Podstawowy czas pracy pracownika (art. 129)

Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.

Obowiązujący pracownika wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się:

• mnożąc 40 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym, a następnie,
• dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku.

W umowie o pracę nie należy wpisywać układu godzin, w którym pracownik jest obowiązany pozostawać do dyspozycji pracodawcy w ciągu doby, tygodnia, miesiąca.
Jeśli pracodawca określi w umowie o pracę, że pracownik jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, wtedy uznaje się, że pracownika dotyczą przepisy o ogólnym wymiaru czasu pracy.

Zobacz: Czym jest czas pracy pracownika? (art.128)

Podstawową normą czasu pracy jest praca:

• 8 godzin dziennie
• przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy
• w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.
• tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.

W rolnictwie i hodowli, a także przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób może być wprowadzony okres rozliczeniowy nieprzekraczający 6 miesięcy, a jeżeli jest to dodatkowo uzasadnione nietypowymi warunkami organizacyjnymi lub technicznymi mającymi wpływ na przebieg procesu pracy - okres rozliczeniowy nieprzekraczający 12 miesięcy. Nie jest jednak dopuszczalne stosowanie przedłużonego okresu rozliczeniowego w systemach czasu pracy

Podstawa prawna: Art. 129 Kodeksu pracy