Trybunał Sprawiedliwości UE orzekł, że pracownik nie może automatycznie utracić nabytego prawa do corocznego płatnego urlopu ze względu na to, że nie złożył wniosku urlopowego. Prawo to może wygasnąć, jeśli pracodawca udowodni, że pracownik umyślnie nie wystąpił o coroczny płatny urlop po uprzednim umożliwieniu mu rzeczywistego skorzystania z prawa do tego urlopu, prawo Unii nie stoi na przeszkodzie utracie ani tego prawa.
Każdy pracownik zatrudniony na podstawie umowy o pracę ma prawo do corocznego, nieprzerwanego i płatnego urlopu wypoczynkowego, a za ten czas pracownikowi przysługuje wynagrodzenie takie samo, jakie zatrudniony otrzymałby, gdyby wykonywał swoje obowiązki. Pracodawca, ustalając wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy, uwzględnia pensję zasadniczą oraz inne świadczenia ze stosunku pracy.
Art. 22 § 1 Kodeksu pracy wyraźnie wskazuje, że pracownikiem może być osoba, która ukończyła 18 lat. Jednakże na warunkach określonych w dziale dziewiątym ustawy - Kodeks pracy, pracownikiem może być osoba, która nie ukończyła lat 18. Pracodawca decydując się na zatrudnienie młodocianego musi pamiętać o wielu obowiązkach wynikających z zatrudnienia osoby, która nie jest jeszcze pełnoletnia.