Kodeksowe limity umów na czas określony a umowy na czas określony z nauczycielami mianowanymi

Limity w zatrudnieniu na podstawie umów na czas określony

Kodeks pracy wprowadza ograniczenia w zawieraniu umów o pracę na czas określono. Z art. 25¹ § 1 k.p. wynika, iż łączny okres zatrudnienia na podstawie umów lub umowy na czas określony nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. Upływ któregokolwiek z wskazanych limitów skutkuje przekształceniem umowy w umowę na czas nieokreślony. Przekształcenie następuje - odpowiednio - od dnia następującego po upływie okresu 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony (art. 25¹ § 3 k.p.).

W art. 25¹ § 4 k.p. ustawodawca wskazał umowy, do których limity nie mają zastosowania. Należą do nich umowy na czas określony zawierane:

1. w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
2. w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
3. w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
4. w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie

- jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

Polecamy książkę: Nowe emerytury. Obowiązki pracodawcy po zmianach od 1 października 2017 r.

Aktualne brzmienie art. 25¹ k.p. zostało mu nadane przez ustawę z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1220). Zaczęła ona obowiązywać z dniem 22 lutego 2016 r. Przed tą datą do przekształcenia umowy na czas określony w umowę na czas nieokreślony dochodziło z chwilą zawarcia trzeciej umowy na czas określony, jeżeli przerwa między rozwiązaniem poprzedniej a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła 1 miesiąca.

Umowy na czas określony z nauczycielami mianowanymi

Zasady zatrudniania nauczycieli, w tym nauczycieli mianowanych, szczegółowo określa ustawa z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2016, poz. 1379 z późn. zm.), zwana dalej Kartą Nauczyciela. Statuuje ona zasadę, iż stosunek pracy z nauczycielem mianowanym nawiązuje się na czas nieokreślony. Jedynie wyjątkowo dopuszczalne jest nawiązanie z nauczycielem mianowanym umowy na czas określony.

Z przepisu art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela wynika bowiem, iż umowa na czas określony może zostać zawarta z nauczycielem mianowanym w przypadku zaistnienia potrzeby wynikającej z organizacji nauczania lub zastępstwa nieobecnego nauczyciela.

Poza sytuacjami wskazanymi w art. 10 ust. 7 Karty Nauczyciela, niedopuszczane jest zatrudnienie nauczyciela mianowanego na podstawie umowy na czas określony. Podkreślił to Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 15 września 2006 r., sygn. akt I PK 69/06. W jego ocenie „Wyjątek dopuszczający zatrudnienie nauczyciela mianowanego na podstawie umowy o pracę na czas określony uregulowany został w art. 10 ust. 7. W myśl tego przepisu jest to prawnie możliwe tylko wówczas, gdy zachodzi potrzeba zastępstwa nieobecnego nauczyciela lub potrzeba wynikająca z organizacji nauczania.

Przepis ten, jako regulujący wyjątek od zasady należy wykładać ściśle. Zasadniczo zatrudnienie nauczyciela mianowanego na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy jest to konieczne w świetle wynikających z tego przepisu przesłanek. Taka wyjątkowa podstawa zatrudnienia nie może być zależna od uznania pracodawcy. Byłoby to sprzeczne z gwarancyjnym charakterem norm prawnych regulujących stosunek pracy nauczyciela mianowanego.”.

Umowy na czas określony z mianowanym nauczycielem a limity w zatrudnieniu na czas określony

W związku z powyższym powstaje pytanie, czy limity w zatrudnieniu na podstawie umów na czas określony mają zastosowanie do umów zawieranych z nauczycielami mianowanymi.