Kiedy pracownik może zostać przywrócony do pracy?

Definicja podstawowa

Dopuszczenie pracownika do wykonywania czyn­ności należących do jego obowiązków sprzed roz­wiązania umowy o pracę.

Uprawnienia pracowników w zakresie przywrócenia do pracy w zależności od rodzaju umowy o pracę

Rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem

Umowa na okres próbny - pra­cownik nie ma prawa do przy­wrócenia do pracy.

Umowa na czas określony lub na czas wykonania określo­nej pracy - pracownik nie może zostać przywrócony do pracy. Wyjątek dotyczy kobiet w ciąży i na urlopie macierzyńskim, pracownika-ojca wychowującego dziecko w okresie korzy­stania z urlopu macierzyń­skiego oraz pracowników korzystających z ochrony związkowej, chyba że pra­codawca zlikwidował firmę lub ogłosił jej upadłość.

Umowa na czas nieokreślony - pracownik może zostać przywrócony do pracy, ale sąd może nie uwzględnić takiego żądania pracowni­ka, jeżeli przywrócenie jest niemożliwe lub niecelowe. Wyjątek ten nie dotyczy pra­cowników szczególnie chro­nionych, którzy mogą nie być przywróceni do pracy tylko wówczas, gdy pracodawca zlikwidował firmę lub ogłosił jej upadłość.

Rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia

Umowa na okres próbny - pra­cownik może zostać przy­wrócony do pracy, ale sąd pracy może uznać to za nie­celowe lub niewskazane. Wyjątek ten nie dotyczy pra­cowników szczególnie chro­nionych, którzy mogą nie być przywróceni do pracy tylko wówczas, gdy praco­dawca zlikwidował firmę lub ogłosił jej upadłość.

Umowa na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy - pracownik może zostać przywrócony do pracy, ale roszczenie to nie przysługu­je, jeżeli upłynął już termin, do którego miała trwać umowa, lub gdy przywrócenie do pracy byłoby niewskazane ze względu na krótki okres, jaki pozostał do zakończe­nia umowy, chyba że praco­dawca zlikwidował firmę lub ogłosił jej upadłość.

Umowa na czas nieokreślony - pracownik może zostać przywrócony do pracy, ale sąd może nie uwzględnić takiego żądania pracowni­ka, jeżeli przywrócenie jest niemożliwe lub niecelowe. Wyjątek ten nie dotyczy pra­cowników szczególnie chro­nionych, którzy mogą nie być przywróceni do pracy tylko wówczas, gdy praco­dawca zlikwidował firmę lub ogłosił jej upadłość.

Zadaj pytanie na FORUM

W wynagrodzeniach

Pracownikowi, któremu pracodawca bezzasadnie lub niezgodnie z prawem wypowiedział umowę o pracę i który podjął pracę w wyniku przywróce­nia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, maksymalnie jednak za 2 miesiące. Jeżeli okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące, wynagrodzenie przysługuje maksymal­nie za 1 miesiąc.

Zasada ta nie dotyczy: pracowni­ków, którym brakuje nie więcej niż 4 lata do osiąg­nięcia wieku emerytalnego (jeżeli okres zatrudnie­nia umożliwia im uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku), pracownic w ciąży lub w okresie urlopu macierzyńskiego, pracowni- ka-ojca wychowującego dziecko w okresie urlopu macierzyńskiego oraz pracowników podlegających ochronie stosunku pracy przed jego rozwiązaniem na mocy przepisów szczególnych. Pracownicy ci w przypadku przywrócenia do pracy mają prawo do wynagrodzenia za cały okres pozostawania bez pracy.

Pracownikowi, z którym pracodawca niezgodnie z prawem rozwiązał umowę o pracę bez wypowie­dzenia i który w wyniku przywrócenia do pracy pod­jął pracę, przysługuje wynagrodzenie za czas pozo­stawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 3 mie­siące i nie mniej niż za 1 miesiąc. Pracownikom szczególnie chronionym wynagrodzenie przysługu­je za cały okres pozostawania bez pracy. Warunkiem wypłaty wynagrodzenia za okres pozo­stawania bez pracy jest podjęcie pracy w wyniku orzeczenia o przywróceniu pracownika do pracy. Warunek ten będzie spełniony także w razie zgło­szenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy w terminie 7 dni od przywrócenia do pracy.

Dołącz do nas na Facebooku

W ubezpieczeniach

Pracodawca jest zobowiązany zgłosić przywró­conego pracownika do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego z kodem tytułu ubez­pieczenia rozpoczynającym się cyframi 01 10 xx od dnia, od którego został on wyrejestrowany z tych ubezpieczeń, oraz złożyć odpowiednie dokumenty rozliczeniowe. W imiennych raportach miesięcznych należy wskazać „0" jako podstawę wymiaru składek i kwoty składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne. Wynagrodzenie należne za okres pozostawania bez pracy należy rozliczyć jako stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za miesiąc, w którym pracownik otrzymał tę wypłatę lub miał ją postawioną do dyspozycji.

W zasiłkach

W pierwszym miesiącu po przywróceniu do pracy pracownik będzie miał prawo do świadczeń w razie choroby i macierzyństwa, tj. wynagrodzenia choro­bowego, a następnie zasiłku chorobowego z ubez­pieczenia społecznego.