa Inspekcja Pracy i Państwowa Inspekcja Sanitarna (art. 18(4))

Społeczna kontrola przestrzegania prawa pracy (art. 18(5))

Ułatwianie pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych (art. 17)

Bytowe, socjalne i kulturalne potrzeby pracownika (art. 16)

Bezpieczeństwo i higiena pracy (art. 15)

Prawo do wypoczynku (art. 14)

Prawo do godziwego wynagrodzenia (art. 13)

Niedyskryminacja w zatrudnieniu (art. 11(3))

Równe traktowanie w zatrudnieniu (art. 11(2))

Obowiązek szanowania godności pracownika (art. 11(1))

Nawiązanie stosunku pracy (art. 11)

Prawo do pracy i minimalnego wynagrodzenia (art. 10)

Kto to jest pracownik? (art. 2)

Kto to jest pracodawca? (art. 3)

Czym jest prawo pracy? (art. 9)

Kiedy ulegają przedawnieniu roszczenia ze stosunku pracy? (art. 291)

Czy roszczenia przedawnionego można dochodzić? (art. 292)

Odpowiedzialność pracodawcy za wykroczenia przeciwko prawom pracownika (art. 281)

Jakie kary grożą pracodawcy za wykroczenia przeciwko prawom pracownika? (art. 282)

Odpowiedzialność pracodawcy za wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu pracy (art. 283)

Kiedy pracownik ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną pracodawcy? (art. 114)

Pracownik odpowiada tylko za rzeczywistą szkodę (art. 115)

Pracodawca musi wykazać winę pracownika (art. 116)

Pracownik nie ponosi winy za swojego pracodawcę (art. 117)

Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przez wielu pracowników (art. 118)

Jaka jest wysokość odszkodowania pracownika? (art. 119)

Odpowiedzialność pracownika za szkodę wyrządzoną osobie trzeciej (art. 120)

Ugoda między pracownikiem a pracodawcą o naprawienie szkody (art. 121)

Kiedy pracownik nie wywiązuje się z ugody o odszkodowanie? art. 121 (1)