Czy można przeprowadzić postępowanie sądowe przeciwko pracownikowi, jeśli jego adres zamieszkania jest nieznany

Tak, przeprowadzenie postępowania mimo nieobecności w miejscu zamieszkania byłego pracownika jest dopuszczalne. W tym celu należy złożyć wniosek o ustanowienie dla nieobecnego byłego pracownika kuratora procesowego.

UZASADNIENIE

Jedynym warunkiem ustanowienia kuratora procesowego na wniosek pracodawcy jest to, aby miejsce pobytu pozwanego pracownika było nieznane (art. 143 Kodeksu postępowania cywilnego). Domagając się ustanowienia kuratora okoliczność tę należy uprawdopodobnić, ponieważ samo niepodejmowanie korespondencji przez pozwanego nie daje podstaw do ustanowienia kuratora (art. 144 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego). Uprawdopodobnienie następuje najczęściej przez przedstawienie takich dokumentów, jak:

• pisma kierowane do pracownika, zwrócone przez pocztę z powodu „wyprowadzenia się” adresata,
• informacje z centralnego biura adresowego lub z właściwego wydziału ewidencji ludności wskazujące nieaktualny adres pracownika.

W postępowaniu z zakresu prawa pracy, kurator dla pracownika, którego miejsce pobytu jest nieznane, może zostać ustanowiony wyłącznie na wniosek (art. 143 Kodeksu postępowania cywilnego). Wniosek taki pracodawca może złożyć w pozwie, jeśli już na tym etapie postępowania wie, że miejsce pobytu pozwanego pracownika jest nieznane. Zwykle jednak o tym, że pozwany pracownik nie mieszka pod znanym pracodawcy adresem, dowiaduje się on dopiero wtedy, gdy sąd podejmuje nieudaną próbę doręczenia pozwu pozwanemu. Po zwrocie pisma przez pocztę sąd wzywa pracodawcę – powoda do podania prawidłowego adresu pozwanego pracownika pod rygorem zawieszenia postępowania, jak miało to miejsce w omawianym przypadku. W tym momencie, jeśli powód nie jest w stanie ustalić prawidłowego adresu pozwanego pracownika, powinien złożyć wniosek o ustanowienie kuratora procesowego. Jest to w zasadzie jedyna możliwość uchronienia się pracodawcy przed zawieszeniem postępowania.