Wypowiedzenie umowy o pracę, Praca tymczasowa

Podstawowym sposobem doręczenia pracownikowi wypowiedzenia umowy o pracę jest jego bezpośrednie wręczenie. W sytuacji jednak, gdy pracownik odmawia przyjęcia wypowiedzenia, pracodawca może skorzystać z pomocy świadków.

Wypowiedzenie umowy o pracę nie może być uzasadnione wyłącznie nabyciem prawa do wcześniejszej emerytury. Takie działanie nosi znamiona dyskryminacji ze względu na wiek.

Pracodawca zamierzający zwolnić co najmniej 50 pracowników w okresie 3 miesięcy jest zobowiązany uzgodnić z powiatowym urzędem pracy, właściwym dla siedziby tego pracodawcy, zakres i formy pomocy dla zwalnianych pracowników.

Pracodawca, ujawniając wysokość zarobków pracownika, może narazić się na odpowiedzialność z tytułu naruszenia dóbr osobistych.

W związku z trudną sytuacją ekonomiczną firmy wypowiedzieliśmy kilku pracownikom warunki płacy. Jeden z nich nie wyraził zgody na zmianę tych warunków, dlatego zawarta z nim umowa o pracę miała rozwiązać się po 3-miesięcznym okresie wypowiedzenia (30 kwietnia 2008 r.). W trakcie okresu wypowiedzenia skróciliśmy go o 1 miesiąc. Za pozostały okres pracownik otrzymał odszkodowanie. Umowa o pracę została rozwiązana 31 marca 2008 r. Z ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego wyrejestrowaliśmy pracownika z datą 1 kwietnia. W 2008 r. w okresie zatrudnienia pracownik chorował i otrzymał wynagrodzenie chorobowe. Ponownie zachorował po upływie 30 dni od ustania zatrudnienia, czyli 31 marca 2008 r. ZUS odmówił byłemu pracownikowi prawa do zasiłku chorobowego za ten okres. Pracownik wystąpił do sądu o ustalenie, że umowa o pracę rozwiązała się 30 kwietnia 2008 r., a nie 31 marca 2008 r. Sądy rejonowy i okręgowy oddaliły powództwo pracownika. Przyznały, że umowa o pracę rozwiązała się 31 marca 2008 r. Pracownik równocześnie odwołał się od decyzji ZUS odmawiającej prawa do zasiłku chorobowego po rozwiązaniu umowy o pracę. W tym postępowaniu sąd zmienił wydane przez ZUS decyzje i przyznał pracownikowi prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia w naszej firmie. Czy w związku z wyrokiem sądu mamy jakieś obowiązki wobec pracownika?

Ze względu na okresowe wahania zbytu naszych produktów, w pewnych okresach roku dysponujemy nadmiarem pracowników, ale nie chcemy ich zwalniać. Czy możemy przenosić naszych pracowników, zatrudnionych w dziale produkcji, na pewien czas do innej firmy, z którą stale współpracujemy? Przeniesienie to odbywałoby się w trybie art. 42 § 4 Kodeksu pracy, czyli bez zmiany umowy o pracę i maksymalnie na 3 miesiące w roku kalendarzowym.

Przyjęliśmy do pracy pracownika, który wcześniej pracował m.in. przez 4 miesiące i 17 dni w agencji pracy tymczasowej. Byliśmy wówczas dla niego pracodawcą użytkownikiem. Czy okres pracy w agencji wliczamy temu pracownikowi do jego stażu urlopowego w naszym zakładzie?

Osoba wskazana przez zarząd zakładowej organizacji związkowej jako ta, której stosunek pracy podlega ochronie przed wypowiedzeniem, nie może być zwolniona dopóki organizacja związkowa liczy co najmniej 10 osób (na podstawie wyroku Sądu Najwyższego z 9 kwietnia 2008 r., II PK 280/07).

W naszym zakładzie działają dwie organizacje związkowe. Pracownica była członkiem jednej z nich. Obecnie wydaje się nam, że już nie jest zrzeszona w żadnej z tych organizacji, ponieważ cofnęła zgodę na potrącanie składek związkowych. Chcemy tej pracownicy wypowiedzieć umowę. Czy w takim przypadku musimy konsultować to wypowiedzenie z którąś z organizacji związkowych?

Kiedy zgodnie z przepisami ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.) będą miały miejsce zwolnienia grupowe, a kiedy indywidualne?

W celu ochrony pracowników przed nieuzasadnionym rozwiązywaniem przez pracodawców stosunków pracy nasze ustawodawstwo przewiduje rozwiązania ochronne.

Liczba dni wolnych zależy od długości okresu wypowiedzenia. Mogą być one udzielane łącznie lub oddzielnie.

Powstanie w zakładzie pracy związków zawodowych powoduje również powstanie określonych powinności po stronie pracodawcy.

Prawo unijne nie ingeruje w kwestie zatrudniania pracowników. Ustala jednak pewne minimalne wytyczne, które muszą być przestrzegane w krajach członkowskich.

Pracownik otrzymał wypowiedzenie umowy o pracę (3-miesięczny okres wypowiedzenia). Pracodawca na piśmie zwolnił go także na ten czas z obowiązku świadczenia pracy. Następnie skierował pracownika na urlop wypoczynkowy z założeniem, że pracownik wykorzysta zarówno urlop zaległy, jak i przysługujący za bieżący rok. Jednak pracownik nie zgodził się skorzystać z urlopu wypoczynkowego. Czy zgoda pracownika jest niezbędna do skierowania go na urlop podczas okresu wypowiedzenia? Czy okres, na który pracodawca zwolnił pracownika z obowiązku wykonywania pracy, można traktować jako okres urlopu wypoczynkowego, dzięki czemu pracownikowi nie będzie przysługiwał ekwiwalent za niewykorzystany urlop?

Pracodawca wypowiedział mi umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków pracowniczych. Następnie otrzymałem od niego kolejne pismo - udzielił mi w okresie wypowiedzenia urlopu wypoczynkowego zarówno zaległego, jak i bieżącego. Czy pracodawca mógł tak postąpić i bez mojej zgody wysłać mnie na urlop?

Pracownikowi zwalnianemu z pracy za wypowiedzeniem należy udowodnić zawinione naruszenie obowiązków. Utrata zaufania może być przyczyną wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę.

W naszej firmie często korzystamy z pracowników tymczasowych. Z pracy jednego z nich byliśmy bardzo zadowoleni i zatrudniliśmy go w naszej firmie. Najpierw pracował na podstawie umowy na czas określony, a obecnie zawarliśmy z nim umowę na czas nieokreślony. Czy w takim przypadku temu pracownikowi do stażu pracy, od którego zależy okres wypowiedzenia, wliczamy okres pracy tymczasowej?

Firma może wypowiedzieć umowę o pracę z powodu utraty zaufania do pracownika, jeśli wszczęto wobec niego postępowanie karne. Jest to uzasadnione, nawet jeśli później pracownika uniewinniono.

Wypowiedzenie umowy o pracę uważa się za dokonane, gdy zostało doręczone pracownikowi w taki sposób, że mógł się zapoznać z jego treścią. Odmowa jego przyjęcia nie ma wpływu na jego skuteczność. Po upływie okresu wypowiedzenia umowa i tak ulegnie rozwiązaniu.

Jeśli pracownica w okresie wypowiedzenia zajdzie w ciążę, to umowa o pracę nie ulegnie rozwiązaniu. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy do zakończenia stosunku pracy doszło na mocy porozumienia stron.

Oświadczenie pracodawcy o skróceniu okresu wypowiedzenia np. z powodu upadłości albo likwidacji może być złożone tylko łącznie z wypowiedzeniem.

Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie ciąży pracownicy, chyba że zachodzą wyjątkowe, określone przepisami okoliczności. Zakaz rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę w okresie ciąży obowiązuje także wtedy, gdy pracownica zaszła w ciążę już po złożeniu jej przez pracodawcę wypowiedzenia, ale przed dniem rozwiązania umowy o pracę. Co w sytuacji, gdy wypowiedzenie, nie wiedząc o swojej ciąży, złożyła sama kobieta?

Pracownik, któremu wypowiedzieliśmy umowę o pracę, wcześniej otrzymał z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych pożyczkę mieszkaniową. Zgodnie z ustaleniem zawartym w umowie pożyczki (na podstawie regulaminu zfśs), jest ona wymagalna w przypadku rozwiązania stosunku pracy. Jak potrącić kwotę pozostałą do spłaty z ostatniego wynagrodzenia pracownika? Czy stosujemy kwotę wolną od potrąceń? Co z częścią pożyczki, która pozostanie niespłacona po potrąceniu?

W okresie miesięcznego wypowiedzenia udzieliłem pracownikowi urlopu za rok bieżący i za 2006 r. Pracownik odmówił wykorzystania zaległego urlopu w czasie okresu wypowiedzenia i zgłosił gotowość podjęcia pracy, do której nie został dopuszczony. Teraz domaga się zapłaty ekwiwalentu za urlop „zaległy” według wynagrodzenia z 2006 r. Kto ma rację?