Wystawiliśmy błędne świadectwo pracy. Pracownik zorientował się, że jest ono niewłaściwe i złożył wniosek o jego sprostowanie. Przygotowaliśmy już poprawione świadectwo, lecz prezes, który jest upoważniony do podpisywania dokumentów kadrowych w imieniu naszej spółki, wyjechał za granicę w pilnych sprawach służbowych. Minął 7-dniowy termin na sprostowanie świadectwa, a my nie możemy pracownikowi przesłać skorygowanego świadectwa ani nie możemy odmówić jego sprostowania, bo uznajemy błąd i chcemy go poprawić. Czy mimo to pracownik może pozwać nas do sądu o sprostowanie świadectwa? Czy takie świadectwo pracy może podpisać osoba nieupoważniona?
Od stycznia do kwietnia 2002 r. przebywałam na urlopie macierzyńskim w swoim zakładzie pracy. W tym czasie prowadziłam działalność gospodarczą. Ponieważ składki na ubezpieczenia społeczne opłacał za mnie pracodawca, z prowadzonej w tym okresie działalności gospodarczej opłacałam tylko składkę zdrowotną również za czas, w którym przebywałam na urlopie macierzyńskim u mojego pracodawcy. Na początku tego roku ZUS wezwał mnie do opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne wraz z odsetkami za zwłokę z działalności gospodarczej za okres, kiedy pobierałam zasiłek macierzyński. W piśmie wskazano, że składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe rozliczone przez pracodawcę od zasiłku są nienależne, ponieważ w tym czasie nie podlegałam ubezpieczeniom z tytułu pobierania zasiłku macierzyńskiego, ale z działalności gospodarczej. Do tej pory nie uregulowałam tego zadłużenia. Jakie konsekwencje mogą spotkać mnie ze strony ZUS? Czy mogę starać się o jego umorzenie?
Pracownik, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach przez sąd pracy, po ustaleniu, że wypowiedzenie przez pracodawcę umowy o pracę na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub naruszało przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, nie ma prawa do odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego ponad przysługujące mu wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy określone w Kodeksie pracy (uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z 18 czerwca 2009 r., I PZP 2/09).
Pracownik zawiadomił nas rano, że chce skorzystać w tym dniu z urlopu na żądanie. Ponieważ około południa wystąpiła w zakładzie awaria, nakazaliśmy pracownikowi natychmiastowe stawienie się do pracy. Pracownik jednak nie wykonał tego polecenia, stwierdzając, że nie musi stawiać się w pracy, ponieważ ma urlop na żądanie. Czy pracownik miał rację, a jeśli nie, to czy możemy rozwiązać z nim umowę o pracę?
Pracownik, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym ze względu na problemy ze słuchem, twierdzi, że należy mu się dzień wolny na wizytę u każdego lekarza, do którego nie może pójść po godzinach pracy. Pracownik leczy się u kardiologa, ortopedy i laryngologa. Uważamy, że pracownikowi przysługuje zwolnienie od pracy tylko na wizyty u laryngologa, bo tej dziedziny dotyczy jego niepełnosprawność. Czy mamy rację?
