Tematy - Stosunek pracy, Pracodawca - INFOR.PL

W 2018 r. minimalne wynagrodzenie wyniesie 2100 zł brutto. Wzrost płacy minimalnej ma wpływ na inne świadczenia związane ze stosunkiem pracy, np. na dodatek za pracę w porze nocnej, odprawy, odszkodowania. Świadczenia będą należne w wyższej wysokości, pod warunkiem że prawo do nich powstanie w 2018 r.

Wysokość kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy jest ściśle przez ustawodawcę limitowana. Jak rozliczyć koszty uzyskania przychodów z dwóch stosunków pracy?

Umowa o zakazie konkurencji może łączyć pracodawcę i pracownika także po ustaniu stosunku pracy. Umowa ta, często nazywana również klauzulą konkurencyjną, podpisywana jest pomiędzy stronami stosunku pracy, gdy pracownik ma dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

W ostatnim dniu miesiąca pracownikowi kończy się umowa o pracę. Pracodawca i pracownik chcą zawrzeć kolejną umowę o pracę kilka dni po zakończeniu obecnej. Czy w związku z tym pracodawca może nie wypłacić ekwiwalentu pieniężnego?

Zapraszamy Państwa na Kongres Prawa Pracy 2018 poświęcony przeglądowi aktualnych regulacji oraz planowanych zmian przepisów z zakresu prawa pracy, który odbędzie się w dniach 19-20 października 2017 r. w Warszawie. Patronat medialny nad wydarzeniem objął portal Infor.pl.

Menedżerowie często zastanawiają się co robić w sytuacji, gdy skuteczność zespołu już spadła. Czy nie lepiej jednak zapobiegać takim sytuacjom i minimalizować ryzyko obniżenia efektywności pracowników? Właśnie w tym pomaga low performance management. Jak wdrożyć w życie ten sposób zarządzania?

Nauczyciele mianowani mogą zostać zatrudnieni na podstawie umów na czas określony jedynie w ustawowo określonych przypadkach. Do rzeczonych umów nie mają zastosowania limity w zatrudnieniu na czas określony z art. 251 § 1 k.p.

Proces rekrutacji pracownika coraz częściej staje się wieloetapowym narzędziem selekcji i wyboru potencjalnie najlepszego z punktu widzenia pracodawcy kandydata na pracownika. Po jego zakończeniu strony porozumiewają się m.in. co do terminu zawarcia umowy o pracę i terminu jej rozpoczęcia, a praktyka wskazuje, że nie zawsze są to terminy tożsame. Zdarza się, że pracodawca przed zawarciem umowy o pracę proponuje pracownikowi zawarcie umowy przedwstępnej. Czy jest to dopuszczalne na gruncie przepisów prawa pracy, a jeśli tak to jaka powinna być treść takiej umowy i jakie konsekwencje dla stron rodzi jej podpisanie?

Większość zmian przewidzianych przez projektowaną ustawę z dnia z 20 lipca 2017 roku - o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw, wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 roku. Nowy projekt ustawy dotyczy przede wszystkim wykonywania pracy krótkoterminowej, zezwoleń na pracę oraz pracy sezonowej.

Ustawa z dnia 20 lipca 2017 roku, o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw, wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 roku. Ustawa przewiduje ważne zmiany w dotychczasowych przepisach oraz wprowadza nowy rodzaj zezwolenia na pracę.

Strajk jest środkiem ostatecznym stosowanym, w celu rozwiązywania sporów pomiędzy pracodawcą a pracownikami. Strajk musi odbywać się zgodnie z zasadami i przesłankami określonymi w obowiązujących przepisach.

Młodocianym zgodnie z art. 190 Kodeksu pracy, jest osoba, która ukończyła 16 lat, a nie przekroczyła lat 18. Przygotowanie zawodowe Młodocianego jest ważnym procesem służącym nabyciu umiejętności, niezbędnych do przyszłej pracy zawodowej. Pracodawca ma obowiązek zapewnić młodocianemu odpowiednie warunki pracy oraz przekazać kluczową wiedzę, w zakresie danego zawodu osobiście lub przez specjalnie wykwalifikowane osoby z zachowaniem obowiązujących przepisów.

Potocznie pod pojęciem mobbingu rozumie się permanentny terror psychiczny względem określonego pracownika, którego skutkiem jest zaniżona samoocena pracownika, a także rozstrój jego zdrowia psychicznego i fizycznego. Kto ponosi odpowiedzialność za mobbing? Czy zawsze pracodawca?

Rząd planuje obniżyć wymagania dla inwestorów tworzących ponad 2 tys. nowych miejsc pracy, którzy korzystają z "Programu wspierania inwestycji o istotnym znaczeniu dla gospodarki polskiej na lata 2011-2023". W ramach programu otrzymają oni wsparcie w postaci dotacji bezpośredniej.

Nowe zasady badań lekarskich obowiązują od kwietnia 2015 roku. Nowymi regulacjami zostały objęte wstępne badania lekarskie do prac. Kodeks pracy rozszerza katalog osób, które zostaną zwolnione z przeprowadzania wstępnych badań pracowniczych.

Co dzieje się w sytuacji ogłoszenia przez pracodawcę niewypłacalności? Jakie prawa przysługą pracownikowi? Jakie roszczenia przysługują pracownikowi w stosunku do niewypłacalnego pracodawcy?

Przepisy prawa pracy nie wprowadzają generalnego zakazu pozostawania przez tego samego pracodawcę i pracownika w więcej niż w jednym stosunku pracy. Jednakże rzeczony zakaz może w pewnym zakresie wnikać pośrednio z przepisów Kodeksu pracy.

Pracodawca, zgodnie z obowiązującymi przepisami Kodeksu pracy może zaproponować pracownikowi podpisanie umowy o zakazie prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy zarówno podczas trwania stosunku pracy, jak i po jego ustaniu. Coraz częściej klauzule o zakazie konkurencji w czasie trwania umowy są zamieszczane także w umowach zlecenia. Czy podpisywanie takich umów jest korzystne dla pracownika? Jakie są konsekwencje złamania zakazu konkurencji?

Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy, wynikającym z kodeksu pracy, jest obowiązek terminowego i prawidłowego wypłacania wynagrodzenia pracownikowi. Wynagrodzenie jest wypłacane terminowo, gdy wypłacane jest raz w miesiącu w stałym i z góry ustalonym terminie. Co jednak w sytuacji, gdy pracodawca nie wypłaca wynagrodzenia na czas?

Czy w sytuacji, zdarzającej się dość często w praktyce, w której pracodawca odmawia ponownego zatrudnienia pracownika zatrudnionego na czas określony po upływie okresu, na który był zatrudniony przy jednoczesnym dalszym zatrudnianiu pracownika porównywalnego, zatrudnionego na czas nieokreślony, można zasadnie zarzucić pracodawcy dyskryminację pracownika zatrudnionego na czas określony?

Zgodnie z art. 11(2) kodeksu pracy, pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu. W jaki więc sposób należy dokonywać porównania sytuacji prawnej pracowników w celu stwierdzenia zachowania bądź też naruszenia zasady równego traktowania pracowników?

Zgodnie z art. 18(3b) § 1 kodeksu pracy za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn dyskryminacyjnych określonych w przepisach kodeksu pracy, którego skutkiem jest w szczególności rozwiązanie stosunku pracy, chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami. Jak wobec tego pracodawca powinien dokonywać rozwiązania umowy o pracę z przyczyn organizacyjnych, w sytuacji gdy następuje likwidacja jednego lub kilku spośród większej liczby jednakowych stanowisk i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników do zwolnienia, aby nie naruszyć zasady równego traktowania w zatrudnieniu?

Zgodnie z art. 94(3)§2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. W orzecznictwie Sądu Najwyższego można znaleźć przykłady takich działań lub zachowań, które w okolicznościach danej sprawy zostały uznane za mobbing. Znajomość tych przykładów jest bez wątpienia pomocna dla pracodawcy w celu ustalenia jakim konkretnie działaniom lub zachowaniom należy zapobiegać, a także dla pracownika w celu dokonania wstępnej przedsądowej oceny, czy miał lub ma miejsce mobbing.

Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. W orzecznictwie Sądu Najwyższego można znaleźć przykłady takich działań lub zachowań, które w okolicznościach danej sprawy nie zostały uznane za mobbing. Znajomość tych przykładów jest bez wątpienia pomocna w szczególności dla pracownika w celu dokonania wstępnej przedsądowej oceny, czy miał lub ma miejsce mobbing, a w związku z tym oceny potencjalnych szans ewentualnych roszczeń dotyczących mobbingu.

Oczywistą podstawą prawną do dochodzenia przez pracownika roszczeń (zadośćuczynienia i odszkodowania) od pracodawcy w związku z mobbingiem są przepisy art. 94(3) § 3 i 4 kodeksu pracy. Na ich podstawie pracownik, który wskutek mobbingu doznał rozstroju zdrowia lub rozwiązał z powodu mobbingu umowę o pracę ma prawo dochodzić od pracodawcy odpowiednio zadośćuczynienia lub odszkodowania. Czy wobec tego jest możliwe dochodzenie przez pracownika od pracodawcy roszczeń, w tym w szczególności roszczeń odszkodowawczych, z tytułu mobbingu także na podstawie przepisów kodeksu cywilnego?

Zgodnie z art. 94(3) § 3 kodeksu pracy, pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Jakie są wobec tego warunki zasądzenia takiego zadośćuczynienia pieniężnego, a także zasady na jakich sąd orzeka o jego wysokości?

Zgodnie z art. 94(3) § 1 kodeksu pracy, pracodawca ma obowiązek przeciwdziałać mobbingowi. Jaki wobec tego charakter ma odpowiedzialność pracodawcy za mobbing? Czy pracodawca może zwolnić się z odpowiedzialności wobec pracownika wykazując, iż należycie wypełnił obowiązek przeciwdziałania mobbingowi?

Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. Jakie wobec tego zachowania uznaje Sąd Najwyższy za nękanie lub też za zastraszanie pracownika?

Zgodnie z art. 66 ust. 2 Konstytucji RP pracownik ma prawo do określonych w ustawie dni wolnych od pracy i corocznych płatnych urlopów. Urzeczywistnieniem tej zasady jest prawo pracownika do wypoczynku określone w art. 14 kodeksu pracy. Czy istnieją zatem sytuacje, w których pracodawca może odwołać pracownika z urlopu?

Czy pracodawca może rozwiązać umowę o pracę na podstawie tej samej przyczyny, za którą została na pracownika nałożona kara porządkowa?

Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. Kiedy można więc uznać, iż dane działania lub zachowania były uporczywe i długotrwałe?

Zgodnie z art. 23(1) § 1 kodeksu pracy, w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Czy reguła ta dotyczy także stosunków pracy pracowników będących członkami zarządu?

Możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy ma oczywiście bardzo istotne praktyczne znaczenie dla ochrony interesów gospodarczych pracodawcy oraz interesów ekonomicznych pracownika. Czy i na jakich warunkach można więc wcześniej niż to założono w podpisanej umowie (ustalając okres obowiązywania zakazu konkurencji) rozwiązać umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy? Jedną z możliwych do zastosowania instytucji jest instytucja warunku rozwiązującego (art. 89 kodeksu cywilnego w związku z art. 300 kodeksu pracy).

Możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy ma oczywiście bardzo istotne praktyczne znaczenie dla ochrony interesów gospodarczych pracodawcy oraz interesów ekonomicznych pracownika. Czy i na jakich warunkach można więc wcześniej niż to założono w podpisanej umowie (ustalając okres obowiązywania zakazu konkurencji) rozwiązać umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy? Jedną z możliwych do zastosowania instytucji jest instytucja wypowiedzenia umowy.

Możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy ma oczywiście bardzo istotne praktyczne znaczenie dla ochrony interesów gospodarczych pracodawcy oraz interesów ekonomicznych pracownika. Czy i na jakich warunkach można więc wcześniej niż to założono w podpisanej umowie (ustalając okres obowiązywania zakazu konkurencji) rozwiązać umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy? Jedną z możliwych do zastosowania instytucji jest instytucja odstąpienia od umowy w rozumieniu art. 395 kodeksu cywilnego.

Jakie najczęstsze wady umów o zakazie konkurencji skutkują nieważnością takich umów?

Prezydent podpisał ustawę z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności. Celem nowelizacji ustawy jest podwyższenie ‒ z 20% do 35% wartości wynagrodzeń osób zatrudnionych pozbawionych wolności.

Umowa o zakazie konkurencji powinna zawierać swoiste elementy wskazywane przepisami kodeksu pracy. Mają one co do zasady kluczowy charakter dla ważności umowy o zakazie konkurencji. Jedynie w przypadku braku określenia w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy wysokości odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji zastosowanie znajdzie art. 101(2) § 3 kodeksu pracy stanowiący o minimalnej wysokości odszkodowania w wysokości 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji.

Zgodnie z art. 101(1) § 1 kodeksu pracy w zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji). Czy w związku z tym można zawrzeć umowę o zakazie konkurencji w tym samym dokumencie co umowę o pracę?

Zgodnie z art. 101(2) § 2 kodeksu pracy zakaz konkurencji przestaje obowiązywać przed upływem terminu wskazanego w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy w przypadku niewywiązywania się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania. Co to oznacza w praktyce dla pracodawcy i dla pracownika?

Zgodnie z art. 101(2) § 2 kodeksu pracy zakaz konkurencji przestaje obowiązywać przed upływem terminu wskazanego w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy w szczególności w razie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz. Co to oznacza w praktyce dla pracodawcy i dla pracownika?

Zgodnie z art. 101(2) § 1 kodeksu pracy umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy może być zawarta z pracownikiem mającym dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Czy w związku z tym pracodawca może skutecznie kwestionować taką umowę i wynikający z niej obowiązek zapłaty odszkodowania pracownikowi twierdząc, iż zawierając umowę był w błędzie w zakresie posiadania przez pracownika dostępu do szczególnie ważnych informacji?

Zgodnie z art. 101(2) § 1 kodeksu pracy umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy może być zawarta z pracownikiem mającym dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Kto i co decyduje o tym, czy pracownik ma dostęp do szczególnie ważnych informacji? Czy pracownik może skutecznie kwestionować zakaz konkurencji twierdząc, iż nie posiadał dostępu do szczególnie ważnych informacji?

W ciągu ostatnich kilku lat mamy do czynienia ze zmianami w prawie pracy, które mają na celu coraz większe uelastycznienie czasu pracy. Jedną z instytucji temu służących jest tzw. ruchomy czas pracy. Zobaczmy jakie wady oraz jakie zalety wiążą się z tą instytucją.

Zgodnie z art. 23(1) § 1 kodeksu pracy, w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Czy reguła ta dotyczy także umów o zakazie konkurencji podpisanych przez poprzedniego pracodawcę?

Kwestia dopuszczalności zastrzeżenia kary umownej w umowie o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy oraz w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy na wypadek naruszenia tych umów przez pracownika/byłego pracownika ma bez wątpienia bardzo istotne znaczenie praktyczne zarówno dla pracodawcy z uwagi na jej wyraźny prewencyjny charakter zabezpieczający interes pracodawcy, jak i dla pracownika z uwagi na jej potencjalną dużą skuteczność i dotkliwość w przypadku naruszenia zakazu konkurencji.

Według zapowiedzi ma powstać projekt obniżający pozapłacowe koszty pracy. Celem projektu jest zbliżenie się do poziomu zarobków w Europie. Jednocześnie proponowane są zmiany dla przedsiębiorców rozliczających się PIT-em.

W przypadku umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji zawsze jest koniecznym elementem tego stosunku prawnego uregulowanym w art. 101(2) § 1 i § 3 kodeksu pracy. Natomiast odszkodowanie z tytułu umowy o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy nie jest przewidziane przepisami kodeksu pracy. Ustalenie takiego odszkodowania przez pracodawcę i pracownika zawierających umowę o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy jest jednak możliwe zgodnie z zasadą swobody umów.

Art. 101(1) § 1 kodeksu pracy stanowiąc, iż w zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność, ogranicza możliwość umownego zakazania aktywności zawodowej pracownika wyłącznie w zakresie działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy.

Sposób obliczania odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy ma bez wątpienia bardzo istotne znaczenie praktyczne zarówno dla byłego pracodawcy zobowiązanego do wypłaty takiego odszkodowania, jak i dla byłego pracownika, który powstrzymuje się od działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy, albowiem różnice w wysokości takiego odszkodowania przy przyjęciu różnych sposobów jego obliczania mogą być bardzo znaczące.

Stosunek pracy, Pracodawca

Minimalne wynagrodzenie w 2018 r. - wpływ na świadczenia pracownicze

Koszty uzyskania przychodu przy dwóch etatach

Zakaz konkurencji po ustaniu stosunku pracy

Niewykorzystany urlop wypoczynkowy a kolejna umowa o pracę z tym samym pracodawcą

Kongres Prawa Pracy 2018

Low performance management minimalizuje ryzyko spadku efektywności pracowników

Kodeksowe limity umów na czas określony a umowy na czas określony z nauczycielami mianowanymi

Przedwstępna umowa o pracę

Zatrudnianie cudzoziemców 2018

Zezwolenie na pracę sezonową dla cudzoziemców 2018

Strajk pracowników jako środek ostateczny rozwiązywania sporów

Przygotowanie zawodowe młodocianych

Kto odpowiada za mobbing w pracy?

Niższe wymagania dla inwestorów tworzących ponad 2 tys. miejsc pracy

Zmiana pracodawcy - badania wstępne, okresowe, kontrolne

Zwiększenie ochrony roszczeń pracowniczych w przypadku niewypłacalności pracodawcy

Czy tego samego pracownika i pracodawcę może łączyć więcej niż jedna umowa o pracę?

Pracodawca, pracownik i zakaz konkurencji

Brak zapłaty wynagrodzenia w terminie

Dyskryminacja ze względu na zatrudnienie na czas określony

Ocena równego traktowania pracowników – co do zasady w obrębie jednego pracodawcy

Zwolnienie pracownika z przyczyn organizacyjnych a dyskryminacja

Działania lub zachowania grożące uznaniem za mobbing

Działania lub zachowania niebędące mobbingiem

Roszczenia pracownika z tytułu mobbingu na podstawie przepisów kodeksu cywilnego

Zadośćuczynienie pieniężne za krzywdę spowodowaną mobbingiem

Odpowiedzialność pracodawcy za mobbing

Mobbing - nękanie i zastraszanie pracownika

Czy pracodawca może odwołać pracownika z urlopu?

Kara porządkowa a rozwiązanie umowy o pracę

Mobbing – uporczywość i długotrwałość nękania

Sytuacja członków zarządu w wypadku przejścia przedsiębiorstwa na innego pracodawcę

Warunek rozwiązujący w klauzuli konkurencyjnej

Wypowiedzenie klauzuli konkurencyjnej

Odstąpienie od klauzuli konkurencyjnej

Nieważność zakazu konkurencji

Wyższy ryczałt dla pracodawców za zatrudnianie skazanych

Elementy konieczne umowy o zakazie konkurencji

Zakaz konkurencji w umowie o pracę

Niewywiązywanie się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji

Ustanie przyczyn uzasadniających zakaz konkurencji

Błąd pracodawcy przy wyborze pracownika do objęcia klauzulą konkurencyjną

Dostęp do szczególnie ważnych informacji a klauzula konkurencyjna

Wady i zalety ruchomego czasu pracy

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę a klauzula konkurencyjna

Kara umowna w umowie o zakazie konkurencji

Powstanie projekt obniżający koszty pracy, wyższe zarobki dla pracowników

Odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji w czasie trwania stosunku pracy

Zakres zakazu aktywności zawodowej w umowie o zakazie konkurencji

Wysokość odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy