Wysyłając CV, każdy kandydat chce wierzyć, że to on dostanie pracę, o którą się stara. Co jednak, gdy CV zostało wysłane jakiś czas temu, mijają kolejne dni, a kandydat nie dostał informacji zwrotnej? Czy to oznacza, że nie zostanie zatrudniony? Dlaczego rekruterzy nie oddzwaniają?
Pierwsze wrażenie zazwyczaj jest najważniejsze. Profesjonalni rekruterzy poświęcają na każde CV kilka sekund. Oznacza to, że tylko przeglądają życiorysy kandydatów i nie mają czasu na wnikliwą analizę. Błędy ortograficzne, stylistyczne, a także zdjęcie z wakacji zamiast profesjonalnego, mogą wykluczyć kandydata z procesu rekrutacji. Jak napisać CV, żeby zwiększyć swoje szanse na zatrudnienie?
Przedstawiamy wywiad z Alexem Barszczewskim, międzynarodowym coachem, konsultantem i ekspertem od relacji międzyludzkich w biznesie, którego zdaniem „Relacje są niezbędne do tego, byśmy zdobywali unikalną wiedzę i
umiejętności, co więcej, żebyśmy mieli w ogóle dostęp do ciekawych prac i
zleceń”.
Wybór zawodu trenera pociąga za sobą konieczność ciągłego rozwoju własnych kwalifikacji. Dodatkowe kursy, szkolenia czy studia, poszerzające własny repertuar trenerski, należą do niezwykle drogich inwestycji. Wybór odpowiedniej formy kształcenia też nie jest sprawą zupełnie oczywistą. Do dziś nie rozstrzygnięto sporu o to, czy certyfikat w tym zawodzie jest potrzebny, czy nie. Zamiast więc wymieniać konkretne szkoły trenerskie, spróbujmy przyjrzeć się wybranym umiejętnościom, w których szkolenie warto zainwestować swoje pieniądze.
W firmie, z którą współpracuję, ostatnio wybuchł konflikt między asystentkami, gdyż jedna z nich odmówiła pomocy drugiej, gdy ta, dość nachalnie i bezpośrednio, zażądała pomocy przy wykonaniu zleconego jej zadania. Jak się okazało, sytuacja ta powtarzała się co jakiś czas. Jednak nikt nie potrafił pomóc dziewczynom, a i one nie wiedziały, jak problem rozwiązać. Co robić i jak, by umiejętnie odmówić i nikogo przy tym nie urazić? Jak reagować, co mówić, by wyznaczać i egzekwować swoje granice?
Chcemy wdrożyć w firmie ocenę okresową, jednak wiele działań, jakie podejmujemy w tym kierunku, spotyka się z niechęcią, oporem, negatywnymi opiniami czy atakami zarówno pracowników, jak i przełożonych. Czy tylko nasza organizacja boryka się z takimi problemami? Dlaczego tak wielu pracowników boi się oceny, która przecież ma służyć ich rozwojowi oraz poprawić dialog pomiędzy przełożonym a podwładnym? Jak przekonać sceptycznie nastawione czy niechętne osoby do zaangażowania się w proces oraz rzetelnego dokonania oceny i planowania działań rozwojowych?
W mojej firmie co roku realizowana jest ocena okresowa. Jestem menedżerem, więc przeprowadzam rozmowy oceniające z pracownikami. Wiele z nich jest trudnych ze względu na postawy, jakie przyjmują moi podwładni, często prezentujący negatywne podejście do firmy, idei oceny, metod rozwoju, a także moich kompetencji. Spotykam także osoby o bardzo wysokiej samoocenie, czasem nieadekwatnej do rzeczywistości. Część z nich skoncentrowana jest głównie na własnych celach zadaniowych i rozwojowych. Jak mam rozmawiać z poszczególnymi typami osób? Czy z każdym tak samo?
W ramach pakietów oferowanych przez firmy rozstające się, nieraz z
pewnym poczuciem winy, ze swoimi zasłużonymi kierownikami, coraz
częściej, wzorem zachodnich korporacji, proponuje się program
wspierający kontynuację kariery, popularnie zwany outplacementem.
