PIP, Praca tymczasowa

Branża pracy tymczasowej rozwija się energicznie od kilkunastu lat. Jednak najszybszy rozwój branży nastąpił po 2000 roku, kiedy rodzime firmy zaczęły dostrzegać korzyści płynące z uelastycznienia zatrudnienia w swoich organizacjach i stosować rozwiązania oferowane przez agencje pracy tymczasowej.

Agencje pracy tymczasowej formalnie zaczęły funkcjonować w Polsce z dniem 1 stycznia 2004 roku, kiedy to weszła w życie ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Ustawa ta uregulowała zatrudnianie pracowników przez agencje oraz wprowadziła i zdefiniowała trzy kluczowe pojęcia: praca tymczasowa, pracodawca użytkownik i pracownik tymczasowy. Od tego momentu do roku 2007 dało się zaobserwować szybki wzrost liczby działających agencji pracy tymczasowej oraz zatrudnianych przez nich pracowników.

Poprawa koniunktury na rynku pracy tymczasowej w pierwszym kwartale 2010 roku wskazuje, że agencje zaczynają odrabiać zeszłoroczne straty. W najbliższych miesiącach będziemy obserwować ponowny wzrost zainteresowania pracą tymczasową nie tylko w produkcji czy logistyce, ale także w sektorze usług.

Przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie 11 marca 2010 r. zapadł wyrok, z uzasadnienia którego wynika przede wszystkim, że do kontroli prowadzonej przez Państwową Inspekcję Pracy nie mają zastosowania postanowienia ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (III SA/Kr 1002/09).

Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym. Podpowiadamy, czym się kierować przy zatrudnieniu pracownika na sezon, żeby ograniczyć koszty i nie narazić na zarzuty organów kontroli.

W Polsce rośnie liczba nielegalnie zatrudnianych cudzoziemców: w 2009 r. zwiększyła się aż dwukrotnie w porównaniu z poprzednim rokiem i wyniosła ponad 10 tys. - wynika z kontroli Państwowej Inspekcji Pracy (PIP). Najczęściej na czarno pracują Ukraińcy.

Pracodawca po kontroli inspektora pracy Państwowej Inspekcji Pracy, po konsultacji z przedstawicielem służby bhp, stwierdził, że jedna z decyzji zawartych w nakazie jest niemożliwa do zrealizowania w określonym w nakazie terminie. Pracownik służby bhp podpowiedział pracodawcy, by odwołać się od decyzji. Czy pracodawca może wnieść odwołanie wyłącznie od terminu jej wykonania?

Zostaliśmy poinformowani, że urząd skarbowy przeprowadzi kontrolę w naszym zakładzie. Po kilku dniach zawiadomienie w sprawie kontroli otrzymaliśmy także od Państwowej Inspekcji Pracy. Czy oba organy mogą jednocześnie przeprowadzać kontrolę?

Inspektor pracy zapowiedział kontrolę na terenie zakładu pracy. Pracodawca obawia się poniesienia odpowiedzialności z zakresu bhp za ewentualne nieprawidłowości stwierdzone podczas kontroli. Za jakie wykroczenia może zostać ukarany grzywną i w jakiej wysokości? Czy PIP stosuje taryfikator kar?

Do zakładu pracy, w którym produkowane są artykuły spożywcze, m.in. hermetycznie pakowane (technologia produkcji jest ściśle strzeżona przez pracodawcę), zgłosili się inspektorzy Państwowej Inspekcji Pracy. Inspektorzy pracy przedstawili się, okazali legitymacje służbowe oraz upoważnienie do przeprowadzenia kontroli. Kontrolujący chcieli wejść do wszystkich pomieszczeń pracy. Pracodawca zażądał od inspektorów pracy okazania aktualnej książeczki sanepidu lub zaświadczenia lekarskiego potwierdzającego, że kontrolujący są zdrowi. Polecił też pracownikom, aby przygotowali specjalne zobowiązanie dotyczące zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa przez inspektorów pracy. Następnie pracodawca przedstawił je kontrolującym do podpisu, postawił też warunek, że w przypadku niepodpisania zobowiązania nie pozwoli rozpocząć czynności kontrolnych. Inspektorzy nie przedstawili książeczki sanepidu, odmówili podpisania sporządzonego przez pracodawcę zobowiązania. Pracodawca nie wpuścił inspektorów pracy na teren zakładu pracy. Czy pracodawca postąpił słusznie, zabraniając inspektorom pracy rozpoczęcia czynności kontrolnych? Czy grożą mu w związku z tym jakiekolwiek konsekwencje?

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę w przypadku agencji pracy tymczasowej może zaistnieć już w razie przejęcia składników o charakterze niematerialnym (np. pracownicy, know-how).

Ostatnie zmiany ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych przyczyniły się do rozwoju tej formy świadczenia pracy. Przepisy te znacznie uprościły i uelastyczniły zasady nawiązywania stosunków pracy z pracownikami tymczasowymi.

Jeżeli inspektor pracy w czasie kontroli stwierdzi i udokumentuje naruszenie przepisów prawa pracy, ma obowiązek zastosowania przewidzianego prawem środka prawnego. Może nim być np. wydanie decyzji (nakazu, zakazu), skierowanie wystąpienia lub wniesienie powództwa.

24 stycznia wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Prezydent Lech Kaczyński złożył w Sejmie projekt nowelizacji ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Nowe propozycje mają zabezpieczyć osoby zatrudnione w firmie na stałe przed rozwiązywaniem z nimi umowy, by w ich miejsce przyjąć pracowników tymczasowych.

Rezygnację z obowiązku uzyskania opinii Państwowej Inspekcji Pracy w sprawie przystosowania stanowiska pracy do potrzeb osób niepełnosprawnych przewiduje projekt nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Pierwsze czytanie projektu odbędzie się dzisiaj na posiedzeniu Komisji Polityki Społecznej w Sejmie.

Od stycznia do końca października br. trwały kontrole w zakresie legalności zatrudnienia i wykonywania pracy przez cudzoziemców. Inspektorzy pracy stwierdzili naruszenia przepisów dotyczących zatrudniania cudzoziemców w 40 proc. podmiotów poddanych kontroli, w tym nielegalne wykonywanie pracy przez cudzoziemców ujawniono w 12,2 proc. skontrolowanych zakładów.

Udzielenie przez pracownika lub inną osobę informacji w sprawach objętych kontrolą Państwowej Inspekcji Pracy może narazić ich na szykany ze strony pracodawcy. W razie uzasadnionej obawy szykan, inspektorzy PIP wydają postanowienie o zachowaniu w tajemnicy danych osobowych.

Praca tymczasowa to nowoczesny sposób zarządzania personelem. Umożliwia bowiem dostosowanie poziomu zatrudnienia do wymogów rynku. Pracodawca nie musi przez cały czas utrzymywać wysokiego poziomu zatrudnienia. Może mieć stały „trzon pracowników”, a okresowo, przy zwiększonych zamówieniach, korzystać z pracy pracowników tymczasowych.

Agencja pracy tymczasowej zatrudnia pracowników tymczasowych do wykonywania określonych czynności na rzecz innej osoby, czyli tzw. pracodawcy użytkownika. W odróżnieniu zatem od typowych umów o pracę, w których stronami stosunku pracy są wyłączcie pracodawca i pracownik, przy zatrudnieniu pracowników tymczasowych zachodzi relacja między trzema podmiotami.

Nasza firma zastanawia się nad skorzystaniem z usług pracowników tymczasowych, aby zredukować koszty pracy. Na rynku spotyka się jednak wiele opinii, że z pracownikami tymczasowymi jest wiele kłopotów. Czy zatem w przypadku pracy tymczasowej korzyści są większe niż ewentualne ryzyko? Co zrobić, by uniknąć kiepskich pracowników i nie narażać się na niepotrzebne koszty?

Rynek pracy tymczasowej wciąż rośnie, choć nie tak dynamicznie, jak w latach 2004–2007, kiedy jego roczny wzrost oscylował w granicach 25–35 proc. Najbardziej istotne z punktu widzenia branży jest to, że usługi pracy tymczasowej stały się ważnym i trwałym elementem procesów zarządzania zasobami ludzkimi w ponad 10 tysiącach firm i miejscem pracy dla prawie pół miliona pracowników tymczasowych.

Telepraca to nie jedyna forma zatrudnienia, która pozwala obniżyć koszty pracy. Wymierne korzyści finansowe może przynieść również zatrudnienie pracowników tymczasowych czy job-sharing.

Do najczęstszych wykroczeń przeciwko prawom pracownika należy zawieranie umów cywilnoprawnych w warunkach, w których powinna być zawarta umowa o pracę. Grzywna za wykroczenia przeciwko prawom pracownika wynosi od 1000 do 30 000 zł.

Pracownikom tymczasowym przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego. Urlop przysługuje im na innych zasadach niż zwykłym pracownikom.