W związku z uchwałą Sądu Najwyższego z 21 kwietnia 2010 r. (II UZP 1/10), który uznał, że ZUS nie ma prawa kwestionować wysokości zadeklarowanej przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, coraz więcej osób zastanawia się nad tym, czy opłacać wyższą składkę na ubezpieczenie chorobowe. Przed podjęciem tej decyzji należy jednak rozważyć nie tylko wynikające z tego korzyści, ale przede wszystkim zagrożenia.
Pracodawcy często opłacają koszty opieki medycznej pracowników, a także członków ich rodzin. Powstaje wówczas pytanie, czy świadczenia z tego tytułu uznać za przychód pracownika i tym samym go opodatkować oraz czy zaliczyć do podstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych? Z orzecznictwa sądowego wynika, że tego typu świadczenia nie są przychodami. Organy podatkowe stoją jednak na stanowisku, że stanowią one przychód pracowników. W tej sytuacji powstaje dylemat, jak rozliczać pracowników, aby uniknąć kłopotów.
Nasza firma, która ma siedzibę w Polsce, zatrudniła pracownika, który przez 3 dni w tygodniu będzie pracował we Francji. Pracownik ten ma obywatelstwo polskie i mieszka w Polsce. Czy powinniśmy go zgłosić do ubezpieczeń we Francji, czy należy opłacać za niego składki zarówno w Polsce, jak i we Francji?
Pracownica jest w ciąży i ma nieprzerwanie zwolnienie lekarskie od 15 października 2009 r. Na zwolnieniu będzie przebywała do dnia porodu, ponieważ ciąża jest zagrożona. Lekarz, który ją leczy, wyznaczył datę porodu na 18 stycznia 2010 r. W 2009 r. płatnikiem zasiłków dla naszych pracowników był ZUS, ponieważ w pierwszym miesiącu funkcjonowania do ubezpieczenia chorobowego zgłosiliśmy tylko 9 osób. Natomiast 30 listopada 2009 r. liczba osób ubezpieczonych wyniosła 29, dlatego od 1 stycznia 2010 r. będziemy pracownikom wypłacać zasiłki. Czy od 1 stycznia 2010 r. mamy przejąć wypłatę zasiłku chorobowego dla pracownicy? Ostatnie zwolnienie lekarskie zostało wystawione na okres od 21 grudnia 2009 r. do 5 stycznia 2010 r.