Strona główna » Kadry » Indywidualne prawo pracy » Zatrudnianie i zwalnianie » Pracownik nie przychodzi do pracy - co robić? Jak go zwolnić?

Pracownik nie przychodzi do pracy - co robić? Jak go zwolnić?

17 września 2025, 14:49

Emilia Panufnik

pracownik nie przychodzi do pracy co robić jak zwolnić nieobecność pracownika — Pracownik nie przychodzi do pracy - co robić? Jak zwolnić pracownika za nieobecność w pracy?

Shutterstock

REKLAMA

Jeśli pracownik nie przychodzi do pracy nie wywiązuje się ze swoich podstawowych obowiązków. Pracodawca może nałożyć na niego kary porządkowe. Jak go zwolnić? Znaczenie ma tutaj rodzaj nieobecności. Jeśli jest usprawiedliwiona, pracodawca posłuży się inną podstawą prawną, a jeśli jest nieusprawiedliwiona, może zwolnić go dyscyplinarnie.

Nieobecność pracownika w pracy - co robić?
Nieusprawiedliwiona nieobecność pracownika w pracy
Kara pieniężna za nieobecność w pracy
Dyscyplinarka z powodu nieobecności w pracy
Usprawiedliwiona nieobecność pracownika w pracy

Nieobecność pracownika w pracy - co robić?

Pracownik, który nie przychodzi do pracy powinien usprawiedliwić swoją nieobecność. Jeśli jest to choroba, wymagane jest zwolnienie lekarskie. O tym, jakie są sposoby usprawiedliwiania nieobecności w pracy przeczytasz w poniższym artykule. Gdy pracownik nie przychodzi do pracy i nie usprawiedliwia tej nieobecności, pracodawca może nałożyć na niego kary porządkowe. Dodatkowo, pracownik może odpowiadać materialnie za szkody, jakie pracodawca poniósł w wyniku zaniechania pracownika. W szczególnych sytuacjach nieobecność w pracy może być przyczyną dyscyplinarnego zwolnienia pracownika. A co z przedłużającą się nieobecnością z powodu choroby? Czy pracodawca może rozwiązać umowę?

REKLAMA

Nieusprawiedliwiona nieobecność pracownika w pracy

Jak już zostało wspomniane nieusprawiedliwiona nieobecność w pracy może skutkować nałożeniem na pracownika kary porządkowej w postaci upomnienia nagany i kary pieniężnej. Podstawą do nałożenia kary jest art. 108 §1 i §2 Kodeksu pracy:

Art. 108 § 1. Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:

karę upomnienia;
karę nagany.

§ 2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości albo w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu lub spożywanie alkoholu lub zażywanie środka działającego podobnie do alkoholu w czasie pracy – pracodawca może również stosować karę pieniężną.

Kara pieniężna za nieobecność w pracy

Jedną z bardziej dotkliwych kar dla pracownika jest kara pieniężna. Ile wynosi za nieobecność w pracy? Liczona jest za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności. Nie może jednak przekraczać jednodniowego wynagrodzenia pracownika. Natomiast w sumie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń z art. 87 § 1 pkt 1–3 KP (sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na zaspokojenie świadczeń alimentacyjnych; sumy egzekwowane na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne; zaliczki pieniężne udzielone pracownikowi). Pracodawca pieniądze z kar przeznacza na poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy.

Dyscyplinarka z powodu nieobecności w pracy

Najbardziej dotkliwą konsekwencją nieobecności pracownika w pracy bez usprawiedliwienia jest rozwiązanie umowy w trybie natychmiastowym (bez okresu wypowiedzenia) z winy pracownika na podstawie art. 52 KP. Postępowanie pracownika traktowane jest bowiem jak ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych.

Art. 52. [Rozwiązanie z winy pracownika] § 1. Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:

ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych;
popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem;
zawinionej przez pracownika utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.

§ 2. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy.

§ 3. Pracodawca podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania umowy po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy. W razie zastrzeżeń co do zasadności rozwiązania umowy zakładowa organizacja związkowa wyraża swoją opinię niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni.

Usprawiedliwiona nieobecność pracownika w pracy

Przedłużająca się nieobecność w pracy, nawet jeśli jest usprawiedliwiona, również może stanowić powód rozwiązania umowy z pracownikiem. Ustawodawca chroni bowiem pracodawcę przed koniecznością zatrudniania osoby, której bardzo długo nie ma w pracy. Można tutaj zastosować tryb rozwiązania umowy bez wypowiedzenia z przyczyn niezawinionych. Traktuje o tym art. 53 § 1 pkt 1 KP. Pracodawca może na podstawie tego przepisu zwolnić osobę, która jest niezdolna do pracy dłużej niż 3 miesiące, a była u niego zatrudniona krócej niż 6 miesięcy. W przypadku dłuższego okresu zatrudnienia albo niezdolności powstałej na skutek wypadku przy pracy czy choroby zawodowej dopuszcza się zwolnienie pracownika, którego niezdolność do pracy trwa dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku chorobowego (maksymalnie 182 dni w roku) oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące (182 dni + 3 miesiące).

Dalszy ciąg materiału pod wideo

Art. 53.[Rozwiązanie z przyczyn niezawinionych] § 1. Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia:

1) jeżeli niezdolność pracownika do pracy wskutek choroby trwa:

a) dłużej niż 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 6 miesięcy,

b) dłużej niż łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze 3 miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy co najmniej 6 miesięcy lub jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową;

2) w razie usprawiedliwionej nieobecności pracownika w pracy z innych przyczyn niż wymienione w pkt 1, trwającej dłużej niż 1 miesiąc.

§ 2. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpić w razie nieobecności pracownika w pracy z powodu sprawowania opieki nad dzieckiem – w okresie pobierania z tego tytułu zasiłku, a w przypadku odosobnienia pracownika ze względu na chorobę zakaźną – w okresie pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku.

§ 3. Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie może nastąpić po stawieniu się pracownika do pracy w związku z ustaniem przyczyny nieobecności.

§ 5. Pracodawca powinien w miarę możliwości ponownie zatrudnić pracownika, który w okresie 6 miesięcy od rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, z przyczyn wymienionych w § 1 i 2, zgłosi swój powrót do pracy niezwłocznie po ustaniu tych przyczyn.

Należy pamiętać, że nie można zastosować tego trybu, gdy pracownik po długiej nieobecności wróci do pracy. Co więcej, jeśli pracownik zostanie zwolniony, a następnie ustaną przyczyny jego nieobecności i zwróci się on w czasie 6 miesięcy od zwolnienia z pracy o ponowne zatrudnienie, pracodawca powinien niezwłocznie przywrócić go do pracy.

Powiązane