PIP, Praca tymczasowa

Do zakładu pracy, w którym produkowane są artykuły spożywcze, m.in. hermetycznie pakowane (technologia produkcji jest ściśle strzeżona przez pracodawcę), zgłosili się inspektorzy Państwowej Inspekcji Pracy. Inspektorzy pracy przedstawili się, okazali legitymacje służbowe oraz upoważnienie do przeprowadzenia kontroli. Kontrolujący chcieli wejść do wszystkich pomieszczeń pracy. Pracodawca zażądał od inspektorów pracy okazania aktualnej książeczki sanepidu lub zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego, że kontrolujący są zdrowi. Polecił też pracownikom, aby przygotowali specjalne zobowiązanie dotyczące zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa przez inspektorów pracy. Następnie pracodawca przedstawił je kontrolującym do podpisu, postawił też warunek, że w przypadku niepodpisania zobowiązania nie pozwoli rozpocząć czynności kontrolnych. Inspektorzy nie przedstawili książeczki sanepidu, odmówili podpisania sporządzonego przez pracodawcę zobowiązania. Pracodawca nie wpuścił inspektorów pracy na teren zakładu pracy. Czy pracodawca postąpił słusznie, zabraniając inspektorom pracy rozpoczęcia czynności kontrolnych? Czy grożą mu w związku z tym jakiekolwiek konsekwencje?

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę w przypadku agencji pracy tymczasowej może zaistnieć już w razie przejęcia składników o charakterze niematerialnym (np. pracownicy, know-how).

Ostatnie zmiany ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych przyczyniły się do rozwoju tej formy świadczenia pracy. Przepisy te znacznie uprościły i uelastyczniły zasady nawiązywania stosunków pracy z pracownikami tymczasowymi.

Jeżeli inspektor pracy w czasie kontroli stwierdzi i udokumentuje naruszenie przepisów prawa pracy, ma obowiązek zastosowania przewidzianego prawem środka prawnego. Może nim być np. wydanie decyzji (nakazu, zakazu), skierowanie wystąpienia lub wniesienie powództwa.

24 stycznia wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Prezydent Lech Kaczyński złożył w Sejmie projekt nowelizacji ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Nowe propozycje mają zabezpieczyć osoby zatrudnione w firmie na stałe przed rozwiązywaniem z nimi umowy, by w ich miejsce przyjąć pracowników tymczasowych.

Rezygnację z obowiązku uzyskania opinii Państwowej Inspekcji Pracy w sprawie przystosowania stanowiska pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych przewiduje projekt nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Pierwsze czytanie projektu odbędzie się dzisiaj na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej w Sejmie.

Od stycznia do końca października br. trwały kontrole w zakresie legalności zatrudnienia i wykonywania pracy przez cudzoziemców. Inspektorzy pracy stwierdzili naruszenia przepisów dotyczących zatrudniania cudzoziemców w 40 proc. podmiotów poddanych kontroli, w tym nielegalne wykonywanie pracy przez cudzoziemców ujawniono w 12,2 proc. skontrolowanych zakładów.

Udzielenie przez pracownika lub inną osobę informacji w sprawach objętych kontrolą Państwowej Inspekcji Pracy może narazić ich na szykany ze strony pracodawcy. W razie uzasadnionej obawy szykan, inspektorzy PIP wydają postanowienie o zachowaniu w tajemnicy danych osobowych.

Praca tymczasowa to nowoczesny sposób zarządzania personelem. Umożliwia bowiem dostosowanie poziomu zatrudnienia do wymogów rynku. Pracodawca nie musi przez cały czas utrzymywać wysokiego poziomu zatrudnienia. Może mieć stały „trzon pracowników”, a okresowo, przy zwiększonych zamówieniach, korzystać z pracy pracowników tymczasowych.

Agencja pracy tymczasowej zatrudnia pracowników tymczasowych do wykonywania określonych czynności na rzecz innej osoby, czyli tzw. pracodawcy użytkownika. W odróżnieniu zatem od typowych umów o pracę, w których stronami stosunku pracy są wyłączcie pracodawca i pracownik, przy zatrudnieniu pracowników tymczasowych zachodzi relacja między trzema podmiotami.

Nasza firma zastanawia się nad skorzystaniem z usług pracowników tymczasowych, aby zredukować koszty pracy. Na rynku spotyka się jednak wiele opinii, że z pracownikami tymczasowymi jest wiele kłopotów. Czy zatem w przypadku pracy tymczasowej korzyści są większe niż ewentualne ryzyko? Co zrobić, by uniknąć kiepskich pracowników i nie narażać się na niepotrzebne koszty?

Rynek pracy tymczasowej wciąż rośnie, choć nie tak dynamicznie, jak w latach 2004–2007, kiedy jego roczny wzrost oscylował w granicach 25–35 proc. Najbardziej istotne z punktu widzenia branży jest to, że usługi pracy tymczasowej stały się ważnym i trwałym elementem procesów zarządzania zasobami ludzkimi w ponad 10 tysiącach firm i miejscem pracy dla prawie pół miliona pracowników tymczasowych.

Telepraca to nie jedyna forma zatrudnienia, która pozwala obniżyć koszty pracy. Wymierne korzyści finansowe może przynieść również zatrudnienie pracowników tymczasowych czy job-sharing.

Do najczęstszych wykroczeń przeciwko prawom pracownika należy zawieranie umów cywilnoprawnych w warunkach, w których powinna być zawarta umowa o pracę. Grzywna za wykroczenia przeciwko prawom pracownika wynosi od 1000 do 30 000 zł.

Pracownikom tymczasowym przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego. Urlop przysługuje im na innych zasadach niż zwykłym pracownikom. 

Pracodawca użytkownik jest zobowiązany zapewnić pracownikowi tymczasowemu bezpieczne i higieniczne warunki pracy w miejscu wyznaczonym do jej wykonywania. Powinien zatem zadbać, aby kwestie te zostały odpowiednio uregulowane w umowie z agencją pracy.

Zatrudniamy pracownika, który otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 900,80 zł (jest to 80% wynagrodzenia minimalnego, które wypłacamy w pierwszym roku pracy). Osoba ta nie rozliczyła się z udzielonej jej zaliczki. Chcemy więc dokonać potrącenia z wynagrodzenia. Czy w tej sytuacji powinniśmy liczyć kwotę wolną od potrąceń od wysokości wynagrodzenia netto tego pracownika, czy od wysokości netto ogólnie obowiązującego minimalnego wynagrodzenia?

Dokumentem upoważniającym inspektora do przeprowadzenia kontroli może być legitymacja służbowa. O swojej obecności na terenie kontrolowanego zakładu pracy inspektor nie musi informować pracodawcy.

Jestem pracownikiem kadr w agencji pracy tymczasowej i zatrudniam pracowników do pracy u jednego pracodawcy użytkownika. Proszę o wyliczenie wynagrodzenia urlopowego za 2 dni urlopu wykorzystanego w lipcu br. dla jednego z pracowników tymczasowych, który jest zatrudniony od 1 sierpnia 2007 r. ze stawką 8 zł na godz., natomiast od 1 stycznia 2008 r. ze stawką 11 zł na godz. W lipcu 2008 r. pracownik wypracował faktycznie 216 godzin. Ile godzin normatywnego czasu pracy należy brać pod uwagę? Czy do wyliczenia wynagrodzenia za urlop bierzemy pod uwagę jego wynagrodzenie z poprzednich miesięcy pracy? Nie wiem, czy dobrze postąpiłam.

Ponad 4 miesiące temu reprezentatywna zakładowa organizacja związkowa wskazała członków rady pracowników. Do chwili obecnej nie zwołaliśmy pierwszego posiedzenia tej rady, ponieważ nie zgadzamy się z dokonanym wyborem. Czy rada pracowników może w tej sytuacji sama zwołać swoje pierwsze posiedzenie?

Inspektorzy Państwowej Inspekcji Pracy ścigają wykroczenia przeciwko prawom pracowników. Pracodawcy muszą pamiętać, że za większość z nich grożą surowe kary.

Pracownik tymczasowy zatrudniony jest przez agencję pracy tymczasowej, która jest jego pracodawcą, a wykonuje pracę na rzecz pracodawcy użytkownika. Zachodzi więc tu relacja pomiędzy trzema, a nie dwoma podmiotami.

Ze zmian zachodzących na rynku pracy wynika konieczność poszukiwania nowych, bardziej elastycznych form zatrudnienia. Jedną z takich form jest praca tymczasowa. Polega ona na wykonywaniu pracy na rzecz osoby trzeciej wskazanej przez pracodawcę, którym jest agencja pracy tymczasowej.

Prawo unijne nie ingeruje w kwestie zatrudniania pracowników. Ustala jednak pewne minimalne wytyczne, które muszą być przestrzegane w krajach członkowskich.