Przepisy wyraźnie wskazują, jakie dane obowiązkowo powinny się znaleźć w
świadectwie pracy, a jakie można zamieścić w nim na żądanie pracownika.
Formalny charakter świadectwa, ograniczający możliwość zamieszczania w
nim dowolnych informacji, wynika z tego, że jego zapisy służą ustaleniu
określonych uprawnień ze stosunku pracy i ubezpieczenia społecznego
(art. 97 § 2 Kodeksu pracy). Ponadto zachodzi potrzeba chronienia danych
osobowych pracownika i poszanowania jego dóbr osobistych, które mogłyby
być naruszone przez umieszczanie w świadectwie dowolnych zapisów według
uznania pracodawcy.
Biuro projektowe, którego jestem prezesem, zatrudnia 17 osób. Pracownicy mają zagwarantowane świadczenie w postaci darmowego, rodzinnego abonamentu medycznego w sieci prywatnych przychodni i szpitali. Wartość opłacanego przez pracodawcę świadczenia to 320 zł na osobę. Ze względu na kryzys musimy zmniejszać koszty, ale nie chciałbym rezygnować z pakietów, które są bardzo cenione przez naszych pracowników. Słyszałem, że jeżeli pakiety medyczne będą zagwarantowane w umowach o pracę, wówczas będzie możliwość ich wyłączenia z oskładkowania. Czy to prawda?
W lipcu br. wypowiedzieliśmy jednej z naszych pracownic umowę o pracę. Okres wypowiedzenia upływa z końcem października, ale pracownica została zwolniona z obowiązku świadczenia pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Pracownica ta dysponowała dotychczas samochodem, który użytkowała wyłącznie w celach służbowych (koszt paliwa był szczegółowo ewidencjonowany w karcie paliwowej i pokrywany w całości przez firmę). Na mocy indywidualnych ustaleń uzgodniono, że pracownica może w okresie zwolnienia z wykonywania pracy nadal użytkować samochód służbowy, ale paliwo do auta musi opłacać z własnych środków. Czy wynagrodzenie wypłacane tej osobie w okresie wypowiedzenia należy oskładkować, mimo że faktycznie nie wykonuje ona pracy? Od kiedy należy ją wyrejestrować z ZUS? Czy z tytułu użytkowania służbowego auta należy również opłacić składki do ZUS?
Dyskryminacja oznacza nierówne traktowanie w zakresie nawiązywania i
rozwiązywania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz
dostępu do szkoleń, np. ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność,
narodowość, przynależność związkową czy orientację seksualną, a także ze
względu na formę zatrudnienia. Natomiast mobbing (inaczej nękanie
psychiczne lub terror psychiczny) to działania skierowane przeciwko
pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub
zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności
zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie
pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.
Obowiązek wypłaty odprawy dotyczy zarówno zwolnienia w trybie grupowym,
jak i indywidualnym (przy zwolnieniu nawet 1 osoby), a do nabycia
uprawnienia nie jest istotny rodzaj umowy (terminowa, bezterminowa),
wymiar czasu pracy ani też faktyczne świadczenie pracy w chwili
zwolnienia. Pieniądze trzeba zatem wypłacić, nawet jeśli pracownik
przebywał na urlopie lub też z innych powodów nie świadczył pracy.
Od stycznia br. zatrudniamy na 1/2 etatu osobę, która jest wynagradzana akordowo, przy czym jej miesięczne wynagrodzenie jest wyższe niż 750 zł miesięcznie. Ponieważ składka na ubezpieczenie zdrowotne pracownika jest wyższa od zaliczki na podatek, składkę tę obniżamy do wysokości zaliczki. Wynagrodzenie za kwiecień wypłaciliśmy pracownikowi 10 maja br. w kwocie 753,27 zł. W tym miesiącu razem w wynagrodzeniem pracownik otrzymał również świadczenie urlopowe 546,97 zł. Czy postąpimy prawidłowo, obniżając składkę na ubezpieczenie zdrowotne pracownika za maj br. do wysokości zaliczki na podatek?