Tematy - Praca tymczasowa, Telepraca - INFOR.PL

Zapisz się na newsletter

Wpisz poprawny e-mail

Wykonywanie przez pracownika pracy w formie telepracy może nastąpić zarówno przy zawierani umowy o pracę, jaki i już w trakcie zatrudnienia.

Jestem menedżerem w firmie informatycznej i zastanawiam się nad zatrudnieniem pracowników zdalnych. Nie wiem jednak, czy jest to korzystne rozwiązanie dla mojej firmy i dozwolone w przypadku wszystkich rodzajów działalności gospodarczych. Na co zwrócić uwagę, rekrutując pracowników i jakie warunki należy spełnić, by móc zatrudniać w ten sposób?

Pracodawcy w dobie kryzysu zastanawiają się jak racjonalnie obniżyć koszty funkcjonowania swoich firm. Czy zatrudnianie pracowników w formie telepracy jest korzystne dla pracodawcy? Jakie skutki zatrudnienia jako telepracownika stoją po stronie zatrudnianego?

Pracodawca, chcąc zastąpić nieobecnego pracownika, może zatrudnić nową osobę na podstawie umowy na zastępstwo. W takiej umowie może on określić inne warunki zatrudnienia niż te zawarte w umowie o pracę pracownika zastępowanego, np. zmienić warunki wynagradzania.

Pracodawca korzystający z pracy pracowników tymczasowych ma zmniejszoną ilość obowiązków, jakie wynikają z zatrudniania osób na podstawie stosunku pracy. Część tych obowiązków przejmuje bowiem agencja pracy tymczasowej. Jednak nie każdy pracodawca może przyjąć do pracy pracowników tymczasowych.

Spowolnienie gospodarcze skłoniło przedsiębiorstwa do weryfikacji prowadzonej polityki zarządzania kapitałem ludzkim. Aż 88 proc. firm, które KPMG objęło badaniem, zadeklarowało, że doprowadziło zarówno do krótkoterminowych dostosowań związanych z redukcją kosztów, jak i tych długoterminowych ukierunkowanych na podnoszenie efektywności i potencjału pracowników.

Pracownik może stać się telepracownikiem albo przy zawieraniu umowy o pracę albo w trakcie zatrudnienia. Nie jest możliwe powierzenie wykonywania pracy w formie telepracy na podstawie wypowiedzenia zmieniającego.

Przepisy o telepracy zostały wprowadzone do Kodeksu pracy przed czterema laty. Mimo upływu czasu pracodawcy rzadko korzystają z tej formy zatrudnienia. Przyczyną tego są stereotypy o zagrożeniach związanych z telepracą.

Jesteśmy agencją pracy tymczasowej. Jeden z naszych klientów – pracodawca użytkownik twierdzi, że pracownik tymczasowy ukradł mu rzeczy, jakie otrzymał do wykonywania pracy. Dostaliśmy od pracodawcy użytkownika pismo, w którym opisał całą sprawę i poprosił, aby przekazać mu dane tego pracownika (adres zamieszkania), ponieważ chce go pozwać za kradzież. Czy w takiej sytuacji możemy udostępnić takie dane pracodawcy użytkownikowi?

Coraz częściej zdalnie pracują graficy, trenerzy, dziennikarze, PR-owcy, konsultanci i handlowcy. Ta forma pracy ma jednak jedną, istotną wadę. Jest nią, paradoksalnie, największa zaleta telepracy, czyli praca w domu. Na dłuższą metę życie zawodowe wymieszane z prywatnym, brak kolegów i koleżanek z biura czy spędzanie całego dnia w jednym miejscu, potrafią skutecznie obniżyć motywację i wydajność. Zza oceanu przywędrował jednak pewien trend: coworking. Warto mu się bliżej przyjrzeć i zastanowić się, czy jest w stanie rozwiązać wiele problemów napotykanych podczas zatrudniania pracowników zdalnych.

Telepraca jest pracowniczą formą zatrudnienia. Oznacza to, że telepracownikowi, który świadczy pracę na odległość, przysługują takie same prawa jak pracownikom zatrudnionym na stałe w zakładzie pracy.

Wraz ze zbliżającym się końcem obowiązywania pakietu antykryzysowego pojawiają się pytania o los pracowników zatrudnianych obecnie na umowy terminowe i planowane ruchy pracodawców.

Chcemy zatrudnić pracowników, którzy część swoich obowiązków będą wykonywać w domu, a część w siedzibie zakładu pracy. Czy w tej sytuacji można zatrudnić pracownika częściowo w ramach tradycyjnego stosunku pracy, a częściowo jako telepracownika?

Pracodawcy w celu uzupełnienia bieżącej pracy swoich etatowych pracowników lub w celu ich zastąpienia korzystają z usług podmiotów zewnętrznych. Najczęściej odbywa się to na zasadzie świadczenia usług (outsourcing) lub „wynajęcia” pracowników tymczasowych.

Urlop wypoczynkowy pracowników tymczasowych został uregulowany w odrębnej ustawie - o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Określa ona w sposób odmienny od Kodeksu pracy zasady udzielania oraz nabywania prawa do urlopu wypoczynkowego.

Kodeks pracy nie określa, jakie rodzaje pracy mogą być wykonywane w formie telepracy, czyli pracy wykonywanej z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Jakie zatem warunki muszą zostać spełnione, by pracownik mógł stać się telepracownikiem i jakie w związku z tym spoczywają na pracodawcy obowiązki?

Kodeks pracy nakłada na pracodawców zatrudniających telepracowników liczne obowiązki. Zdaniem Pracodawców RP takie rozwiązanie z pewnością nie przyczynia się do rozwoju elastycznych form zatrudnienia oraz zmniejszenia kosztów po stronie przedsiębiorcy.

Telepraca to praca wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Pracownik wykonujący taką pracę i przekazujący jej wyniki pracodawcy jest telepracownikiem.

Większość Polek jest niechętna niestandardowym formom zatrudnienia - jak wynika z badań rządowego Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich - pomimo że według ekspertów elastyczne formy organizacji pracy pomagają w godzeniu obowiązków zawodowych i rodzicielskich.

Od 1 maja 2011 r. Niemcy otwierają rynek pracy dla pracowników z Unii Europejskiej. Oznacza to m.in., że coraz bardziej powszechne stanie się oddelegowanie do pracy w Niemczech polskich pracowników, zwłaszcza pozyskanych przez agencje pośrednictwa pracy i agencje pracy tymczasowej.

Dla menedżerów przyzwyczajonych do tego że w każdej chwili widzą i kontrolują wszystkich swoich podwładnych, telepracownik to niepokojąca odmiana. Jaki wpływ ma zatem pracodawca i jego przedstawiciel na telepracownika i system jego pracy?

W literaturze prawa pracy postuluje się ustawowe uregulowanie instytucji work-sharingu i job-sharingu. Niewątpliwie regulacja taka byłaby pomocna, choć osiągnięcie celów ww. instytucji jest obecnie możliwe również na podstawie obowiązujących przepisów.

Telepracownik oprócz postanowień związanych z zawarciem zwykłej umowy o pracę musi również uzgodnić z pracodawcą inne warunki pracy charakterystyczne dla telepracy, np. zasady korzystania ze sprzętu komputerowego.

Pracodawcy coraz chętniej korzystają z pracowników tymczasowych. Obowiązująca od stycznia 2010 r. nowelizacja ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych usunęła kilka barier krępujących rozwój rynku.

Każdego roku w czasie letnich miesięcy duża liczba pracowników korzysta z urlopów wypoczynkowych. W tym okresie pracownicy najczęściej wykorzystują najdłuższą obowiązkową część urlopu, zapewniającą co najmniej 14-dniową przerwę w pracy. Okres ten to jednocześnie problemy pracodawców, którzy muszą zapewnić normalne funkcjonowanie zakładu pracy przy znacznie ograniczonej załodze.

Branża pracy tymczasowej rozwija się energicznie od kilkunastu lat. Jednak najszybszy rozwój branży nastąpił po 2000 roku, kiedy rodzime firmy zaczęły dostrzegać korzyści płynące z uelastycznienia zatrudnienia w swoich organizacjach i stosować rozwiązania oferowane przez agencje pracy tymczasowej.

Decyzja o wprowadzeniu do polityki personalnej firmy takiego elementu, jak współpraca z określoną agencją pracy, powinna zostać poprzedzona wieloma czynnościami sprawdzającymi wiarygodność oraz rzetelność i kompetencje przyszłego usługodawcy.

Agencje pracy tymczasowej formalnie zaczęły funkcjonować w Polsce z dniem 1 stycznia 2004 roku, kiedy to weszła w życie ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Ustawa ta uregulowała zatrudnianie pracowników przez agencje oraz wprowadziła i zdefiniowała trzy kluczowe pojęcia: praca tymczasowa, pracodawca użytkownik i pracownik tymczasowy. Od tego momentu do roku 2007 dało się zaobserwować szybki wzrost liczby działających agencji pracy tymczasowej oraz zatrudnianych przez nich pracowników.

Pracodawca w sezonie letnim w związku ze zwiększoną sprzedażą zdecydował się na zatrudnianie w magazynie pracowników tymczasowych. Pracownik agencji zapewnił go, że wszystkie obowiązki związane z bhp bierze na siebie agencja. Czy rzeczywiście obowiązki z zakresu bhp wobec pracowników tymczasowych ma wyłącznie agencja zatrudniająca tych pracowników?

Poprawa koniunktury na rynku pracy tymczasowej w pierwszym kwartale 2010 roku wskazuje, że agencje zaczynają odrabiać zeszłoroczne straty. W najbliższych miesiącach będziemy obserwować ponowny wzrost zainteresowania pracą tymczasową nie tylko w produkcji czy logistyce, ale także w sektorze usług.