Tematy - Praca tymczasowa, Umowa o pracę - INFOR.PL

Zakaz konkurencji w stosunku pracy wynika z dbałości o dobro zakładu pracy. Zarówno pracodawcy, jak i pracownikowi, który z funkcjonowania zakładu pracy czerpie środki swojego utrzymania, powinno zależeć na pozycji zakładu pracy na rynku.

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, to tzw. zwolnienie dyscyplinarne. Ten przewidziany kodeksem pracy tryb znaleźć może zastosowanie do rozwiązania przez pracodawcę każdego typu umowy o pracę, także umów na czas określony, na zastępstwo, czy na okres próbny, z każdym pracownikiem, nawet szczególnie chronionym przez przepisy prawa pracy.

Porozumienie i wypowiedzenie zmieniające warunki pracy i płacy pracownika wynikają z potrzeby obniżenia kosztów funkcjonowania organizacji non profit. Pociąga to za sobą konieczność dokonania zmian organizacyjnych. Łączenie etatów, zwiększanie zakresu obowiązków, zmiana wysokości wynagrodzenia, zmiany dotyczące miejsca świadczenia pracy czy inny system czasu pracy – to tylko część zabiegów, z jakich w takich przypadkach korzystają pracodawcy.

Wysokość wynagrodzenia za wykonywaną pracę może ulec zmianie w trakcie miesiąca. Jak wówczas należy ustalić wysokość wynagrodzenia za dany miesiąc pracy?

Przejście części zakładu pracy na innego pracodawcę powoduje, iż staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Członek zarządu pracujący w przejętej części zakładu nie zostaje automatycznie przejęty przez nowego pracodawcę.

Pracodawca, który zamierza zatrudnić młodocianych pracowników może wystąpić z wnioskiem o refundację wypłacanych wynagrodzeń. Młodociany, który nie posiada kwalifikacji zawodowych może zostać zatrudniony w celu przygotowania zawodowego. Wielkość refundacji nie może przekroczyć 60 % kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą.

Umowa o pracę tymczasową została uregulowana ustawą o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Polega na wykonywaniu zadań o charakterze sezonowym, okresowym, doraźnym. Czy wprowadzenie dłuższego okresu wypowiedzenia umowy o pracę tymczasową jest dopuszczalne i korzystne dla pracownika?

Agencje zatrudnienia zajmują się pośrednictwem pracy, doradztwem personalnym, poradnictwem zawodowym oraz pracą tymczasową. W ramach pośrednictwa pracy agencje zatrudnienia kierują osoby do pracy za granicą u pracodawców zagranicznych. Co trzeba wiedzieć, aby wyjazdy do pracy za granicę były bezpieczne?

Praca sezonowa kojarzy się z pracą za granicą czy z pracą wykonywaną przez młodocianych. Osobami zatrudnionymi do prac sezonowych są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od formy swojego zatrudnienia. Zatrudniając osoby do prac sezonowych przedsiębiorcy kierują się głównie tym, aby ponieść jak najmniejsze koszty zatrudnienia takich osób. Ważna jest też dla nich możliwość łatwego rozwiązania umowy z osobą wykonującą prace sezonowe. Dlatego najkorzystniejszą formą zatrudnienia takich osób są umowy cywilnoprawne, np. zlecenia lub o dzieło.

Jeżeli w zakresie obowiązków pracownika ma nastąpić istotna zmiana, wiążąca się np. ze zmianą zakresu odpowiedzialności, to wówczas konieczne jest wręczenie wypowiedzenia zmieniającego lub zawarcie pisemnego porozumienia z pracownikiem, w którym wyraża on zgodę na dokonanie zmiany.

Umieszczając nieprawdziwe dane w CV lub podając niezgodne z rzeczywistością informacje podczas rozmowy kwalifikacyjnej, można już po nawiązaniu stosunku pracy zostać zwolnionym.

Ze względu na obowiązywanie w okresie od 22 sierpnia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r. ustawy antykryzysowej ustalenie, czy można z pracownikiem podpisać umowę na czas określony czy już trzeba zawrzeć umowę na czas nieokreślony, jest skomplikowane. Od 1 stycznia 2012 r. ponownie obowiązuje zasada, że z tym samym pracownikiem można zawrzeć maksymalnie dwie umowy na czas określony, jeżeli przerwa między nimi nie przekracza 1 miesiąca (art. 251 § 1 Kodeksu pracy). Trzecia z kolei umowa powinna zostać zawarta na czas nieokreślony. Za miesiąc przerwy uważa się w tym przypadku 30 dni. Termin miesięczny liczmy bowiem w tej sytuacji zgodnie z art. 114 Kodeksu cywilnego.

W ostatnim czasie szczególnie widoczna jest tendencja do zatrudniania pracowników na podstawie umów cywilnoprawnych. Jeżeli nieprawidłowo zastępują one umowy o pracę, mogą być zakwestionowane przed sądem pracy. Ustalenie, czy w danym przypadku jest to umowa o pracę czy umowa cywilna, stwarza nadal wiele problemów. Potwierdza to orzecznictwo Sądu Najwyższego.

Obecnie można zawrzeć z tym samym pracownikiem dwie następujące po sobie umowy na czas określony, a trzecia z kolei powinna zostać zawarta już na czas nieokreślony. Inne regulacje w tym zakresie obowiązywały od 22 sierpnia 2009 r. do 31 grudnia 2011 r., kiedy do przedsiębiorców miała zastosowanie ustawa antykryzysowa. W czasie obowiązywania ustawy antykryzysowej można było podpisać z pracownikiem dowolną liczbę umów na czas określony, które łącznie nie mogły trwać dłużej niż 24 miesiące.

Umowa o pracę na czas określony w porównaniu do umowy o pracę na czas nieokreślony charakteryzuje się istotnymi różnicami. Jakie to ma skutki dla pracownika? Poznaj najważniejsze różnice pomiędzy umową na czas określony a umową na czas nieokreślony.

Umowa zlecenia jest umową starannego działania, co oznacza, że przez jej zawarcie zleceniobiorca nie zobowiązuje się do osiągnięcia określonego w umowie rezultatu, ale do dołożenia należytej staranności w wykonywaniu czynności uzgodnionych w treści umowy. Wynik pracy nie jest zatem w tym przypadku wyznacznikiem prawidłowości wykonania zobowiązania przez tę osobę.

Zmiana terminów osiągania wieku uprawniającego do zakończenia aktywności zawodowej niesie za sobą również potrzebę dostosowania przepisów z ustaw pragmatycznych określających możliwość rozwiązania stosunku pracy z osobami wykonującymi zawody i prace wymagające szczególnych umiejętności.

Do skutecznego zawarcia umowy o pracę konieczne jest zgodne oświadczenie woli pracownika i pracodawcy. W związku z tym osoba nieupoważniona do nawiązania stosunku pracy może wystąpić po obu stronach.

Przepisy prawa nie zabraniają podjęcia pracy na drugi etat u tego samego pracodawcy. Możliwość ta jest jednak poddana pewnym ograniczeniom. Kiedy można mieć drugi etat u tego samego pracodawcy?

Przepisy prawa pracy nie zabraniają zatrudnienia u tego samego pracodawcy na więcej niż jednym etacie. Wymaga to jednak spełnienia dodatkowych warunków, by nie narazić się na zarzut obchodzenia przepisów prawa.

Samo ustalenie, że umowa cywilnoprawna spełnia warunki właściwe dla umowy o pracę jest najczęściej tylko początkiem do innych roszczeń, z którymi może wystąpić pracownik. Będzie on bowiem miał prawo do urlopu wypoczynkowego za okres, gdy pracował na podstawie umowy cywilnoprawnej, do ewentualnych roszczeń za pracę w godzinach nadliczbowych i porze nocnej czy do wyrównania wynagrodzenia, jeżeli zarabiał poniżej minimalnego wynagrodzenia.

Przedsiębiorcy zatrudniający członków rodziny często mają wątpliwości, jak zgłosić taką osobę do ubezpieczeń – jako pracownika czy jako osobę współpracującą. Aby dokonać poprawnego wyboru tytułu do ubezpieczeń niezbędna jest znajomość warunków, jakie musi spełnić członek rodziny, aby został uznany za osobę współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej. Nieprawidłowe zgłoszenie członka rodziny do ubezpieczeń może bowiem skutkować odmową wypłaty świadczeń takiej osobie przez ZUS.

Korzystanie z pracy pracowników tymczasowych polega na „wypożyczeniu” ich z agencji pracy tymczasowej, z którą takie osoby mają podpisane umowy o pracę. Wypożyczenie nie może mieć jednak charakteru trwałego i zastępować w sposób ciągły zatrudniania pracowników w formie stosunku pracy. Ustawodawca kształtując warunki zatrudnienia w formie tymczasowej przewidział pewne ograniczenia w tym zakresie.

Pracodawca jest obowiązany do wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy w przypadku, gdy stosunek pracy z pracownikiem wygasa lub zostaje rozwiązany, a przysługujący urlop wypoczynkowy nie został wykorzystany. Kiedy pracodawca musi wypłacić ekwiwalent za urlop?

Przepisy Kodeksu pracy ograniczają możliwość zawierania kolejnych umów o pracę na czas określony. Swobodnie strony stosunku pracy mogą zawrzeć tylko 2 czasowe umowy o pracę następujące jedna po drugiej. Jaki jest limit umów o pracę na czas określony?

Praca twórcza może być wykonywana w ramach różnych stosunków prawnych, w tym w ramach stosunku pracy, ale także w ramach umów cywilnoprawnych. W obu przypadkach należy dbać o to, aby do przychodu z tego tytułu zastosować właściwe koszty uzyskania.

W umowach o pracę można zawrzeć informację o warunkach zatrudnienia. Przepisy prawa pracy nie zabraniają takiego rozwiązania.

Umowa o pracę mimo swoich charakterystycznych cech stanowi jeden z kontraktów funkcjonujących w obrocie prawnym. Dlatego przy jej zawieraniu może także dochodzić do rozmaitych naruszeń prawa, które mogą mieć poważne skutki dla stosunku pracy.

Przedsiębiorca zatrudniający uczące się osoby w wieku do 18. oraz do 26. lat musi pamiętać, że w kwestiach ubezpieczeniowych w odniesieniu do takich osób obowiązują szczególne regulacje, zarówno w przypadku zatrudnienia na podstawie stosunku pracy, jak i w ramach umowy cywilnoprawnej. Obowiązek prawidłowego zgłoszenia i terminowego wyrejestrowania zatrudnionej osoby z ubezpieczeń zawsze spoczywa na płatniku, podobnie jak odpowiedzialność za niedopełnienie tej powinności.

Kodeks pracy nie zawiera definicji pojęcia „staż pracy”. Przyjmuje się, że jest to okres, w którym pracownik świadczy pracę w ramach stosunku pracy, a więc na podstawie umowy o pracę, powołania, mianowania, wyboru bądź spółdzielczej umowy o pracę, bez względu na tryb rozwiązania stosunku pracy czy na wielkość etatu.

W czasach rosnącego bezrobocia pracodawca powinien mieć dostęp do wielu instrumentów zatrudniania – mówi Agencji Informacyjnej Newseria Joanna Kluzik-Rostkowska. W tym również do umów na czas określony lub umów cywilnoprawnych. Była minister pracy uważa, że postulaty związkowców, by utrudnić pracodawcom korzystanie z tego typu instrumentów, mogą oznaczać problemy na rynku pracy.

Chcemy ułatwić sobie pracę i zamieszczać w umowach o pracę informację o warunkach zatrudnienia. Czy jest to dopuszczalne? Zatrudniamy w naszej spółce ponad 100 pracowników i sporządzenie osobnych informacji o warunkach zatrudnienia jest dla nas uciążliwe. W firmie posiadamy regulamin pracy, więc informacja o warunkach pracy nie byłaby rozbudowana.

Często jest tak, że od podjęcia przez pracodawcę decyzji o zatrudnieniu konkretnej osoby do chwili faktycznego rozpoczęcia przez nią świadczenia pracy mija kilka tygodni. Przedstawiamy instrumenty prawne, przy użyciu których strony przyszłego stosunku pracy mogą określić warunki planowanego zatrudnienia.

Pracownicy, którzy przed wejściem w życie tzw. ustawy antykryzysowej, czyli przed 22 sierpnia 2009 r., zawarli z pracodawcą umowę na czas określony dłuższy niż 2 lata, nie mogą żądać uznania tej umowy za bezterminową. Takie umowy rozwiązują się w przewidzianym w nich terminie, choćby trwały ponad 2 lata. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w uchwale z 9 sierpnia 2012 r. (III PZP 5/12).

naruszenie przepisów dotyczących wieku oraz zdolności do czynności prawnych pracownikazawieranie umów o pracę dla pozoruskutki rozpoczęcia pracy na podstawie nieważnej umowy o pracęZawarcie umowy o pracę w określonych wypadkach może być skutkiem działań lub czynności niezgodnych z przepisami prawa. Konsekwencją tego może być nieważność umowy o pracę, ale niekiedy unieważniona umowa może ponownie „zadziałać” w wyniku podjęcia pracy. Umowami zawartymi w wyniku niezgodnych z prawem działań i ich skutkami od wielu już lat zajmuje się Sąd Najwyższy.

Nierzadko od momentu podjęcia przez pracodawcę decyzji o zatrudnieniu konkretnej osoby do chwili faktycznego rozpoczęcia przez nią świadczenia pracy mija kilka, a nawet kilkanaście tygodni. Jaka forma określenia warunków współpracy z nowym pracownikiem jest najdogodniejsza dla pracodawcy? Jak zagwarantować pracownikowi komfort, tak aby bez żalu i stresu odchodził z dotychczasowego miejsca pracy?

W obrębie Unii Europejskiej występują znaczne różnice w korzystaniu z pracy tymczasowej oraz w warunkach pracy pracowników tymczasowych. Próbę wyeliminowania tych różnic w zakresie, w jakim uzasadnia to potrzeba ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników tymczasowych, podjęto w dyrektywie w sprawie pracy tymczasowej (dalej powoływanej jako dyrektywa). Dyrektywa weszła w życie 5 grudnia 2008 r.

Zatrudnianie osób w wieku do 16 lat jest dopuszczalne nie tylko w ramach stosunku pracy, ale także w ramach umów cywilnoprawnych. Jednak nie jest możliwe zawarcie z taką osobą umowy na czas nieokreślony ze względu na zakaz stałego zatrudniania dzieci do lat 16.

Pracownikom tymczasowym, tak jak pozostałym pracownikom, przysługuje wynagrodzenie chorobowe za okres niezdolności do pracy trwającej łącznie do 33 lub odpowiednio do 14 dni w roku kalendarzowym (art. 92 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy). Za okres od 34. lub odpowiednio od 15. dnia niezdolności do pracy pracownik tymczasowy ma prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego. Jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo jest skutkiem choroby zawodowej, od pierwszego dnia niezdolności do pracy pracownikowi tymczasowemu przysługuje zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego.

Możliwość rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem tymczasowym zależy od rodzaju umowy o pracę i zawartych w niej ustaleń stron. Rozwiązania umowy o pracę dokonuje pracodawca, a więc agencja pracy tymczasowej. Natomiast pracodawca-użytkownik w każdym czasie i bez względu na rodzaj umowy może zrezygnować z wykonywania pracy przez pracownika tymczasowego.

W polskim prawie pracy nie ma definicji pracy sezonowej. Wynika to z tego, że przepisy prawa pracy nie wyróżniają odrębnej kategorii pracowników sezonowych. Pracą sezonową jest więc taki rodzaj pracy, na który jest zapotrzebowanie wyłącznie przez pewien krótki okres związany z określoną porą roku.

Regulacje polskie dotyczące urlopu wypoczynkowego stawiają pracowników tymczasowych w mniej korzystnej sytuacji, niż gdyby wykonywali oni taką samą pracę i byli zatrudnieni bezpośrednio przez pracodawcę-użytkownika.

Pracodawca ma obowiązek zapewnić bezpieczne i higieniczne warunki pracy wszystkim zatrudnionym pracownikom. Dodatkowo przepisy prawa pracy zobowiązują go do przestrzegania zasad bhp także w stosunku do przyjętych praktykantów.

Agencje pracy tymczasowej zatrudniające pracowników tymczasowych często mają wątpliwości, jak w przypadku niezdolności do pracy ustalić takim osobom świadczenia chorobowe. Mimo, że przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i pozostałych świadczeń chorobowych przysługujących pracownikom tymczasowym mają zastosowanie ogólne zasady ustalania podstawy wymiaru zasiłku, to w pewnym zakresie występują odrębności wynikające ze specyfiki pracy tymczasowej.

Pracodawca-użytkownik może zrezygnować z pracy świadczonej przez pracownika tymczasowego w każdym momencie. Wystarczy, że o podjętej decyzji zawiadomi na piśmie agencję pracy tymczasowej i poda przewidywany termin zakończenia pracy.

Okres wakacji to okres nie tylko wypoczynku, ale również okres prac sezonowych. Wiele osób podejmuje w tym czasie zatrudnienie zarówno w Polsce, jak i za granicą w celu osiągnięcia dodatkowych przychodów. Z podjęciem pracy sezonowej z reguły wiąże się obowiązek ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego.

Zatrudniając młodych ludzi pracodawcy często decydują się na przyjęcie do pracy absolwentów. Takim osobom wystarczy bowiem zapewnić 80% minimalnego wynagrodzenia, jeżeli podejmują pierwszą pracę w życiu. Można również uzyskać dofinansowanie zatrudnienia takich osób przez urząd pracy.

Pracownikami sezonowymi są osoby wykonujące pracę ściśle związaną z daną porą roku, niezależnie od podstawy prawnej swojego zatrudnienia. Wybór formy zatrudnienia pracowników sezonowych zależy wyłącznie od ustaleń dokonanych między osobą zatrudniającą a pracownikiem sezonowym.

Prowadzę działalność gospodarczą i zatrudniam na umowę o pracę żonę. ZUS uznał, że nie jest ona pracownikiem, lecz osobą współpracującą oraz nakazał mi zgłosić ją do ubezpieczeń społecznych z tytułu współpracy. Jednak w dalszym ciągu mamy podpisaną umowę o pracę i wypłacając żonie wynagrodzenie dokonuję rozliczeń podatkowych jak za pracownika. Nie posiada ona innych tytułów do ubezpieczeń społecznych. W maju br. żona rozchorowała się i przedstawiła zwolnienie lekarskie na 2 tygodnie. Czy mam jej wypłacić wynagrodzenie chorobowe za ten okres, czy od razu przekazać zwolnienie lekarskie z dodatkową dokumentacją do ZUS?

Dla osoby wykonującej pracę najemną w Polsce i pracę sezonową w innym państwie członkowskim UE właściwe jest polskie ustawodawstwo z zakresu zabezpieczenia społecznego. W tym celu osoba taka powinna uzyskać z ZUS zaświadczenie A1.

Praca tymczasowa, Umowa o pracę

Zakaz konkurencji w stosunku pracy

Zwolnienie dyscyplinarne pracownika

Porozumienie i wypowiedzenie zmieniające warunki pracy i płacy pracownika

Wysokość wynagrodzenia - zmiana wynagrodzenia w trakcie miesiąca

Przejęcie od spółki części zakładu pracy – czy skutkuje przejęciem członka zarządu?

Kiedy firma otrzyma refundację za zatrudnienie młodocianego?

Umowa o pracę tymczasową a dłuższy okres wypowiedzenia

Agencje zatrudnienia – bezpieczne wyjazdy do pracy za granicę

Prace sezonowe - formy zatrudnienia

Zwiększanie pracownikom zakresu obowiązków a zmiana umowy o pracę

Wprowadzenie pracodawcy w błąd

Jak liczyć limit umów na czas określony

Kiedy umowa cywilnoprawna może być uznana za umowę o pracę

Liczenie limitu umów na czas określony

Różnice pomiędzy umową na czas określony a nieokreślony

Jak uniknąć błędów zawierając umowę zlecenia

Możliwość zwolnień niektórych pracowników a wiek emerytalny

Zawarcie umowy o pracę przez osobę nieupoważnioną

Dwa etaty u tego samego pracodawcy

Praca na dwóch etatach u tego samego pracodawcy

Jakie są konsekwencje uznania umowy cywilnoprawnej za umowę o pracę

Jakie są konsekwencje zgłoszenia do ubezpieczenia chorobowego osoby współpracującej zatrudnionej na umowę o pracę

Jakie są konsekwencje zatrudniania pracowników tymczasowych przez okres dłuższy niż dopuszczalny

Kiedy pracodawca musi wypłacić ekwiwalent za urlop wypoczynkowy?

Limit umów o pracę na czas określony

Jak rozliczać honorarium autorskie wypłacone w ramach zatrudnienia na umowę o pracę oraz na podstawie umowy cywilnoprawnej

Informacja o warunkach zatrudnienia

Kiedy umowa o pracę narusza obowiązujące prawo

Jak prawidłowo zgłosić i wyrejestrować z ZUS pracownika lub zleceniobiorcę będącego uczniem bądź studentem

Jakie okresy wlicza się do stażu pracy

Była minister pracy: Likwidacja terminowych umów o pracę to likwidacja wielu miejsc pracy

Czy informację o warunkach zatrudnienia można zamieścić w umowie o pracę

Zmiana miejsca pracy - umowa przyrzeczona

Umowy zawarte na okres dłuższy niż 24 miesiące przed wejściem w życie ustawy antykryzysowej rozwiązują się z upływem terminu

Kiedy umowa o pracę zawarta jest z naruszeniem prawa

Przyrzeczona umowa

W Polsce czy za granicą - gdzie podjąć pracę tymczasową

Wiek pracownika a zdolność do zawarcia umowy o pracę

Świadczenia chorobowe dla pracowników tymczasowych

Jak zwolnić pracownika tymczasowego

Sezon na...pracownika sezonowego

Praca tymczasowa w prawie unijnym i polskim

Gdy pracodawca zatrudnia praktykanta

Jak obliczyć zasiłek chorobowy dla pracownika tymczasowego

Zwalnianie pracowników tymczasowych

Pracownik sezonowy - jakie składki trzeba za niego odprowadzić

Jak korzystnie zatrudnić absolwenta

Jak korzystnie zatrudnić pracownika sezonowego

Jakie świadczenie chorobowe przysługuje osobie współpracującej, zatrudnionej na podstawie umowy o pracę

Składki za pracowników sezonowych