Utrata zdolności do pracy a wypowiedzenie umowy

Kwestię konsekwencji utraty przez pracownika zdolności do pracy reguluje oczywiście kodeks pracy. Wskazuje on, iż pracodawca ma obowiązek przenieść pracownika do odpowiedniej pracy, jeśli pracownik stał się niezdolny do wykonywania dotychczasowej pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, co zostało stwierdzone orzeczeniem lekarskim, a jednocześnie nie został on uznany za niezdolnego do pracy. Niezdolną do pracy jest zaś, w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach i rentach z funduszu ubezpieczeń społecznych jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu. Osobą całkowicie niezdolna do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, zaś osobą częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Obowiązek taki ciąży na pracodawcy również wtedy, gdy u pracownika zostanie stwierdzone powstawanie objawów wskazujących na chorobę zawodową. Wówczas jednak, pracodawca ma obowiązek przeniesienia pracownika do pracy, która nie naraża go na działanie czynnika, który wywołał te objawy. Przeniesienie to ma miejsce na czas wskazany w orzeczeniu lekarskim, w którym rozpoznano objawy prowadzące do choroby zawodowej.

Dodatek wyrównawczy

Kodeks pracy przewiduje, iż w przypadku, gdy przeniesienie pracownika do innej pracy powoduje obniżenie jego wynagrodzenia, przysługuje mu przez okres nie przekraczający 6 miesięcy dodatek wyrównawczy, którego wysokość stanowi różnicę pomiędzy wynagrodzeniem z okresu poprzedzającego przeniesienie a wynagrodzeniem po przeniesieniu pracownika do wykonywania innej pracy.

Zadaj pytanie na: Forum - Kadry

Konsekwencje niedopełnienia obowiązku przeniesienia pracownika przez pracodawcę

Pracodawca może nie przenieść pracownika do wykonywania innej pracy, tylko w przypadku, gdy nie ma miejsc pracy, które nie zagrażałyby zdrowiu pracownika. Gdy pracodawca zdecyduje się w takiej sytuacji na rozwiązanie umowy z pracownikiem, zasadność wypowiedzenia należy oceniać z uwzględnieniem możliwości przeniesienia pracownika do odpowiedniej pracy, niezagrażającej jego zdrowiu.

Pracownicy objęci okresem ochronnym

Szczególną ochroną są objęte osoby, które w chwili utraty zdolności do pracy, objęte są ochroną emerytalną. Na mocy przepisów kodeksu, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę pracownikowi, któremu brakuje 4 lat do osiągnięcia wieku emerytalnego, jeżeli okres na jaki jest zatrudniony, umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Ochrona ta nie ma zastosowania w następujących przypadkach: