Tematy - Zakaz konkurencji, Pracodawca - INFOR.PL

Co dzieje się w sytuacji ogłoszenia przez pracodawcę niewypłacalności? Jakie prawa przysługą pracownikowi? Jakie roszczenia przysługują pracownikowi w stosunku do niewypłacalnego pracodawcy?

Przepisy prawa pracy nie wprowadzają generalnego zakazu pozostawania przez tego samego pracodawcę i pracownika w więcej niż w jednym stosunku pracy. Jednakże rzeczony zakaz może w pewnym zakresie wnikać pośrednio z przepisów Kodeksu pracy.

Pracodawca, zgodnie z obowiązującymi przepisami Kodeksu pracy może zaproponować pracownikowi podpisanie umowy o zakazie prowadzenia działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy zarówno podczas trwania stosunku pracy, jak i po jego ustaniu. Coraz częściej klauzule o zakazie konkurencji w czasie trwania umowy są zamieszczane także w umowach zlecenia. Czy podpisywanie takich umów jest korzystne dla pracownika? Jakie są konsekwencje złamania zakazu konkurencji?

Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy, wynikającym z kodeksu pracy, jest obowiązek terminowego i prawidłowego wypłacania wynagrodzenia pracownikowi. Wynagrodzenie jest wypłacane terminowo, gdy wypłacane jest raz w miesiącu w stałym i z góry ustalonym terminie. Co jednak w sytuacji, gdy pracodawca nie wypłaca wynagrodzenia na czas?

Czy w sytuacji, zdarzającej się dość często w praktyce, w której pracodawca odmawia ponownego zatrudnienia pracownika zatrudnionego na czas określony po upływie okresu, na który był zatrudniony przy jednoczesnym dalszym zatrudnianiu pracownika porównywalnego, zatrudnionego na czas nieokreślony, można zasadnie zarzucić pracodawcy dyskryminację pracownika zatrudnionego na czas określony?

Zgodnie z art. 11(2) kodeksu pracy, pracownicy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków; dotyczy to w szczególności równego traktowania mężczyzn i kobiet w zatrudnieniu. W jaki więc sposób należy dokonywać porównania sytuacji prawnej pracowników w celu stwierdzenia zachowania bądź też naruszenia zasady równego traktowania pracowników?

Zgodnie z art. 18(3b) § 1 kodeksu pracy za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika z jednej lub kilku przyczyn dyskryminacyjnych określonych w przepisach kodeksu pracy, którego skutkiem jest w szczególności rozwiązanie stosunku pracy, chyba że pracodawca udowodni, że kierował się obiektywnymi powodami. Jak wobec tego pracodawca powinien dokonywać rozwiązania umowy o pracę z przyczyn organizacyjnych, w sytuacji gdy następuje likwidacja jednego lub kilku spośród większej liczby jednakowych stanowisk i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników do zwolnienia, aby nie naruszyć zasady równego traktowania w zatrudnieniu?

Zgodnie z art. 94(3)§2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. W orzecznictwie Sądu Najwyższego można znaleźć przykłady takich działań lub zachowań, które w okolicznościach danej sprawy zostały uznane za mobbing. Znajomość tych przykładów jest bez wątpienia pomocna dla pracodawcy w celu ustalenia jakim konkretnie działaniom lub zachowaniom należy zapobiegać, a także dla pracownika w celu dokonania wstępnej przedsądowej oceny, czy miał lub ma miejsce mobbing.

Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. W orzecznictwie Sądu Najwyższego można znaleźć przykłady takich działań lub zachowań, które w okolicznościach danej sprawy nie zostały uznane za mobbing. Znajomość tych przykładów jest bez wątpienia pomocna w szczególności dla pracownika w celu dokonania wstępnej przedsądowej oceny, czy miał lub ma miejsce mobbing, a w związku z tym oceny potencjalnych szans ewentualnych roszczeń dotyczących mobbingu.

Oczywistą podstawą prawną do dochodzenia przez pracownika roszczeń (zadośćuczynienia i odszkodowania) od pracodawcy w związku z mobbingiem są przepisy art. 94(3) § 3 i 4 kodeksu pracy. Na ich podstawie pracownik, który wskutek mobbingu doznał rozstroju zdrowia lub rozwiązał z powodu mobbingu umowę o pracę ma prawo dochodzić od pracodawcy odpowiednio zadośćuczynienia lub odszkodowania. Czy wobec tego jest możliwe dochodzenie przez pracownika od pracodawcy roszczeń, w tym w szczególności roszczeń odszkodowawczych, z tytułu mobbingu także na podstawie przepisów kodeksu cywilnego?

Zgodnie z art. 94(3) § 3 kodeksu pracy, pracownik, u którego mobbing wywołał rozstrój zdrowia, może dochodzić od pracodawcy odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Jakie są wobec tego warunki zasądzenia takiego zadośćuczynienia pieniężnego, a także zasady na jakich sąd orzeka o jego wysokości?

Zgodnie z art. 94(3) § 1 kodeksu pracy, pracodawca ma obowiązek przeciwdziałać mobbingowi. Jaki wobec tego charakter ma odpowiedzialność pracodawcy za mobbing? Czy pracodawca może zwolnić się z odpowiedzialności wobec pracownika wykazując, iż należycie wypełnił obowiązek przeciwdziałania mobbingowi?

Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. Jakie wobec tego zachowania uznaje Sąd Najwyższy za nękanie lub też za zastraszanie pracownika?

Zgodnie z art. 66 ust. 2 Konstytucji RP pracownik ma prawo do określonych w ustawie dni wolnych od pracy i corocznych płatnych urlopów. Urzeczywistnieniem tej zasady jest prawo pracownika do wypoczynku określone w art. 14 kodeksu pracy. Czy istnieją zatem sytuacje, w których pracodawca może odwołać pracownika z urlopu?

Czy pracodawca może rozwiązać umowę o pracę na podstawie tej samej przyczyny, za którą została na pracownika nałożona kara porządkowa?

Zgodnie z art. 94(3) § 2 kodeksu pracy, mobbing oznacza działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników. Kiedy można więc uznać, iż dane działania lub zachowania były uporczywe i długotrwałe?

Zgodnie z art. 23(1) § 1 kodeksu pracy, w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Czy reguła ta dotyczy także stosunków pracy pracowników będących członkami zarządu?

Możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy ma oczywiście bardzo istotne praktyczne znaczenie dla ochrony interesów gospodarczych pracodawcy oraz interesów ekonomicznych pracownika. Czy i na jakich warunkach można więc wcześniej niż to założono w podpisanej umowie (ustalając okres obowiązywania zakazu konkurencji) rozwiązać umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy? Jedną z możliwych do zastosowania instytucji jest instytucja warunku rozwiązującego (art. 89 kodeksu cywilnego w związku z art. 300 kodeksu pracy).

Możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy ma oczywiście bardzo istotne praktyczne znaczenie dla ochrony interesów gospodarczych pracodawcy oraz interesów ekonomicznych pracownika. Czy i na jakich warunkach można więc wcześniej niż to założono w podpisanej umowie (ustalając okres obowiązywania zakazu konkurencji) rozwiązać umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy? Jedną z możliwych do zastosowania instytucji jest instytucja wypowiedzenia umowy.

Możliwość wcześniejszego rozwiązania umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy ma oczywiście bardzo istotne praktyczne znaczenie dla ochrony interesów gospodarczych pracodawcy oraz interesów ekonomicznych pracownika. Czy i na jakich warunkach można więc wcześniej niż to założono w podpisanej umowie (ustalając okres obowiązywania zakazu konkurencji) rozwiązać umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy? Jedną z możliwych do zastosowania instytucji jest instytucja odstąpienia od umowy w rozumieniu art. 395 kodeksu cywilnego.

Prawidłowe pełnomocnictwo do podpisania umowy o zakazie konkurencji w imieniu pracodawcy wpływa na ważność tej umowy, a więc ma oczywiście bardzo istotne praktyczne znaczenie dla ochrony interesów gospodarczych pracodawcy, w przypadku zaś zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy jest także bardzo istotne dla byłego pracownika z uwagi na niebagatelne często kwoty odszkodowania za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej.

Prawidłowe zawieranie umów o zakazie konkurencji z członkami zarządu spółek kapitałowych zatrudnionymi na podstawie umowy o pracę ma oczywiście bardzo istotne praktyczne znaczenie dla ochrony interesów gospodarczych pracodawcy, w przypadku zaś zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy jest także bardzo istotne dla byłego pracownika – członka zarządu z uwagi na niebagatelne zazwyczaj kwoty odszkodowania za powstrzymanie się od działalności konkurencyjnej.

Jakie najczęstsze wady umów o zakazie konkurencji skutkują nieważnością takich umów?

Prezydent podpisał ustawę z dnia 23 marca 2017 r. o zmianie ustawy o zatrudnianiu osób pozbawionych wolności. Celem nowelizacji ustawy jest podwyższenie ‒ z 20% do 35% wartości wynagrodzeń osób zatrudnionych pozbawionych wolności.

Umowa o zakazie konkurencji powinna zawierać swoiste elementy wskazywane przepisami kodeksu pracy. Mają one co do zasady kluczowy charakter dla ważności umowy o zakazie konkurencji. Jedynie w przypadku braku określenia w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy wysokości odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji zastosowanie znajdzie art. 101(2) § 3 kodeksu pracy stanowiący o minimalnej wysokości odszkodowania w wysokości 25% wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji.

Charakter prawny odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji ma bardzo istotne znaczenie w szczególności dla odpowiedzi na pytanie, czy odszkodowanie takie podlega takiej samej ochronie prawnej jak wynagrodzenie za pracę.

Zgodnie z art. 101(1) § 1 kodeksu pracy w zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność (zakaz konkurencji). Czy w związku z tym można zawrzeć umowę o zakazie konkurencji w tym samym dokumencie co umowę o pracę?

Zgodnie z art. 101(2) § 2 kodeksu pracy zakaz konkurencji przestaje obowiązywać przed upływem terminu wskazanego w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy w przypadku niewywiązywania się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania. Co to oznacza w praktyce dla pracodawcy i dla pracownika?

Zgodnie z art. 101(2) § 2 kodeksu pracy zakaz konkurencji przestaje obowiązywać przed upływem terminu wskazanego w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy w szczególności w razie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz. Co to oznacza w praktyce dla pracodawcy i dla pracownika?

Zgodnie z art. 101(2) § 1 kodeksu pracy umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy może być zawarta z pracownikiem mającym dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Czy w związku z tym pracodawca może skutecznie kwestionować taką umowę i wynikający z niej obowiązek zapłaty odszkodowania pracownikowi twierdząc, iż zawierając umowę był w błędzie w zakresie posiadania przez pracownika dostępu do szczególnie ważnych informacji?

Zgodnie z art. 101(2) § 1 kodeksu pracy umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy może być zawarta z pracownikiem mającym dostęp do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę. Kto i co decyduje o tym, czy pracownik ma dostęp do szczególnie ważnych informacji? Czy pracownik może skutecznie kwestionować zakaz konkurencji twierdząc, iż nie posiadał dostępu do szczególnie ważnych informacji?

W ciągu ostatnich kilku lat mamy do czynienia ze zmianami w prawie pracy, które mają na celu coraz większe uelastycznienie czasu pracy. Jedną z instytucji temu służących jest tzw. ruchomy czas pracy. Zobaczmy jakie wady oraz jakie zalety wiążą się z tą instytucją.

Zgodnie z art. 23(1) § 1 kodeksu pracy, w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Czy reguła ta dotyczy także umów o zakazie konkurencji podpisanych przez poprzedniego pracodawcę?

Umowa o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy oraz umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, które zawierane są pomiędzy pracodawcą i pracownikiem (zgodnie z definicjami tych pojęć zawartymi odpowiednio w art. 3 i art. 2 kodeksu pracy) uregulowane są przepisami kodeksu pracy. Natomiast zakaz konkurencji w przypadku świadczenia usług na podstawie umów cywilnych o świadczenie usług (art. 750 kodeksu cywilnego), do których stosuje się przepisy kodeksu cywilnego o umowie zlecenia, nie jest uregulowany przepisami kodeksu cywilnego. Ustalenie zakazu konkurencji przez strony takiej umowy cywilnej zarówno na okres jej trwania, jak na okres po jej zakończeniu jest jednak możliwe zgodnie z zasadą swobody umów (art. 353(1) kodeksu cywilnego).

Kwestia dopuszczalności zastrzeżenia kary umownej w umowie o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy oraz w umowie o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy na wypadek naruszenia tych umów przez pracownika/byłego pracownika ma bez wątpienia bardzo istotne znaczenie praktyczne zarówno dla pracodawcy z uwagi na jej wyraźny prewencyjny charakter zabezpieczający interes pracodawcy, jak i dla pracownika z uwagi na jej potencjalną dużą skuteczność i dotkliwość w przypadku naruszenia zakazu konkurencji.

Według zapowiedzi ma powstać projekt obniżający pozapłacowe koszty pracy. Celem projektu jest zbliżenie się do poziomu zarobków w Europie. Jednocześnie proponowane są zmiany dla przedsiębiorców rozliczających się PIT-em.

W przypadku umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji zawsze jest koniecznym elementem tego stosunku prawnego uregulowanym w art. 101(2) § 1 i § 3 kodeksu pracy. Natomiast odszkodowanie z tytułu umowy o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy nie jest przewidziane przepisami kodeksu pracy. Ustalenie takiego odszkodowania przez pracodawcę i pracownika zawierających umowę o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy jest jednak możliwe zgodnie z zasadą swobody umów.

Art. 101(1) § 1 kodeksu pracy stanowiąc, iż w zakresie określonym w odrębnej umowie, pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy ani też świadczyć pracy w ramach stosunku pracy lub na innej podstawie na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność, ogranicza możliwość umownego zakazania aktywności zawodowej pracownika wyłącznie w zakresie działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy.

Pracownik, który decyduje się na podjęcie działalności konkurencyjnej wobec swojego pracodawcy powinien liczyć się z negatywnymi konsekwencjami takiej decyzji, z rozwiązaniem umowy o pracę włącznie, nie tylko w przypadku, gdy podpisał ze swym pracodawcą umowę o zakazie konkurencji w czasie trwania stosunku pracy.

Sposób obliczania odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy ma bez wątpienia bardzo istotne znaczenie praktyczne zarówno dla byłego pracodawcy zobowiązanego do wypłaty takiego odszkodowania, jak i dla byłego pracownika, który powstrzymuje się od działalności konkurencyjnej po ustaniu stosunku pracy, albowiem różnice w wysokości takiego odszkodowania przy przyjęciu różnych sposobów jego obliczania mogą być bardzo znaczące.

Miejsce wykonywania pracy należy wskazać w umowie o pracę. Przy czym, poza tzw. pracownikami mobilnymi, którzy pracę świadczą na wyznaczonym obszarze geograficznym, miejsce pracy określa się najczęściej punktowo poprzez wskazanie siedziby pracodawcy. Zdarzają się jednak sytuacje, gdy pracownik wykonuje swoje obowiązki w innym miejscu. Jeśli pracownik świadczy pracę za granicą, w jednym z krajów Unii Europejskiej, pojawia się pytanie, czy takie wykonywanie obowiązków za granicą odbywa się w ramach zagranicznej podróży służbowej, czy może stanowi delegowanie celem świadczenia usług.

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy przez czas pracy należy rozumieć czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Biorąc to pod uwagę, pojawia się pytanie, jak zakwalifikować udział pracowników w szkoleniach – czy czas ten należy uwzględniać w czasie pracy, czy też nie.

Państwowa Inspekcja Pracy postuluje zmiany w ustawie o PIP. Dzięki nim inspekcja ma być bardziej przyjazna dla kontrolowanych pracodawców. Propozycje pozytywnie ocenia Wioletta Żukowska-Czaplicka, ekspert Pracodawców RP.

Tak, kolejny obco brzmiący wyraz już na dobre rozpanoszył się po naszych rodzimych przedsiębiorstwach. Niezależnie od tego co sądzimy o barbaryzmach językowych, dobrze jest wiedzieć co będzie kryło się pod hipotetycznym stwierdzeniem rekrutera, że z całą pewnością otrzymamy onboarding na najwyższym poziomie.

Co do zasady prowadzenie przez pracownika działalności, która nie pokrywa się z działalnością pracodawcy nie powinno rodzić dla niego negatywnych konsekwencji. Jeśli jednak będzie to w jakiś sposób naruszać dobro zakładu pracy skutki mogą być dla pracownika dotkliwe.

Warunkiem stosowania systemu równoważnego czasu pracy jest potrzeba pracodawcy wynikająca z rodzaju lub organizacji pracy. Wdrożenie tego systemu następuje w formie wprowadzenia odpowiednich postanowień do regulaminu pracy albo układu zbiorowego.

Wiele wskazuje na to, że rząd nie zdecyduje się wprowadzić całkowitego zakazu handlu w niedziele. Nawet częściowemu zakazowi przeciwni są pracodawcy. Konfederacja Lewiatan podkreśla, że doprowadzi on do zmniejszenie inwestycji oraz zatrudnienia, a także utrudni funkcjonowanie przedsiębiorstw.

Rozszerzenie możliwości mediacji w stosunkach z zakresu prawa pracy, wydłużenie terminu odwołania się od wypowiedzenia umowy o pracę - takie m.in. zmiany w Kodeksie pracy zaproponowała Rada Dialogu Społecznego.

Zakres działalności konkurencyjnej powinien określić pracodawca w umowie o zakazie konkurencji. Co jednak w przypadku, gdy pracownik odmówi podpisania umowy, czy pracodawca jest uprawniony do rozwiązania z nim stosunku pracy?

Likwidacja stanowiska pracy jest dość częsty procederem stosowanym w firmach. Powstaje jednak pytanie, jak ją dobrze przeprowadzić, aby nie narazić się na dodatkowe koszty, m.in. związane z przegranym procesem sądowym, w przypadku wniesienia odwołania przez pracownika. Jakimi zatem kryteriami powinien kierować się pracodawca dobierając pracowników do zwolnienia?

Zakaz konkurencji, Pracodawca

Zwiększenie ochrony roszczeń pracowniczych w przypadku niewypłacalności pracodawcy

Czy tego samego pracownika i pracodawcę może łączyć więcej niż jedna umowa o pracę?

Pracodawca, pracownik i zakaz konkurencji

Brak zapłaty wynagrodzenia w terminie

Dyskryminacja ze względu na zatrudnienie na czas określony

Ocena równego traktowania pracowników – co do zasady w obrębie jednego pracodawcy

Zwolnienie pracownika z przyczyn organizacyjnych a dyskryminacja

Działania lub zachowania grożące uznaniem za mobbing

Działania lub zachowania niebędące mobbingiem

Roszczenia pracownika z tytułu mobbingu na podstawie przepisów kodeksu cywilnego

Zadośćuczynienie pieniężne za krzywdę spowodowaną mobbingiem

Odpowiedzialność pracodawcy za mobbing

Mobbing - nękanie i zastraszanie pracownika

Czy pracodawca może odwołać pracownika z urlopu?

Kara porządkowa a rozwiązanie umowy o pracę

Mobbing – uporczywość i długotrwałość nękania

Sytuacja członków zarządu w wypadku przejścia przedsiębiorstwa na innego pracodawcę

Warunek rozwiązujący w klauzuli konkurencyjnej

Wypowiedzenie klauzuli konkurencyjnej

Odstąpienie od klauzuli konkurencyjnej

Pełnomocnictwo do zawarcia umowy o zakazie konkurencji

Umowa o zakazie konkurencji z członkiem zarządu

Nieważność zakazu konkurencji

Wyższy ryczałt dla pracodawców za zatrudnianie skazanych

Elementy konieczne umowy o zakazie konkurencji

Charakter prawny odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji

Zakaz konkurencji w umowie o pracę

Niewywiązywanie się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji

Ustanie przyczyn uzasadniających zakaz konkurencji

Błąd pracodawcy przy wyborze pracownika do objęcia klauzulą konkurencyjną

Dostęp do szczególnie ważnych informacji a klauzula konkurencyjna

Wady i zalety ruchomego czasu pracy

Przejście zakładu pracy na innego pracodawcę a klauzula konkurencyjna

Zakaz konkurencji w umowach cywilnych o świadczenie usług

Kara umowna w umowie o zakazie konkurencji

Powstanie projekt obniżający koszty pracy, wyższe zarobki dla pracowników

Odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji w czasie trwania stosunku pracy

Zakres zakazu aktywności zawodowej w umowie o zakazie konkurencji

Działalność konkurencyjna pracownika a rozwiązanie umowy o pracę

Wysokość odszkodowania z tytułu umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy

Czym różni się podróż służbowa od delegowania pracownika?

Czy udział pracowników w szkoleniach wlicza się do czasu pracy

Inspekcja pracy bardziej przyjazna dla pracodawców

Onboarding, czyli jak ważna jest adaptacja nowego pracownika

Zwolnienie pracownika w związku z działalnością niekonkurencyjną

Kiedy stosować równoważny system czasu pracy

Częściowy zakaz handlu w niedziele - opinia pracodawców

Rozszerzenie mediacji między pracodawcą a pracownikiem

Konsekwencje odmowy podpisania umowy o zakazie konkurencji

Jak prawidłowo przeprowadzić likwidację stanowiska pracy