Odpowiedzialność pracodawcy, Umowa na czas nieokreślony

Od 22 lutego 2016 r. będą obowiązywały nowe zasady zawierania umów o pracę na czas określony. Według nowelizacji Kodeksu Pracy, co do zasady umowy terminowe będą zawierane z pracownikami na okres do 3 lat (3 miesiące umowy na okres próbny oraz 33 miesiące umowy na czas określony). Po upływie tego czasu, pracownik będzie traktowany jak zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

Nowy wzór umowy o pracę ma obowiązywać od 22 lutego 2016 r. Zmiana ma na celu dostosowanie przepisów do nowych rozwiązań prawnych w zakresie umów o pracę na czas określony wprowadzonych do Kodeksu pracy.

Przywrócony do pracy może zostać zarówno pra­cownik, któremu pracodawca niezgodnie z przepi­sami wypowiedział umowę o pracę, jak i pracow­nik, który został zwolniony z pracy dyscyplinarnie. Jednak prawo do przywrócenia do pracy zależy od rodzaju umowy o pracę. Nie każda bowiem wadli­wie rozwiązana umowa o pracę uprawnia pracow­nika do przywrócenia do pracy.

SLD chce większych kar za zatrudnianie na czarno oraz lepszej ochrony dla osób wykonujących pracę na podstawie umowy zlecenia. Złożono w tym celu w czwartek (30 lipca 2015 r.) projekt zmian w trzech ustawach.

Pracownik, który ma zamiar złożyć wypowiedzenie umowy o pracę, powinien poznać pięć kroków wskazujących, w jaki sposób należy rozstać się z pracodawcą. Poniżej przedstawiamy wzór wypowiedzenia umowy o pracę przez pracownika.

W 2015 r. Kodeks pracy czekają poważne zmiany. Rezygnuje się z umowy na czas wykonywania określonej pracy. Ponadto w określonych przypadkach nie będzie konieczności wykonywania nowych badań lekarskich do pracy. Nowe przepisy ułatwią zatrudnienie na umowę na czas nieokreślony. Wprowadza się także nowe okresy wypowiadania umów.

Pracownik do spraw bhp powinien posiadać odpowiednie uprawnienia do pracy na tym stanowisku. Kontrola PIP może jednak wykazać brak wymaganych kwalifikacji. Kto odpowiada za brak stosownych uprawnień - pracodawca czy pracownik?

Projekt nowelizacji Kodeksu pracy przedstawiony przez MPiPS przewiduje zrównanie okresów wypowiedzenia w umowach terminowych i bezterminowych. Jaki jest cel nowej regulacji?

Jak donosi Dziennik Gazeta Prawna, około 450 tysięcy osób pracuje na czas określony, choć powinny mieć umowę na stałe. Długoterminowe umowy terminowe to sposób na unikanie przez pracodawców mniej korzystnych dla nich, a korzystniejszych dla pracowników umów o pracę na czas nieokreślony.

Marcowy wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczący różnicowania pracowników zatrudnionych na umowę na czas określony oraz pracowników zatrudnionych na czas nieokreślony wzbudził wiele emocji w środowisku pracodawców. Będzie jeden rodzaj umowy o pracę? Czy lepiej wprowadzić maksymalny okres umowy terminowej?

Wydatkowanie środków ZFRON powinno odbywać się zgodnie z przepisami. Ze środków ZFRON finansowana jest rehabilitacja zawodowa, społeczna i lecznicza oraz ubezpieczenie osób niepełnosprawnych. Jakie konsekwencje niezgodnego z prawem wydatkowania środków ZFRON poniesie pracodawca?

Odpowiedzialność karna pracodawców za naruszenie przepisów bhp została uregulowana w Kodeksie karnym. Pracodawca odpowiada za narażenie pracownika na utratę życia lub zdrowia oraz za niezawiadomienie o wypadku przy pracy.

Bez prawnego uzasadnienia pracodawca nie może pozyskiwać i przetwarzać danych wrażliwych pracownika. W razie nieuprawnionego gromadzenia tych informacji podwładny może żądać od firmy odszkodowania, a pracodawca oprócz obowiązku jego zapłacenia może ponieść także odpowiedzialność karną.

Pracownik telefonii komórkowej zatrudniony w salonie sprzedaży dostał upomnienie od kierownika punktu za brak profesjonalizmu w obsługiwaniu klientów. Chodziło o nierzetelne udzielanie informacji o ofercie i wielokrotne wprowadzanie klientów w błąd przy zawieraniu umów o świadczenie usług telefonicznych. Powodowało to liczne reklamacje i zepsuło wizerunek firmy. Ponieważ pracownik nadal nie przykładał się do pracy, kierownik salonu postanowił wypowiedzieć mu z tego powodu umowę o pracę. W tym czasie pracownik jednak rozchorował się i był na zwolnieniu lekarskim, które trwało przez maksymalny okres zasiłkowy, tj. 182 dni. Następnie skorzystał z 2 miesięcy świadczenia rehabilitacyjnego i potem wrócił do pracy. Nastawienie pracownika do pracy nie uległo zmianie. Nadal nie przykłada się do swoich obowiązków, np. po długotrwałej nieobecności nie zapoznał się z nową ofertą naszej firmy, która stała się obowiązująca w czasie jego choroby, i nadal udziela klientom nierzetelnych informacji. Kierownik salonu ma wątpliwości, czy w takiej sytuacji może zwolnić pracownika. Czy w wypowiedzeniu umowy o pracę można podać temu pracownikowi, jako przyczynę zwolnienia go z pracy, zdarzenia, które miały miejsce kilka miesięcy temu?

Umowa o pracę na czas określony w porównaniu do umowy o pracę na czas nieokreślony charakteryzuje się istotnymi różnicami. Jakie to ma skutki dla pracownika? Poznaj najważniejsze różnice pomiędzy umową na czas określony a umową na czas nieokreślony.

Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownicy, która urodziła dziecko i nie skorzystała z przysługującego jej urlopu macierzyńskiego. Jeżeli pracodawca podejmie taką decyzję, popełnia wykroczenie przeciwko prawom pracownika i musi liczyć się z tym, że w razie kontroli PIP może zostać ukarany grzywną w wysokości od 1 tys. do 30 tys. złotych.

Identyfikatorem podatkowym większości naszych pracowników jest PESEL. Czy osoby te powinny potwierdzić to na piśmie? Jeśli okaże się, że identyfikatorem podatkowym niektórych pracowników będzie NIP, a dotychczas podawali PESEL, to kto w tej sytuacji poniesie odpowiedzialność – my jako pracodawca czy pracownik?

Samo ustalenie, że umowa cywilnoprawna spełnia warunki właściwe dla umowy o pracę jest najczęściej tylko początkiem do innych roszczeń, z którymi może wystąpić pracownik. Będzie on bowiem miał prawo do urlopu wypoczynkowego za okres, gdy pracował na podstawie umowy cywilnoprawnej, do ewentualnych roszczeń za pracę w godzinach nadliczbowych i porze nocnej czy do wyrównania wynagrodzenia, jeżeli zarabiał poniżej minimalnego wynagrodzenia.

Pracodawca jest zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przez pracownika osobie trzeciej, jeżeli została ona wyrządzona przy wykonywaniu obowiązków pracowniczych z winy nieumyślnej pracownika.

Pracodawca, decydując się na zatrudnienie nowego pracownika, ma prawo żądać od niego udostępnienia tych danych osobowych, które wynikają wprost z treści art. 221 k.p. Katalog danych, których może domagać się pracodawca od kandydata do pracy, przedstawia się następująco: imię (imiona) i nazwisko, imiona rodziców, data urodzenia, miejsce zamieszkania (adres do korespondencji), wykształcenie, przebieg dotychczasowego zatrudnienia.

Korzystanie w pracy przez pracownika zajmującego kierownicze stanowisko z nielegalnych programów komputerowych jest naruszeniem podstawowych obowiązków pracowniczych. Takie postępowanie może stanowić uzasadnioną przyczynę zwolnienia dyscyplinarnego.

Pracodawca musi mieć zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemca. Istnieje jednak wiele wyjątków od tego wymogu. W Polsce pracę bez zezwolenia mogą podjąć np. pracownicy z krajów Unii Europejskiej.

Pracownik zatrudniony na stanowisku operatora maszyn drogowych przyszedł do pracy z gorączką. Rozpoczął pracę, ale od rana narzekał na uciążliwy ból i zawroty głowy. Po kilku godzinach przerwał pracę i poinformował kierownika zmiany, że bardzo źle się czuje i nie jest w stanie obsługiwać maszyny. Tego dnia nie podjął już pracy. Czy pracownik może przerwać pracę z powodu złego stanu zdrowia?

Kary za nielegalne zatrudnianie cudzoziemców zależą od tego, czy popełniony przez pracodawcę czyn jest przestępstwem czy wykroczeniem. Za szczególne naruszenia w tym zakresie pracodawcy grozi grzywna w wysokości od 100 zł do 1 080 000 zł lub kara ograniczenia wolności do 12 miesięcy. Takiej interpretacji niejasnych przepisów – w odpowiedzi na pytania naszej redakcji – udzieliło Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej.

Zgodnie z prawem, to pracodawca odpowiada za równe traktowanie w zatrudnieniu oraz właściwe relacje pracownicze, niezależnie od tego, czy niewłaściwego zachowania dopuścił się członek zarządu, kierownik średniego szczebla, czy szeregowy pracownik oraz czy pracodawca w ogóle wiedział o takich praktykach. Przydatne może być przeprowadzanie okresowych audytów, które pozwolą oszacować ryzyko w tym zakresie i podjąć decyzje o dalszych krokach.