Umowa na czas nieokreślony, Przejście zakładu pracy

Pracodawca sporządzając uzasadnienie wypowiedzenia umowy o pracę na czas nieokreślony powinien pamiętać, że przyczyna wypowiedzenia musi być uzasadniona, konkretna i prawdziwa.

Zmiany w umowach na czas określony mają wejść w życie 22 lutego 2016 r. Nie oznacza to jednak, że do wszystkich umów o pracę trwających w tym dniu należy stosować nowe przepisy. Jakie regulacje będą miały zastosowanie do umów o pracę obowiązujących w dniu wejścia w życie ustawy nowelizującej?

Zawarcie umowy na okres próbny z pracownikiem zatrudnionym wcześniej na umowę o pracę na czas nieokreślony będzie dopuszczalne jedynie wówczas, gdy nowe zatrudnienie ma dotyczyć całkowicie innej rodzajowo pracy niż poprzednio wykonywana.

Przejęcie zakładu pracy polega na wstąpieniu przez nowego pracodawcę w prawa i obowiązki poprzedniego pracodawcy. W związku z przejęciem zakładu pracy, na pracodawcy spoczywa szereg obowiązków.

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę nie powoduje, że nowy pracodawca staje się z mocy prawa stroną w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Sąd Najwyższy wydał w tej sprawie uchwałę dnia 6 maja 2015 r. (III PZP 2/15).

Pracownik, który ma zamiar złożyć wypowiedzenie umowy o pracę, powinien poznać pięć kroków wskazujących, w jaki sposób należy rozstać się z pracodawcą. Poniżej przedstawiamy wzór wypowiedzenia umowy o pracę przez pracownika.

W 2015 r. Kodeks pracy czekają poważne zmiany. Rezygnuje się z umowy na czas wykonywania określonej pracy. Ponadto w określonych przypadkach nie będzie konieczności wykonywania nowych badań lekarskich do pracy. Nowe przepisy ułatwią zatrudnienie na umowę na czas nieokreślony. Wprowadza się także nowe okresy wypowiadania umów.

Umowa o pracę na czas nieokreślony to, co do zasady, najbardziej pożądana forma zatrudnienia dla pracowników i najmniej chętnie stosowany rodzaj umowy przez pracodawców. Jakie są plusy i minusy umowy bezterminowej?

Nie ma żadnych przeszkód prawnych, aby pomimo powołania członka zarządu na okres z góry oznaczonej kadencji, zatrudnić go na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Czy wykorzystanie tego typu umowy jest korzystne dla spółki kapitałowej oraz czy ten rodzaj umowy uwzględnia w wystarczający sposób specyfikę funkcji pełnionej przez członków zarządu?

Jak donosi Dziennik Gazeta Prawna, około 450 tysięcy osób pracuje na czas określony, choć powinny mieć umowę na stałe. Długoterminowe umowy terminowe to sposób na unikanie przez pracodawców mniej korzystnych dla nich, a korzystniejszych dla pracowników umów o pracę na czas nieokreślony.

Marcowy wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczący różnicowania pracowników zatrudnionych na umowę na czas określony oraz pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony wzbudził wiele emocji w środowisku pracodawców. Będzie jeden rodzaj umowy o pracę? Czy lepiej wprowadzić maksymalny okres umowy terminowej?

Pracownik telefonii komórkowej zatrudniony w salonie sprzedaży dostał upomnienie od kierownika punktu za brak profesjonalizmu w obsługiwaniu klientów. Chodziło o nierzetelne udzielanie informacji o ofercie i wielokrotne wprowadzanie klientów w błąd przy zawieraniu umów o świadczenie usług telefonicznych. Powodowało to liczne reklamacje i zepsuło wizerunek firmy. Ponieważ pracownik nadal nie przykładał się do pracy, kierownik salonu postanowił wypowiedzieć mu z tego powodu umowę o pracę. W tym czasie pracownik jednak rozchorował się i był na zwolnieniu lekarskim, które trwało przez maksymalny okres zasiłkowy, tj. 182 dni. Następnie skorzystał z 2 miesięcy świadczenia rehabilitacyjnego i potem wrócił do pracy. Nastawienie pracownika do pracy nie uległo zmianie. Nadal nie przykłada się do swoich obowiązków, np. po długotrwałej nieobecności nie zapoznał się z nową ofertą naszej firmy, która stała się obowiązująca w czasie jego choroby, i nadal udziela klientom nierzetelnych informacji. Kierownik salonu ma wątpliwości, czy w takiej sytuacji może zwolnić pracownika. Czy w wypowiedzeniu umowy o pracę można podać temu pracownikowi, jako przyczynę zwolnienia go z pracy, zdarzenia, które miały miejsce kilka miesięcy temu?

Sprzedaż przedsiębiorstwa z punktu widzenia pracowników wiąże się z tzw. przejściem zakładu pracy. Nabywca przedsiębiorstwa z mocy prawa staje się wobec nich nowym pracodawcą. Pracownicy zbywcy z mocy prawa stają się pracownikami nabywcy przedsiębiorstwa.

Przejęcie zakładu pracy na warunkach określonych w art. 231 Kodeksu pracy powoduje, że nowy pracodawca staje się stroną stosunku pracy bez zmiany treści umów o pracę przejętych pracowników. Taki podmiot wstępuje zatem w sytuację prawną dotychczasowego pracodawcy.

Przy przejściu zakładu pracy na nowego pracodawcę pracowników obowiązują dotychczasowe warunki wynagradzania. Jest tak niezależnie od tego, czy wynikają one z indywidualnych umów o pracę, regulaminu wynagradzania czy z układu zbiorowego pracy.

Pracownikom, którzy zostali przejęci przez nowego pracodawcę, przysługuje uprawnienie do korzystania z funduszu na dotychczasowych zasadach. Zasady postępowania w odniesieniu do środków zfśs są różne w zależności od tego, czy przejęcie dotyczy wszystkich pracowników czy tylko ich części.

W razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Zmianom podlega wtedy również zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w zakresie zarządzania środkami funduszu.

Przepisy Kodeksu pracy nie przewidują katalogu przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę, gdyż nie da się przewidzieć z góry wszelkich możliwych sytuacji mogących stanowić podstawę takiego wypowiedzenia. Każdy przypadek wymaga odrębnej oceny, jednak przy formułowaniu oświadczenia o wypowiedzeniu umowy należy pamiętać, że wypowiedzenie podlega kontroli sądu pod względem zgodności z prawem i zasadności.

Jeżeli dochodzi do przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę, wówczas pracodawca przejmujący staje się stroną w stosunkach pracy z pracownikami. Problematyczne w praktyce jest często ustalenie, czy faktycznie doszło do przejęcia zakładu pracy. W tej kwestii wielokrotnie wypowiadał się Sąd Najwyższy.

Zatrudniamy pracownika na czas określony. Najpierw był zatrudniony od 1 stycznia do 31 lipca 2009 r. na umowę na czas określony. Następnie podpisaliśmy z nim drugą umowę na czas określony od 1 sierpnia 2009 r. do 31 stycznia 2012 r. Czy od 1 lutego 2012 r. możemy podpisać z pracownikiem jeszcze jedną umowę na czas określony?

W okresie obowiązywania ustawy antykryzysowej pracodawcy mogli zawierać wielokrotnie umowy na czas określony. Jednak od 1 stycznia 2012 r. każda trzecia umowa terminowa przekształci się w umowę na czas nieokreślony.

Uchylony został przepis, zgodnie z którym pracownik mógł zgłosić pracodawcy żądanie wydania świadectwa pracy najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień, w którym następuje rozwiązanie lub wygaśnięcie stosunku pracy, jeżeli została nawiązana z tym pracownikiem kolejna umowa o pracę bezpośrednio po zakończeniu dotychczasowej umowy.

Jeśli pracodawca, który nie ma miejsca prowadzenia działalności w Polsce, zatrudnia tu pracowników, może zawrzeć porozumienie dotyczące obowiązku opłaty składek. W tej sytuacji obowiązek ten będzie w imieniu pracodawcy wypełniany przez pracownika.

Przejście zakładu pracy powoduje, że pracodawca powinien poinformować pracowników m.in. o działaniach dotyczących warunków ich zatrudnienia.