Art. 22 § 1 Kodeksu pracy wyraźnie wskazuje, że pracownikiem może być osoba, która ukończyła 18 lat. Jednakże na warunkach określonych w dziale dziewiątym ustawy - Kodeks pracy, pracownikiem może być osoba, która nie ukończyła lat 18. Pracodawca decydując się na zatrudnienie młodocianego musi pamiętać o wielu obowiązkach wynikających z zatrudnienia osoby, która nie jest jeszcze pełnoletnia.
Od 1 stycznia 2018 roku będą obowiązywały nowe zasady opłacania i rozliczania składek ZUS. Każdy przedsiębiorca otrzyma indywidualny rachunek składkowy, na który będzie dokonywał przelewu łącznie na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych.
Młodocianym zgodnie z art. 190 Kodeksu pracy, jest osoba, która ukończyła 16 lat, a nie przekroczyła lat 18. Przygotowanie zawodowe Młodocianego jest ważnym procesem służącym nabyciu umiejętności, niezbędnych do przyszłej pracy zawodowej. Pracodawca ma obowiązek zapewnić młodocianemu odpowiednie warunki pracy oraz przekazać kluczową wiedzę, w zakresie danego zawodu osobiście lub przez specjalnie wykwalifikowane osoby z zachowaniem obowiązujących przepisów.
Rada Europejska stwierdziła, ze promowanie zatrudnienia młodzieży powinno stanowić priorytet. Powstała więc Inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych. Na ten cel przeznaczono budżet o wartości 3,2 mld euro do rozdysponowania wśród państw członkowskich w latach 2014–2020, który nie wymaga współfinansowania na poziomie krajowym. Uznano, że należy ustalić wyższą stawkę płatności zaliczkowych na poczet szczególnej alokacji na Inicjatywę na rzecz zatrudnienia ludzi młodych o wartości 3,2 mld euro w 2015 r., aby umożliwić szybkie uruchomienie funduszy. Zwiększone płatności zaliczkowe będą opiewać na kwotę ponad 1 mld euro (30% szczególnej alokacji) zamiast początkowej wartości na poziomie 1–1,5% szczególnej alokacji.
W trakcie roku kalendarzowego świadczeniobiorcy (emeryci lub renciści)
są zobowiązani zawiadomić ZUS (właściwy według miejsca zamieszkania) o
podjęciu działalności zarobkowej i o wysokości osiąganego dochodu. Można
tego dokonać na formularzu ZUS Rw-73 lub w innej formie, np. przez
złożenie pisma, oświadczenia. Ważne, aby w zawiadomieniu umieścić
informację, od kiedy została podjęta dodatkowa praca zarobkowa i jaka
jest wysokość przychodu. Natomiast po upływie roku kalendarzowego, do
końca lutego, świadczeniobiorcy powinni poinformować również o wysokości
uzyskanego dochodu w poprzednim roku kalendarzowym.