Czynniki szkodliwe, Choroby zawodowe

W miejscu pracy, inaczej środowisku pracy, mogą i często występują czynniki szkodliwe dla zdrowia pracowników. Jakie w związku z tym obowiązki ma pracodawca? Co powinien zrobić, aby zapobiegać chorobom zawodowym i innym chorobom związanym z wykonywaną pracą? Odpowiadamy. 

Stres w miejscu pracy występuje wtedy, kiedy osoby pracujące – pracownicy i pracodawcy – odczuwają dyskomfort psychiczny dot. warunków i/lub wymagań pracy w sytuacji, w której w danym momencie warunki i wymagania te przekraczają ich możliwości.

Szykują się duże zmiany co do emerytur pomostowych. Zmieniona będzie ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz.U. z 2023 r. poz. 164, dalej: ustawa). W dniu 20 czerwca 2023 r. ustawę zmieniającą przekazano Prezydentowi i Marszałkowi Senatu.

Ocena ryzyka zawodowego - jak w 5 krokach dokonać prawidłowej oceny zagrożeń i czynników szkodliwych na stanowisku pracy? Oto pomocna infografika.

Choroba zawodowa to schorzenie, które powstało w związku ze sposobem wykonywania pracy lub w wyniku działania szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy. Wykaz chorób zawodowych zawiera rozporządzenie Rady Ministrów. Kodeks pracy nakłada na pracodawcę obowiązki związane z rozpoznaniem u pracownika choroby zawodowej.

Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 30 czerwca 2016 r. orzekł, że nauczyciel, który przebywał na urlopie dla poratowania zdrowia i nie wykorzystał przysługującego mu urlopu wypoczynkowego, powinien mieć prawo do jego wykorzystania również w późniejszym terminie. Czy w związku z tym przewidywane są zmiany?

W przypadku stwierdzenia u pracownika obja­wów choroby zawodowej, pracodawca powinien go przenieść do innej pracy, w której nie występu­je narażenie na działanie czynników szkodliwych wywołujących te objawy. Jakie jeszcze inne obowiązki spoczywają na pracodawcy w przypadku rozpoznania u pracownika choroby zawodowej?

Dzień Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia w Pracy przypada na 28 kwietnia każdego roku. W Polsce obchodzony jest od 2004 r. Inicjatywa ta obchodzona jest w ponad 70 krajach jako Międzynarodowy Dzień Pamięci Ofiar Wypadków przy Pracy oraz Chorób Zawodowych.

Wynagrodzenie chorobowe przysługuje pracownikowi w wymiarze 33 dni w roku. Podstawą wymiary wynagrodzenia chorobowego jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacane za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc choroby.

Choroba zawodowa to choroba zawarta w wykazie chorób zawodowych znajdującym się w załączniku do rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych. Musi być spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy lub wywołana sposobem wykonywania pracy.

Zasiłek wyrównawczy jest jednym ze świadczeń wypłacanych z ubezpieczenia chorobowego. Komu i w jakich sytuacjach przysługuje prawo do zasiłku wyrównawczego?

Kontrola Państwowej Inspekcji Pracy, będącej organem, którego zadaniem jest egzekwowanie przepisów prawa pracy, poprzez nadzór i kontrolę ich przestrzegania, w tym w szczególności przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów dotyczących legalności zatrudnienia i innej pracy zarobkowej, została uregulowana w ustawie o Państwowej Inspekcji Pracy.

Jednorazowe odszkodowanie z tytułu doznania stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu przysługuje pracownikowi w następstwie wypadku przy pracy bądź choroby zawodowej. Otrzymuje je sam ubezpieczony lub uprawniony członek rodziny. Ile wynosi kwota odszkodowania?

Pracownica była niezdolna do pracy w okresie od 4 lipca do 3 września 2012 r. i z tego tytułu otrzymała za 33 dni wynagrodzenie chorobowe oraz zasiłek chorobowy za pozostały okres niezdolności do pracy. Świadczenia chorobowe zostały wypłacone w wysokości 80% podstawy wymiaru. 30 listopada br. do naszego zakładu wpłynęła decyzja Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego stwierdzającego u pracownicy chorobę zawodową, a pracownica dostarczyła zaświadczenie lekarskie stwierdzające, że powyższy okres niezdolności do pracy miał związek z chorobą zawodową. Jak prawidłowo postąpić w powyższej sytuacji?

Pracodawca musi zapobiegać powstawaniu chorób zawodowych. Choroba zawodowa, jest to choroba wymieniona w wykazie chorób zawodowych, o ile została spowodowana działaniem szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy lub wywołał ją sposób wykonywania pracy.

Pracodawca, który powziął podejrzenie wystąpienia choroby zawodowej u zatrudnianego pracownika, ma obowiązek niezwłocznie zgłosić podejrzenie takiej choroby. Takiego zgłoszenia może również dokonać sam pracownik lub były pracownik, który podejrzewa, że występujące u niego objawy mogą wskazywać na taką chorobę, a także lekarz, który podczas wykonywania badań powziął podejrzenie choroby zawodowej u pracownika.

Były pracownik poinformował nas, że zgłosił do Państwowej Inspekcji Sanitarnej podejrzenie choroby zawodowej. Jakie dla zakładu mogą być skutki zgłoszenia?

W trakcie wykonywania pracy pracownik poczuł się źle. Podjęto czynności związane z udzieleniem pierwszej pomocy przedmedycznej i wezwano pogotowie. Po badaniach przeprowadzonych w oddziale intensywnej terapii okazało się, że pracownik doznał wylewu. Ustalono, że:pracownik wykonywał normalne obowiązki związane z wykonywaniem pracy na zajmowanym stanowisku,lekarz medycyny pracy nie stwierdził przeciwwskazań do zatrudnienia na zajmowanym stanowisku pracy,z zakresu czynności wykonywanych w dniu wypadku, nie wynikała potrzeba przenoszenia ciężarów o masie większej niż dopuszczonej przepisami dotyczącymi ręcznych prac transportowych.Czy w takiej sytuacji zdarzenie można uznać za wypadek przy pracy, a jeżeli tak, to jak ustalić przyczynę zewnętrzną?

Zasiłek z ubezpieczenia chorobowego należny jest nielicznej grupie osób ubezpieczonych w wysokości 100 proc. podstawy wymiaru. Przywilej ten dotyczy jedynie tych osób, których niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy przypadła w okresie ciąży, powstała wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów oraz zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów, czy też powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

Od 1 sierpnia 2012 r. zaczną obowiązywać nowe przepisy dotyczące chorób zawodowych. Zmiany dotyczą przede wszystkim instytucji, jakie są odpowiedzialne za rozpoznawanie chorób zawodowych i wydawanie orzeczeń w tej sprawie.

Średnio około 30 proc. pracowników każdej firmy to nałogowi palacze tytoniu. W interesie zarządzających leży eliminowanie problemów, jakie z tego wynikają. Same zakazy i propagowanie niepalenia to za mało – należy bardziej konkretnie pomóc pracownikom, którzy chcą przestać palić. Sposobem pomocy w wychodzeniu z nałogu może być metoda Allena Carra, od lat stosowana przez pracodawców chcących wesprzeć pracowników w zerwaniu z nałogiem.