Tematy - Oprogramowanie HRM, Strategie HRM - INFOR.PL

Zapisz się na newsletter

Wpisz poprawny e-mail

Powodzenie i efektywność organizacji zależą nie tylko od czynników materialnych, technologicznych i finansowych, lecz także od umiejętności i kompetencji pracowników, wyznawanych przez nich wartości, jak również jakości komunikacji interpersonalnej, sposobu organizacji pracy i funkcji pełnionych w zespole. Dlatego coraz większą uwagę zwraca się na sposoby budowania i doskonalenia zespołów pracowniczych. Pomocne w tym mogą być testy psychometryczne.

Fuzje, przejęcia, konsolidacje, restrukturyzacja to sytuacje, które zwykle mrożą krew w żyłach pracownikom działów HR. Na pierwszy plan wysuwają się nurtujące pytania o utrzymanie poziomu zatrudnienia, proces komunikacji zmiany w organizacji, identyfikację obszarów poddanych restrukturyzacji.

Celem menedżera jest służenie wspólnemu dobru firmy poprzez organizowanie ludzi i zasobów, tak aby budować wartość, której nikt nie może zbudować samodzielnie. W jaki sposób zrobić to zgodnie z zasadami etyki?

Gdy mówię swoim pracownikom, że każdy cel, jaki sobie stawiamy, musi spełniać kryteria SMART, śmieją się ze mnie i mówią, że to firmowa nowomowa. Ja tymczasem wierzę w tę zasadę, choć niekiedy mam kłopoty z dokładnym opisaniem celu lub oszacowaniem jego realności. Czy rzeczywiście SMART to przeżytek?

Profesjonalne zarządzanie wiedzą pracowników, a zwłaszcza wysoko wykwalifikowanych specjalistów z tytułem MBA czy doktora, jest wyzwaniem dla niejednego menedżera. Trudność tkwi zarówno w implementacji efektywnego systemu motywującego kadry do wymiany informacji, jak i w doborze odpowiednich narzędzi knowledge management (KM). Muszą być one dostosowane do profilu i skali działalności organizacji, ale również liczby pracowników, ich wieku czy wykształcenia.

Zatrzymanie w firmie najbardziej wartościowych pracowników jest jednym z poważniejszych zadań stojących obecnie przed menedżerami. Jak zapobiec odchodzeniu z firmy najcenniejszych specjalistów w czasach, gdy każdy z nich jest na wagę złota. Odpowiedzią na te wyzwania jest zarządzanie talentami przy wsparciu dedykowanych narzędzi IT.

Utalentowani pracownicy mają bardzo sprecyzowane oczekiwania nie tylko pod względem zarobków, możliwości awansu czy dostępu do pakietów socjalnych. Specjaliści chcą wykonywać swoje obowiązki przy użyciu nowoczesnych narzędzi i technologii, oszczędzających czas i dających możliwość skoncentrowania się na tym, co najważniejsze – wynikach i rozwoju.

Niedawno rozpoczęłam pracę w firmie rekrutacyjnej. Jest to dla mnie duże wyzwanie, ponieważ posiadam niewielką praktykę. Do moich obowiązków na razie należy między innymi przygotowywanie ogłoszeń, a także wyszukiwanie kandydatów w bazie danych i innych dostępnych źródłach oraz selekcja nadchodzących aplikacji. Wiem, że internet może być bogatym źródłem danych na temat potencjalnych kandydatów. W jaki sposób najefektywniej wykorzystać to medium w mojej pracy?

Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu pracy, za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z zakresu prawa pracy dokonuje osoba lub organ zarządzający tą jednostką albo inna wyznaczona do tego osoba. Zapis ten stosuje się odpowiednio do pracodawcy będącego osobą fizyczną, jeżeli nie dokonuje on osobiście czynności, o których mowa w tym przepisie.

Nie jest tajemnicą, że część wdrożeń systemów informatycznych nie kończy się spodziewanym sukcesem. Mniej dotkliwe będzie przekroczenie zakładanego terminu wdrożenia. Dużo bardziej zaboli nas, jeśli przekroczymy również planowany budżet. Jednak wdrożenie, które nie zrealizuje zakładanego celu, to już prawdziwa klęska. Jak zatem uchronić się przed taką sytuacją?

„On się chyba wypalił” wypowiedziane przez jednego pracownika o drugim zabrzmiało jak wyrok. Jestem menedżerem, zarządzam kilkunastoosobowym zespołem. Chciałbym wiedzieć, jak rozpoznać wypalenie zawodowe pracownika i co robić, jeśli faktycznie ma miejsce.

Co roku przeznaczamy sporo czasu i środków na szkolenie pracowników, jednak efekty są co najmniej niezadowalające. Po pierwsze, ze względu na koszty nie możemy skierować na nie wszystkich pracowników. Po drugie, nigdy nie wiadomo, czy szkolenie, które wybierzemy, będzie skuteczne. Zastanawiamy się nad tym, by rozwiązać problem przez wprowadzenie szkoleń wideo. Czy będzie to dla nas dobre rozwiązanie? Co warto wiedzieć o takich szkoleniach?

Coraz więcej firm ma odwagę głośno przyznać się do faktu, że niektóre systemy i narzędzia wspierające zarządzanie zaczynają żyć same dla siebie, niekoniecznie z pożytkiem dla organizacji. Istotą problemu jest sama potrzeba organizacji, która powinna być podstawą do podejmowania decyzji o tym, które systemy i narzędzia oraz w jakim zakresie powinniśmy stosować. Potrzeba wynikająca z zarządzania portfelem problemów w organizacji.

Model partnerstwa biznesowego HR Dave’a Ulricha liczy już ponad 10 lat, a jednak tylko nieliczne firmy w Polsce wdrożyły go do tej pory. Firma doradcza HRM Partners oraz redakcja „Personelu i Zarządzania” zaprosiły przedstawicieli siedmiu z nich, aby podzieli się swoimi doświadczeniami.

Rozmowa z Ricardo Vargasem, międzynarodowym konsultantem i dyrektorem zarządzającym TMI w Portugalii

Jak delegować zadania, żeby nie przestraszyć pracowników? Wiem, że każdy jest inny, ale często o tym zapominam i raczej mierzę wszystkich pracowników jedną miarą. A potem jedni z nich robią coś błyskawicznie, a inni nie potrafią się uporać z podobnym zadaniem.

Jakie wartości niesie kultura organizacyjna i jakie są jej aspekty – jawne i ukryte – wiemy. Nad zagadnieniem kształtowania i definiowania kultury organizacyjnej pochyla się wielu naukowców, natomiast praktycy biznesu często nie doceniają jej wartości.

Zatrzymanie w firmie najbardziej wartościowych pracowników jest jednym z poważniejszych zadań stojących obecnie przed menedżerami. Jak zapobiec fluktuacji najcenniejszych specjalistów w czasach gdy każdy z nich jest na wagę złota? Odpowiedzią na te wyzwania jest zarządzanie talentami przy wsparciu dedykowanych narzędzi IT.

Wywiad z Waynem F. Cascio, profesorem zarządzania w Business School na Uniwersytecie w Denver (Colorado)

Jestem liderem jednej z grup sprzedażowych w firmie z branży kosmetycznej. Mam siedmiu kolegów na analogicznych do mojego stanowiskach. Mamy niepisaną zasadę, że spotykamy się raz w tygodniu, by ustalić strategię i wymienić dotychczasowe doświadczenia, które zwiększą naszą efektywność sprzedażową i tę związaną z zarządzaniem ludźmi. Początkowo spotkania wnosiły wiele do mojej pracy i nie ukrywam, że zżyłem się z kolegami. Jednak od dłuższego czasu zauważam frustrację, drobne kłamstewka (w końcu każdy z nas ma być najlepszy), godzinne debaty o niczym, brak otwartości na nowe pomysły, a przede wszystkim ich deficyt. Mówi się, jak ważne są działania grupowe, jednak mam coraz więcej wątpliwości.

Prawie 50 oddziałów, z których każdy posiadał rozległą autonomię i status odrębnego pracodawcy, różnorodna struktura branż, zaszłości historyczne – to zarys sytuacji wyjściowej, w jakiej znajdowała się firma INCO-VERITAS, kiedy zaczęła przeprowadzać centralizację. Co sprawiło, że proces udało się przeprowadzić bez zachwiania równowagi organizacji i jej pozycji na rynku? Jak wyglądały zmiany na poziomie funkcji personalnej?

Temat partnerstwa w biznesie świetnie sprzedaje się w mediach i materiałach promocyjnych. Patrząc na nie, widzimy, że większość firm albo „opiera swój biznes na relacjach partnerskich”, albo „buduje je ze swoimi wewnętrznymi i zewnętrznymi klientami”.