Tematy - Przestój, Mobbing - INFOR.PL

Odpowiedzialność za naruszenia dóbr osobistych ponosi nie tylko pracownik – sprawca tych naruszeń, ale i pracodawca, który je tolerował. Pracodawca odpowiada wówczas za cudze czyny na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym (wyrok Sądu Najwyższego z 2 lutego 2011 r., II PK 189/10).

Zatrudnianie pracowników jest jednym ze środków wykorzystywanych do osiągnięcia celów działalności pracodawcy. Co do zasady pracownicy są słabszą stroną stosunku pracy, dlatego też nie może ich obciążać ryzyko pracodawcy.

Zmiana harmonogramu czasu pracy może nastąpić tylko wyjątkowo, jednak za przesłankę jego zmiany nie można uznać awarii czy braku zamówień.

Za czas przestoju spowodowanego warunkami atmosferycznymi pracodawca nie musi wypłacać pracownikom wynagrodzenia. Obowiązek taki istnieje jedynie w sytuacji, gdy jego wypłatę przewidują przepisy wewnątrzzakładowe.

Zdaniem Sądu Najwyższego niekulturalne i aroganckie zachowanie pracodawcy nie zawsze może być potraktowane jako mobbing, zwłaszcza gdy pracodawca podobnie zachowuje się wobec innych pracowników.

Odpowiedzialnością za skutki mobbingu należy obciążyć przede wszystkim sprawcę - uważają Pracodawcy RP. Postulują wpisanie do kodeksu pracy regulacji, z której będzie wynikać solidarna odpowiedzialność sprawcy z pracodawcą.

Do podstawowych obowiązków pracodawcy należy stworzenie warunków pracy wolnych od mobbingu. Zaniechanie powyższego obowiązku skutkować będzie odpowiedzialnością zatrudniającego. Nie każde jednak zachowanie, nawet jeśli narusza dobra osobiste pracownika i w jego przekonaniu jest krzywdzące, wyczerpuje znamiona mobbingu.

Pracownicy na basenie pracują na dwie zmiany od godz. 6.00 do 14.00 i od 14.00 do 22.00. W jednym dniu tygodnia od godz. 10.00 nie było wody, a więc basen został zamknięty dla klientów. Pracownicy obu zmian byli w pracy, chociaż nie było klientów. Czy można zapłacić przestojowe pracownikom? Pierwsza zmiana pracowała 4 godziny, a 4 godziny byli na stanowiskach, nie pracując. Druga zmiana była na stanowiskach 8 godzin, ale pracownicy nie pracowali, bo basen był niedostępny. Czy w ogóle można płacić postojowe, jeśli brak jest winy pracowników i pracodawcy (była awaria wodociągu), a pracownicy byli w pracy i cała sytuacja trwała kilka godzin?

Kodeks pracy przewiduje sytuacje, w których dopuszczalne jest zachowanie pracodawcy, spełniające przesłanki do uznania go za dyskryminujące. Może on zróżnicować kryteria przyjęcia kandydatów do pracy, jeśli wymaga tego rodzaj oferowanej pracy. Może też zwiększać szanse poprawy warunków pracy określonej grupie pracowników.

Jeśli pracownik ma kłopoty ze zdrowiem wywołane mobbingiem, wówczas może dochodzić od pracodawcy zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. A jeżeli rozwiązał z tego powodu umowę o pracę, przysługuje mu prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie. Będzie jednak musiał udowodnić przed sądem, że faktycznie był stosowany wobec niego mobbing.

Przepisy ustawy antykryzysowej przewidują wypłatę świadczeń przestojowych oraz świadczeń kompensacyjnych dla pracowników firm, które ze względu na trudności finansowe, spowodowane kryzysem, wprowadziły przestój ekonomiczny bądź zmniejszyły wymiar czasu pracy zatrudnionych. Uwzględnienie tych świadczeń przy ustalaniu podstawy zasiłku chorobowego będzie zależało od ich rodzaju.

W 2011 r. kwota minimalnego wynagrodzenia wzrośnie do kwoty 1386 zł (o 69 zł), a dla pracowników w pierwszym roku pracy do kwoty 1108,80 zł (o 55,20 zł). Z podniesieniem płacy minimalnej związana jest zmiana również innych limitów, świadczeń czy stawek.

Pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w razie przestoju spowodowanego warunkami atmosferycznymi. Jednakże wynagrodzenie to przysługuje tylko wtedy, gdy jego praca jest od takich warunków uzależniona i pod warunkiem że przepisy prawa pracy tak stanowią.

Pracodawca powinien pamiętać, że pracownik, który stał się ofiarą mobbingu, może dochodzić roszczeń majątkowych nie tylko na podstawie art. 943 k.p.

Serwis Praca.pl spytał w ankiecie, czy preferencje seksualne szefa mają znaczenie dla ankietowanych. 80 proc. z nich twierdzi, że nie.