Tematy - Zakaz konkurencji, Wynagrodzenie - INFOR.PL

Oczywiste jest, że nic tak nie motywuje pracownika do pracy, jak dodatkowe pieniądze wypłacone w postaci premii lub nagrody. W czasach kryzysu pracodawcy szukają jednak innych metod premiowania, które mają szansę się sprawdzić.

Pracownicy lub byli pracownicy nie mogą prowadzić działalności konkurencyjnej wobec swojego pracodawcy nie tylko na podstawie Kodeksu pracy. Również osoby zatrudnione na kontraktach cywilnoprawnych obowiązują zakazy konkurencji, np. na podstawie ustawy o zakazie konkurencji.

Zatrudniamy około 50 pracowników. W związku ze zmianą profilu produkcji przeprowadzamy reorganizację oraz niezbędną likwidację stanowisk pracy. Jednocześnie okazało się, że jeden ze zwalnianych pracowników prowadzi wobec firmy działalność konkurencyjną. W związku z tym przyczyną jego zwolnienia będzie nie tylko likwidacja stanowiska pracy, ale także utrata zaufania pracodawcy. Czy w tej sytuacji musimy wypłacić mu odprawę?

Przyjmuje się, iż obowiązujący pracownika zatrudnionego na cały etat wymiar czasu pracy wynosi 8 godzin dziennie i 40 godzin w tygodniu. Przekroczenie tych limitów oznacza pracę w godzinach nadliczbowych, za które należy się wynagrodzenie bądź czas wolny.

Zgodnie z Kodeksem pracy, pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 21.00 a 7.00. Inaczej kwestia ta jest uregulowana chociażby w Kodeksie karnym, gdzie pora nocna przypada na godziny pomiędzy 22.00 a 6.00 rano.

Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych.

Systemy, rozkłady czasu pracy i okresy rozliczeniowe powinny być przede wszystkim ustalane w układach zbiorowych pracy (ponadzakładowych lub zakładowych) lub w regulaminie pracy.

W przypadku rozwiązania stosunku pracy pracownikowi należy się nie tylko ekwiwalent za urlop, ale także ekwiwalent za przepracowane godziny nadliczbowe.

Pracodawca może zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Mowa w takim wypadku oczywiście o dyżurze.

Pracującym w nocy jest pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej ustalonej w układzie zbiorowym, regulaminie pracy czy w obwieszczeniu lub który w okresie rozliczeniowym pracuje w nocy co najmniej przez 1/4 obowiązującego go czasu pracy.

Kwestię ochrony informacji o wysokości wynagrodzenia pracownika należy rozważać w dwóch płaszczyznach. Informacje te stanowią bowiem dobro osobiste pracownika w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego, a także dane osobowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.

Wynagrodzenie jest koniecznym elementem stosunku pracy, jego wypłata należy do podstawowych obowiązków pracodawcy. Ma on obowiązek terminowego i prawidłowego wypłacania wynagrodzenia.

Zgodnie z podstawową zasadą kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje pracownikowi za pracę, która została wykonana. Kodeks przewiduje także, że praca powinna być wykonana w sposób sumienny i staranny.

W przypadku zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy powstaje kwestia wypłacenia takiemu pracownikowi wynagrodzenia. Zasadniczo wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.

Wynagrodzenie najczęściej składa się z części stałej i części ruchomej. Część stałą wynagrodzenia stanowią płaca zasadnicza oraz stałe dodatki, natomiast część ruchoma jest uzależniona od ilości pracy, sposobu jej wykonywania oraz osiągniętych efektów. Ruchomą część wynagrodzenia najczęściej stanowią premie, nagrody lub prowizje.

W umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy musi być zawarta wysokość odszkodowania. Kwota ta nie może być niższa niż 25% ostatniej pensji pracownika.

Wybór stanowi podstawę nawiązania stosunku pracy, wówczas, gdy obowiązujące przepisy prawa lub statuty organizacji stanowią, że osoba wybrana na określone stanowisko ma obowiązek pozostawania w stosunku pracy.

Umowa o pracę jest podstawowym dokumentem, który podpisują pracownik i pracodawca w celu nawiązania stosunku pracy. Warto jednak wiedzieć, że w praktyce dopuszcza się także inny sposób zawarcia umowy.

Jeśli pracownik podjął pracę wskutek orzeczenia sądu przywracającego go do pracy, wówczas przysługuje mu wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych.

Zdarza się, że pracownik źle wykona zleconą przez siebie pracę, a konsekwencje tego musi ponieść pracodawca, jako odpowiedzialny przez kontrahentami. Czy pracodawca ma w takim wypadku możliwość wyegzekwowania od pracownika poniesionych strat?

Jeżeli pracodawca złoży wniosek o upadłość, cały zgromadzony majątek staje się masą upadłości i właśnie z tego majątku są zaspakajane wszystkie należności wierzycieli. Pracownicy, którzy mają zaległe wynagrodzenie, stają się w takim wypadku wierzycielami.

Prowadzę kilkunastoosobową firmę usługową. Jeden z moich pracowników jest bardzo zadłużony, dodatkowo nie płaci alimentów. Obecnie zgłosił się do mnie już trzeci wierzyciel i nie wiem, komu pierwszemu powinienem potrącić pensję mojego pracownika.

Jeśli zatrudniasz minimum 20 pracowników, a nie działa w firmie zakładowa organizacja związkowa, masz obowiązek ustalić regulamin wynagradzania.

Premia jest dodatkowym, motywującym pracownika składnikiem wynagrodzenia. Warto zadbać o to, aby pracownik wiedział, co musi zrobić, aby taką premię móc otrzymać.

Bezsprzeczne jest, że pracownikowi należy się wynagrodzenie za wykonaną pracę, które z reguły jest określane w umowie o pracę. Co się dzieje w sytuacji, kiedy pracodawca wypłaci za małą kwotę?

Bezsprzeczne jest, że pracownikowi należy się wynagrodzenie za wykonaną pracę, które z reguły jest określane w umowie o pracę. Czy jeśli omyłkowo wypłacimy pracownikowi za dużo, to czy możemy domagać się zwrotu?

Jeszcze do niedawna, bo do 24 stycznia 2009 roku zobowiązania pieniężne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych ustawą, mogły być wyrażone tylko w złotówkach. Kwestię tę reguluje art. 358 § 1 Kodeksu cywilnego. Należy zaznaczyć, że art. 358 § 1 kc odnosił się jedynie do wyrażania zobowiązań pieniężnych, nie regulując kwestii wykonywania tych zobowiązań.

Zgodnie z omawianym artykułem, pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, wlicza się do okresu zatrudnienia okres pozostawania bez pracy, za który przyznano wynagrodzenie. Na podstawie fikcji prawnej uznaje się więc ten okres za czas wykonywania pracy.

W myśl art. 49 zastosowanie krótszego okresu wypowiedzenia powoduje rozwiązanie stosunku pracy z upływem okresu wymaganego. Przez wymagany okres wypowiedzenia należy rozumieć okresy wypowiedzenia ustawowe i to zarówno w wymiarze podstawowym, jak i wymiarze zmodyfikowanym przez strony.

Przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy.

Wnieśliśmy sprawę przeciwko byłemu pracownikowi o zapłatę odszkodowania z tytułu naruszenia zakazu konkurencji. Okazało się, że pozew nie może mu zostać doręczony, ponieważ były pracownik nie przebywa pod znanym nam adresem. Sąd zobowiązał naszą spółkę do wskazania prawidłowego adresu byłego pracownika pod rygorem zawieszenia postępowania. Próby ustalenia prawidłowego adresu nie powiodły się. Według naszych danych zawartych w aktach osobowych i informacji uzyskanych z centralnego biura adresowego, wskazany przez nas adres był jedyny, pod jakim mieszkał nasz były pracownik. Czy istnieje możliwość, aby nie dopuścić do zawieszenia postępowania i dokończyć proces?

Jesteś zatrudniony u pracodawcy, który zaprzestał prowadzenia działalności? Jeżeli odpowiedziałeś twierdząco na powyższe pytanie, pozytywna może okazać się dla Ciebie informacja, że nowelizacja ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (dalej „nowelizacja”) zapewnia ochronę pracowników przed niewypłacalnymi pracodawcami poprzez umożliwienie wypłaty zaliczek na poczet świadczeń pracownikom zatrudnionym przez pracodawcę, który zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Brak szerszych uregulowań w zakresie wykorzystania urlopu wypoczynkowego wskazuje na to, że taki wypoczynek jest uznawany za uprawnienie pracownika, a nie jego obowiązek. To od pracownika zależy, w jaki sposób go wykorzysta.

Powodzenie wielu zadań przedsiębiorstwa niejednokrotnie zależy od umiejętnego zarządzania poufnymi informacjami oraz od specjalistycznej wiedzy pracowników. Pracodawcy pragnący zabezpieczyć własne interesy m.in. przez skuteczne zapobieganie niepożądanemu ujawnieniu tajemnic firmowych, mogą zaproponować swym pracownikom zawarcie umowy o zakazie konkurencji.

Stosunek pracy, w którym pozostaje radny, jest objęty ochroną, dzięki której pracodawca nie może dowolnie zmieniać radnemu warunków zatrudnienia. Pracodawca musi również przywrócić radnego do pracy bez względu na przyczynę wygaśnięcia mandatu.

Zgodnie z Kodeksem pracy, pracownikowi przebywającemu na urlopie należy się takie samo wynagrodzenie, jakie otrzymałby gdyby pracował.

Staż pracy określamy okres zatrudnienia, czyli okres pracy wykonywanej na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę, a w zasadzie czas, w którym pracownik pozostawał w stosunku pracy.

Pracodawca i pracownik mogą zawrzeć między sobą umową, na podstawie której pracownik nie będzie mógł prowadzić działalności konkurencyjnej w czasie trwania stosunku pracy, w także po jego ustaniu.

Kodeks pracy jako jedną z podstawowych zasad prawa pracy wymienia prawo pracownika do godziwego wynagrodzenia. Co to oznacza w praktyce?

Regulamin wynagrodzenia ustalony przez pracodawcę to wewnętrzny akt prawny, który określa zasady wynagradzania u danego pracodawcy. Ustalany kiedy pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy.

Wynagrodzenie pracowników jednostek sfery budżetowej określane jest inny sposób. Minister Pracy i Polityki Społecznej wydaje w tym celu rozporządzenie.

Pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy.

Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.

Pracownikowi za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy, przysługuje wynagrodzenie.

Za pracę wadliwie wykonaną z winy pracownika, nie przysługuje mu wynagrodzenie.

Normy pracy stanowią miernik nakładu pracy, jej wydajności i jakości. Mogą być stosowane, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy.

Pracownik nie może zrzec się prawa do wynagrodzenia ani przenieść tego prawa na inną osobę. Nie ma od tej zasady żadnych wyjątków.

Zakaz konkurencji, Wynagrodzenie

Opieka medyczna jako bezgotówkowy system motywowania

Pozakodeksowe zakazy działalności konkurencyjnej

Brak prawa do odprawy dla pracownika, gdy z jego winy następuje rozwiązanie umowy

Wynagrodzenie za godziny nadliczbowe (art. 151(1))

Praca w porze nocnej (art. 151(7))

Praca w godzinach nadliczbowych (art. 151)

Nadgodziny w dniu wolnym od pracy (art. 151(3))

Jak się ustala systemy i rozkłady czasu pracy? (art. 150)

Ekwiwalent za nadgodziny (art. 151(6))

Dyżur (art. 151(5))

Dodatek za pracę w porze nocnej (art. 151(8))

Ochrona informacji dotyczących wynagrodzenia pracownika

Zasady ochrony wynagrodzenia za pracę

Wynagrodzenie za pracę wadliwą

Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy a wynagrodzenie

Z czego składa się wynagrodzenie?

Uposażenie za zakaz konkurencji

Odprawa dla pracownika wybranego (art. 75)

Co może zastąpić umowę o pracę w dokumentacji pracowniczej?

Wynagrodzenie w przypadku przywrócenia do pracy (art. 57)

Wynagrodzenie za nadgodziny

Wadliwe wykonanie produktu a obniżenie wynagrodzenia

Wynagrodzenie pracownika a ogłoszenie upadłości pracodawcy

W jakiej kolejności dokonać potrącenia?

Co muszę zamieścić w regulaminie wynagradzania?

Regulamin premiowania

Niedopłata wynagrodzenia

Nadpłata wynagrodzenia

Czy można wypłacić wynagrodzenie w walucie obcej?

Kiedy okres pozostawania bez pracy wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia? (art. 51)

Krótszy okres wypowiedzenia a wynagrodzenie (art. 49)

Zmiana warunków pracy i płacy (art. 42)

Czy można przeprowadzić postępowanie sądowe przeciwko pracownikowi, jeśli jego adres zamieszkania jest nieznany

Zatrudnienie u pracodawcy który zaprzestał prowadzenia działalności

Inna praca podczas urlopu wypoczynkowego lub bezpłatnego

Jakie świadczenia przysługują z tytułu umowy o zakazie konkurencji

Radny pracownikiem firmy

Wynagrodzenie za czas urlopu (art. 172)

Staż pracy

Zakaz konkurencji (art. 101(1)-101(4))

Prawo do godziwego wynagrodzenia (art. 13)

Czym jest regulamin wynagrodzenia? (art. 77 (2))

Warunki wynagradzania w państwowych jednostkach budżetowych art. 77 (3)

Delegacja za podróż służbową art. 77 (5)

W jaki sposób ustala się wynagrodzenie pracownika? (art. 78)

Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną (art. 80)

Wynagrodzenie za gotowość do pracy (art. 81)

Wynagrodzenie za wadliwie wykonaną pracę (art. 82)

Czym są normy pracy i jaką pełnią funkcję? (art. 83)

Pracownik nie może się zrzec wynagrodzenia (art. 84)