Tematy - Praca tymczasowa, Wynagrodzenie - INFOR.PL

Pracodawca może zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Taka sytuacja określana jest mianem dyżuru. Jakie są obowiązki i prawa związane z dyżurem?

W przypadku zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy powstaje kwestia wypłacenia takiemu pracownikowi wynagrodzenia. Jak zatem naliczyć takie wynagrodzenie?

Zgodnie z art. 63(1) § 1 kodeksu pracy, z dniem śmierci pracownika stosunek pracy wygasa. Trzeba pamiętać, że w takiej sytuacji kodeks w szczególny sposób reguluje sytuację praw majątkowych pracownika po jego śmierci, gdyż zgodnie z Kodeksem cywilnym do spadku nie należą m.in. prawa, które z chwilą śmierci przechodzą na określone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Obecnie zatrudniam 15 osób. Z uwagi na charakter i rodzaj zawartych z moimi kontrahentami umów, korzystniej byłoby dla mnie wypłacać wynagrodzenie raz na dwa miesiące, w takich bowiem okresach sam otrzymuję swoje pieniądze. Czy jednak nie będę w ten sposób łamał przepisów prawa pracy?

Wynagrodzenie za pracę to jedno z podstawowych praw pracownika. Podstawowe zasady jego wypłacania określa Kodeks pracy, w kwestii waluty w której będzie ono wypłacane, należy zajrzeć do Kodeksu cywilnego.

Kodeks pracy wyraża ogólną zasadę, że wynagrodzenie należy się pracownikowi za wykonaną pracę lub przepracowany okres, zazwyczaj z dołu. Są jednak sytuacje, kiedy pracownik nie świadczy pracy a pracodawca i tak zobowiązany jest do zapłaty wynagrodzenia.

W pojęciu wynagrodzenia mieszczą się wszelkie świadczenia należne od pracodawcy pracownikowi za świadczoną przez niego pracę. Wynagrodzenie jest ustalane w pieniądzu, ale nie wyklucza to świadczeń w naturze ustalanych na ogół jako uzupełnienie wynagrodzenia w pieniądzu.

Oczywiste jest, że nic tak nie motywuje pracownika do pracy, jak dodatkowe pieniądze wypłacone w postaci premii lub nagrody. W czasach kryzysu pracodawcy szukają jednak innych metod premiowania, które mają szansę się sprawdzić.

Branża pracy tymczasowej rozwija się energicznie od kilkunastu lat. Jednak najszybszy rozwój branży nastąpił po 2000 roku, kiedy rodzime firmy zaczęły dostrzegać korzyści płynące z uelastycznienia zatrudnienia w swoich organizacjach i stosować rozwiązania oferowane przez agencje pracy tymczasowej.

Decyzja o wprowadzeniu do polityki personalnej firmy takiego elementu, jak współpraca z określoną agencją pracy, powinna zostać poprzedzona wieloma czynnościami sprawdzającymi wiarygodność oraz rzetelność i kompetencje przyszłego usługodawcy.

Agencje pracy tymczasowej formalnie zaczęły funkcjonować w Polsce z dniem 1 stycznia 2004 roku, kiedy to weszła w życie ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Ustawa ta uregulowała zatrudnianie pracowników przez agencje oraz wprowadziła i zdefiniowała trzy kluczowe pojęcia: praca tymczasowa, pracodawca użytkownik i pracownik tymczasowy. Od tego momentu do roku 2007 dało się zaobserwować szybki wzrost liczby działających agencji pracy tymczasowej oraz zatrudnianych przez nich pracowników.

Pracodawca w sezonie letnim w związku ze zwiększoną sprzedażą zdecydował się na zatrudnianie w magazynie pracowników tymczasowych. Pracownik agencji zapewnił go, że wszystkie obowiązki związane z bhp bierze na siebie agencja. Czy rzeczywiście obowiązki z zakresu bhp wobec pracowników tymczasowych ma wyłącznie agencja zatrudniająca tych pracowników?

Poprawa koniunktury na rynku pracy tymczasowej w pierwszym kwartale 2010 roku wskazuje, że agencje zaczynają odrabiać zeszłoroczne straty. W najbliższych miesiącach będziemy obserwować ponowny wzrost zainteresowania pracą tymczasową nie tylko w produkcji czy logistyce, ale także w sektorze usług.

Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym. Podpowiadamy, czym się kierować przy zatrudnieniu pracownika na sezon, żeby ograniczyć koszty i nie narazić na zarzuty organów kontroli.

Przyjmuje się, iż obowiązujący pracownika zatrudnionego na cały etat wymiar czasu pracy wynosi 8 godzin dziennie i 40 godzin w tygodniu. Przekroczenie tych limitów oznacza pracę w godzinach nadliczbowych, za które należy się wynagrodzenie bądź czas wolny.

Zgodnie z Kodeksem pracy, pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 21.00 a 7.00. Inaczej kwestia ta jest uregulowana chociażby w Kodeksie karnym, gdzie pora nocna przypada na godziny pomiędzy 22.00 a 6.00 rano.

Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych.

Systemy, rozkłady czasu pracy i okresy rozliczeniowe powinny być przede wszystkim ustalane w układach zbiorowych pracy (ponadzakładowych lub zakładowych) lub w regulaminie pracy.

W przypadku rozwiązania stosunku pracy pracownikowi należy się nie tylko ekwiwalent za urlop, ale także ekwiwalent za przepracowane godziny nadliczbowe.

Pracodawca może zobowiązać pracownika do pozostawania poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę. Mowa w takim wypadku oczywiście o dyżurze.

Pracującym w nocy jest pracownik, którego rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej ustalonej w układzie zbiorowym, regulaminie pracy czy w obwieszczeniu lub który w okresie rozliczeniowym pracuje w nocy co najmniej przez 1/4 obowiązującego go czasu pracy.

Kwestię ochrony informacji o wysokości wynagrodzenia pracownika należy rozważać w dwóch płaszczyznach. Informacje te stanowią bowiem dobro osobiste pracownika w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego, a także dane osobowe w rozumieniu ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych.

Wynagrodzenie jest koniecznym elementem stosunku pracy, jego wypłata należy do podstawowych obowiązków pracodawcy. Ma on obowiązek terminowego i prawidłowego wypłacania wynagrodzenia.

Zgodnie z podstawową zasadą kodeksu pracy wynagrodzenie przysługuje pracownikowi za pracę, która została wykonana. Kodeks przewiduje także, że praca powinna być wykonana w sposób sumienny i staranny.

W przypadku zwolnienia pracownika z obowiązku świadczenia pracy powstaje kwestia wypłacenia takiemu pracownikowi wynagrodzenia. Zasadniczo wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.

Wynagrodzenie najczęściej składa się z części stałej i części ruchomej. Część stałą wynagrodzenia stanowią płaca zasadnicza oraz stałe dodatki, natomiast część ruchoma jest uzależniona od ilości pracy, sposobu jej wykonywania oraz osiągniętych efektów. Ruchomą część wynagrodzenia najczęściej stanowią premie, nagrody lub prowizje.

Chcemy zatrudnić w naszej firmie osobę, która wcześniej wykonywała u nas pracę jako pracownik tymczasowy. Czy możemy zatrudnić tę osobę na podstawie umowy o pracę na okres próbny? Będzie ona u nas pracowała na tym samym stanowisku, co wcześniej jako pracownik tymczasowy.

Wybór stanowi podstawę nawiązania stosunku pracy, wówczas, gdy obowiązujące przepisy prawa lub statuty organizacji stanowią, że osoba wybrana na określone stanowisko ma obowiązek pozostawania w stosunku pracy.

Umowa o pracę jest podstawowym dokumentem, który podpisują pracownik i pracodawca w celu nawiązania stosunku pracy. Warto jednak wiedzieć, że w praktyce dopuszcza się także inny sposób zawarcia umowy.

Jeśli pracownik podjął pracę wskutek orzeczenia sądu przywracającego go do pracy, wówczas przysługuje mu wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy, stanowi pracę w godzinach nadliczbowych.

Zdarza się, że pracownik źle wykona zleconą przez siebie pracę, a konsekwencje tego musi ponieść pracodawca, jako odpowiedzialny przez kontrahentami. Czy pracodawca ma w takim wypadku możliwość wyegzekwowania od pracownika poniesionych strat?

Jeżeli pracodawca złoży wniosek o upadłość, cały zgromadzony majątek staje się masą upadłości i właśnie z tego majątku są zaspakajane wszystkie należności wierzycieli. Pracownicy, którzy mają zaległe wynagrodzenie, stają się w takim wypadku wierzycielami.

Prowadzę kilkunastoosobową firmę usługową. Jeden z moich pracowników jest bardzo zadłużony, dodatkowo nie płaci alimentów. Obecnie zgłosił się do mnie już trzeci wierzyciel i nie wiem, komu pierwszemu powinienem potrącić pensję mojego pracownika.

Jeśli zatrudniasz minimum 20 pracowników, a nie działa w firmie zakładowa organizacja związkowa, masz obowiązek ustalić regulamin wynagradzania.

Premia jest dodatkowym, motywującym pracownika składnikiem wynagrodzenia. Warto zadbać o to, aby pracownik wiedział, co musi zrobić, aby taką premię móc otrzymać.

Bezsprzeczne jest, że pracownikowi należy się wynagrodzenie za wykonaną pracę, które z reguły jest określane w umowie o pracę. Co się dzieje w sytuacji, kiedy pracodawca wypłaci za małą kwotę?

Bezsprzeczne jest, że pracownikowi należy się wynagrodzenie za wykonaną pracę, które z reguły jest określane w umowie o pracę. Czy jeśli omyłkowo wypłacimy pracownikowi za dużo, to czy możemy domagać się zwrotu?

Jeszcze do niedawna, bo do 24 stycznia 2009 roku zobowiązania pieniężne na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych ustawą, mogły być wyrażone tylko w złotówkach. Kwestię tę reguluje art. 358 § 1 Kodeksu cywilnego. Należy zaznaczyć, że art. 358 § 1 kc odnosił się jedynie do wyrażania zobowiązań pieniężnych, nie regulując kwestii wykonywania tych zobowiązań.

Zgodnie z omawianym artykułem, pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, wlicza się do okresu zatrudnienia okres pozostawania bez pracy, za który przyznano wynagrodzenie. Na podstawie fikcji prawnej uznaje się więc ten okres za czas wykonywania pracy.

W myśl art. 49 zastosowanie krótszego okresu wypowiedzenia powoduje rozwiązanie stosunku pracy z upływem okresu wymaganego. Przez wymagany okres wypowiedzenia należy rozumieć okresy wypowiedzenia ustawowe i to zarówno w wymiarze podstawowym, jak i wymiarze zmodyfikowanym przez strony.

Przepisy o wypowiedzeniu umowy o pracę stosuje się odpowiednio do wypowiedzenia wynikających z umowy warunków pracy i płacy.

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę w przypadku agencji pracy tymczasowej może zaistnieć już w razie przejęcia składników o charakterze niematerialnym (np. pracownicy, know-how).

Jesteś zatrudniony u pracodawcy, który zaprzestał prowadzenia działalności? Jeżeli odpowiedziałeś twierdząco na powyższe pytanie, pozytywna może okazać się dla Ciebie informacja, że nowelizacja ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (dalej „nowelizacja”) zapewnia ochronę pracowników przed niewypłacalnymi pracodawcami poprzez umożliwienie wypłaty zaliczek na poczet świadczeń pracownikom zatrudnionym przez pracodawcę, który zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej przez Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie z przepisami prawa unijnego agencje pracy tymczasowej mogą delegować swoich podwładnych do wykonywania pracy w innym kraju członkowskim.

Ostatnie zmiany ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych przyczyniły się do rozwoju tej formy świadczenia pracy. Przepisy te znacznie uprościły i uelastyczniły zasady nawiązywania stosunków pracy z pracownikami tymczasowymi.

W wyniku zmiany ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych podpisanej przez Prezydenta 17 grudnia 2009 r., agencje pracy tymczasowej będą miały mniej obowiązków, a pracodawcy użytkownicy mniej ograniczeń związanych z zatrudnianiem pracowników tymczasowych. Nowelizacja wejdzie w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia ustawy w Dzienniku Ustaw.

24 stycznia wchodzą w życie przepisy ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.

Prezydent Lech Kaczyński złożył w Sejmie projekt nowelizacji ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Nowe propozycje mają zabezpieczyć osoby zatrudnione w firmie na stałe przed rozwiązywaniem z nimi umowy, by w ich miejsce przyjąć pracowników tymczasowych.

Praca tymczasowa, Wynagrodzenie

Jakie są obowiązki i prawa związane z dyżurem pracownika?

Czy można wypłacić wynagrodzenie w przypadku zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy?

Śmierć pracownika a prawo spadkowe

Czy można wypłacać wynagrodzenie raz na dwa miesiące?

Czy można wypłacać wynagrodzenie w euro?

Czy wynagrodzenie przysługuje tylko za pracę wykonaną?

Jakie są rodzaje wynagrodzenia?

Opieka medyczna jako bezgotówkowy system motywowania

Jakie korzyści płyną z zatrudniania pracowników przez agencje pracy tymczasowej?

Czym się kierować przy wyborze agencji pracy tymczasowej

Metody i sposoby rekrutacji pracowników tymczasowych

Jakie są obowiązki pracodawcy użytkownika w zakresie bhp wobec pracowników tymczasowych?

Zmiany na rynku pracy tymczasowej

Jak najkorzystniej zatrudnić pracownika sezonowego

Wynagrodzenie za godziny nadliczbowe (art. 151(1))

Praca w porze nocnej (art. 151(7))

Praca w godzinach nadliczbowych (art. 151)

Nadgodziny w dniu wolnym od pracy (art. 151(3))

Jak się ustala systemy i rozkłady czasu pracy? (art. 150)

Ekwiwalent za nadgodziny (art. 151(6))

Dyżur (art. 151(5))

Dodatek za pracę w porze nocnej (art. 151(8))

Ochrona informacji dotyczących wynagrodzenia pracownika

Zasady ochrony wynagrodzenia za pracę

Wynagrodzenie za pracę wadliwą

Zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy a wynagrodzenie

Z czego składa się wynagrodzenie?

Czy osobę, która pracowała jako pracownik tymczasowy, można zatrudnić w tej samej firmie na okres próbny

Odprawa dla pracownika wybranego (art. 75)

Co może zastąpić umowę o pracę w dokumentacji pracowniczej?

Wynagrodzenie w przypadku przywrócenia do pracy (art. 57)

Wynagrodzenie za nadgodziny

Wadliwe wykonanie produktu a obniżenie wynagrodzenia

Wynagrodzenie pracownika a ogłoszenie upadłości pracodawcy

W jakiej kolejności dokonać potrącenia?

Co muszę zamieścić w regulaminie wynagradzania?

Regulamin premiowania

Niedopłata wynagrodzenia

Nadpłata wynagrodzenia

Czy można wypłacić wynagrodzenie w walucie obcej?

Kiedy okres pozostawania bez pracy wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia? (art. 51)

Krótszy okres wypowiedzenia a wynagrodzenie (art. 49)

Zmiana warunków pracy i płacy (art. 42)

Przejście agencji pracy tymczasowej na inny podmiot w świetle przepisów UE

Zatrudnienie u pracodawcy który zaprzestał prowadzenia działalności

Delegacja pracowników w ramach usług świadczonych przez agencję pracy tymczasowej

Nowelizacja ustawy o pracy tymczasowej

Po zmianie przepisów łatwiej zatrudniać pracowników tymczasowych

Wchodzi w życie nowelizacja przepisów o pracy tymczasowej

Większa ochrona stałych pracowników - zmiana przepisów