Czy komisja socjalna, przyznając środki z zakładowego funduszu świadczeń
socjalnych na „wczasy pod gruszą”, może brać pod uwagę to, że pracownik
jest zatrudniony na niepełny etat? Czy przez to może on otrzymać mniej,
czy jedynym kryterium powinna być sytuacja materialna? Czy zwrot za
„wczasy pod gruszą” można wypłacić naraz wszystkim pracownikom, czy
powinno się wypłacać każdemu osobno przed dwutygodniowym urlopem?
Rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem jest jednym ze sposobów zakończenia stosunku pracy. Może go dokonać zarówno pracownik, jak i pracodawca. Pracownik jest stroną stosunku pracy szczególnie chronioną przez kodeks pracy, wobec czego wymagania wobec niego, względem warunków sporządzenia wypowiedzenia, nie są tak liczne, jak te stawiane pracodawcy.
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, to tzw. zwolnienie dyscyplinarne. Ten przewidziany kodeksem pracy tryb znaleźć może zastosowanie do rozwiązania przez pracodawcę każdego typu umowy o pracę, także umów na czas określony, na zastępstwo, czy na okres próbny, z każdym pracownikiem, nawet szczególnie chronionym przez przepisy prawa pracy.
Pracownica, posiadająca miesięczny okres wypowiedzenia, otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę 30 listopada 2012 r. Otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 6000 zł brutto. Od 2 do 9 grudnia 2012 r. przebywała na zasiłku opiekuńczym, a od 10 do 31 grudnia 2012 r. na zasiłku chorobowym, po czym kolejne zwolnienie dostarczyła od 2 do 31 stycznia 2013 r. Czy pracownica będzie miała prawo do zasiłku, a jeśli tak, to w jakiej wysokości?
Stanowisko co do skutków przekroczenia terminu, w jakim pracodawca ma
obowiązek poinformować pracowników o rezygnacji z tworzenia ZFŚS i
wypłacania świadczenia urlopowego, nie jest jednolite. Państwowa
Inspekcja Pracy prezentuje pogląd, zgodnie z którym pracodawca, który
nie dotrzyma tego terminu, ma obowiązek przez cały rok wypłacać
świadczenia urlopowe lub naliczać fundusz socjalny.