Wynagrodzenie w przypadku przywrócenia do pracy (art. 57)
REKLAMA
REKLAMA
Kodeks pracy wskazuje, że w wyniku przywrócenia do pracy, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 3 miesiące i nie mniej niż za 1 miesiąc.
REKLAMA
Jeśli więc przykładowo, pracownik pozostawał bez pracy przez okres dłuższy niż 3 miesiące, to i tak dostanie wynagrodzenia za 3 miesiące, a w sytuacji gdy pozostawał bez pracy np. przez 3 tygodnie, dostanie wynagrodzenie za 1 miesiąc. Okres, za który wypłacono wynagrodzenie wlicza się pracownikowi do stażu pracy. Okres pozostawania bez pracy, za który nie zostało przyznane wynagrodzenie nie zostanie oznaczony w świadectwie pracy.
Przeczytaj także Wynagrodzenie za gotowość do pracy (art. 81)
W drodze wyjątku, jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39 kodeksu pracy (chodzi o pracownika, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku) albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego lub też z pracownikiem-ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy. Dotyczy to także przypadku, gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego.
Warunkiem uzyskania prawa do wspomnianego wynagrodzenia jest nie tylko orzeczenie sądu o przywróceniu pracownika do pracy, ale również fakt podjęcia tej pracy przez pracownika.
Polecamy serwis Umowy
REKLAMA
REKLAMA
© Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A.
- Czytaj artykuły
- Rozwiązuj testy
- Zdobądź certyfikat