Nasza pracownica od 12 maja br. jest nieobecna w pracy. Najpierw pobierała wynagrodzenie chorobowe, potem zasiłek chorobowy, a obecnie przebywa na urlopie macierzyńskim. W tym okresie nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia z umowy o pracę, tylko zasiłek wypłacany przez ZUS. Czy za miesiące, w których nie otrzymała żadnych przychodów podlegających składkom, powinniśmy wydawać jej ZUS RMUA?
Z powodów organizacyjnych zlikwidowaliśmy jeden z działów firmy. Wszystkim pracownikom tego działu wypowiedzieliśmy umowy o pracę albo zawarliśmy porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę. W każdym przypadku umowy zostaną rozwiązane 31 lipca 2009 r., również za porozumieniem stron. W lipcu okazało się, że jedna z pracownic, z którą porozumienie o rozwiązaniu umowy podpisaliśmy w czerwcu 2009 r., jest w ciąży. Chcemy przesunąć termin rozwiązania umowy o pracę do dnia porodu. Czy taki zapis w porozumieniu o rozwiązaniu umowy o pracę jest dopuszczalny? Czy jeżeli podpiszemy z pracownicą aneks do porozumienia, będzie miała prawo do zasiłku macierzyńskiego?
Specyfika organizacji firm typu shared service, a także charakter pracy w nich, sprawiają, że konieczne staje się takie motywowanie pracowników, by zechcieli związać się z firmą na dłużej. Jednak zanim zostanie postawione pytanie, jak motywować, trzeba odpowiedzieć sobie na pytanie, kogo i do czego. Jakie więc możliwości mają zarządy takich organizacji, by efektywnie budować więzi z najlepszymi pracownikami?
Chcemy wyznaczyć w zakładzie pracownika do udzielania pierwszej pomocy. Pracownik, któremu zaproponowaliśmy tę funkcję, nie wyraził na to zgody. Tłumaczył się tym, że wychowuje dziecko w wieku do 4 lat i nie chce mieć dodatkowych obowiązków. Czy pracownik może odmówić bycia odpowiedzialnym za udzielanie pierwszej pomocy? Czy powód podany przez pracownika jest wystarczający? Zależy nam na tym, aby ten pracownik był odpowiedzialny za udzielanie pierwszej pomocy, ponieważ ma ukończony w tym zakresie odpowiedni kurs.
Wielu autorów zainteresowanych problematyką funkcjonowania człowieka w pracy podkreśla, że takie pojęcia, jak motywy i wartości są sobie bardzo bliskie. Zakłada się, że pełnią one podobne funkcje, organizując i sterując zachowaniem ludzi. Co istotne, wartości są łatwo dostępne w bezpośrednim pomiarze, podczas gdy pomiar motywów jest właściwie niemożliwy. Dlatego też sądzi się, że często jesteśmy zmuszeni wnioskować o motywach pośrednio, właśnie z pomiaru wartości. Czego dzięki takiemu podejściu dowiadujemy się o motywach młodych i przyszłych pracowników?
Kieruję niewielkim zespołem. Zależy mi na tym, aby praca w zespole była efektywna. Jak dotąd, udaje mi się zapobiegać konfliktom, więc zespół pracuje w dobrej atmosferze. Uważam jednak, że brakuje nam „ducha zespołu”, czyli tego, co niektórzy nazywają synergią. Mam wrażenie, że jako zespół nie pracujemy tak efektywnie, jak moglibyśmy. Co mogę zrobić, aby zwiększyć efektywność pracy mojego zespołu?
Czyż to nie zwykli ludzie - solidni, skromni, pracowici - stanowią „sól ziemi” borykających się z kryzysem firm? Przesłanek na potwierdzenie takiej tezy jest wiele. Na ogół rzemieślników mamy 90 proc., a artystów 10 proc. Doceniając artystów i nie dostrzegając roli dobrych rzemieślników, demotywujemy tę solidną większość załogi, a wybitną mniejszość deprawujemy, bo dotąd napędzała ich wewnętrzna motywacja, którą często próbujemy zastąpić poprzez zewnętrzne systemy nagród.
