Odpowiedzialność pracownika, Wypowiedzenie umowy o pracę

Na naradzie kierowników z dyrekcją naszej firmy jeden z kierowników, który otrzymał ważne zadanie do wykonania, powiedział, że wypowiada umowę o pracę. Był on zatrudniony na czas określony na okres 10 miesięcy z możliwością wypowiedzenia umowy o pracę za 2-tygodniowym okresem wypowiedzenia. Po upływie 2-tygodniowego okresu wypowiedzenia pracownik nie pojawił się w pracy. Nie dokończył ważnych zadań, jakie polecono mu wykonać. Nie mamy też od niego pisma o wypowiedzeniu umowy. Czy w tej sytuacji możemy zwolnić go dyscyplinarnie za porzucenie pracy? Czy należy uznać ustne oświadczenie pracownika jako wypowiedzenie umowy i wystawić mu świadectwo pracy?

Pracodawca postanowił wypowiedzieć stosunek pracy pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy na czas nieokreślony. Jako jedyną przyczynę wypowiedzenia wskazał utratę zaufania do pracownika. Czy postępowanie pracodawcy jest zgodne z prawem?

Pracuję w zakładzie fryzjerskim na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. W czwartek po podpisaniu listy obecności wezwano mnie do kadr i wręczono mi wypowiedzenie. Bardzo się w związku z tym zdenerwowałam. Źle się poczułam i poszłam do lekarza, który stwierdził, że mam bardzo wysokie ciśnienie i dał mi 6 dni zwolnienia lekarskiego. Czy w tej sytuacji wypowiedzenie będzie skuteczne?

Do najczęstszych wykroczeń przeciwko prawom pracownika należy zawieranie umów cywilnoprawnych w warunkach, w których powinna być zawarta umowa o pracę. Grzywna za wykroczenia przeciwko prawom pracownika wynosi od 1000 do 30 000 zł.

Zatrudniamy pracownicę na podstawie umowy o pracę na czas określony zawartej na rok. W umowie tej chcieliśmy ustalić możliwość jej wypowiedzenia. Zamieściliśmy więc w treści tej umowy następujący zapis: „art. 33 Kodeksu pracy ma zastosowanie”. Korzystając z tego zapisu wypowiedzieliśmy pracownicy umowę o pracę na 2 tygodnie. Pracownica odwołała się do sądu pracy. W pozwie kwestionuje zapis o możliwości wypowiedzenia zawartej z nią umowy wskazując, że jest on nieprawidłowy. Czy pracownica ma rację? Jeśli tak, to czy złożone wypowiedzenie jest ważne?

Chciałabym założyć własną działalność gospodarczą w postaci usług księgowych. Musiałabym zatrudnić kilku pracowników, ale - nie będąc przekonana co do ich kwalifikacji - chciałabym na początek zawrzeć z nimi umowy na okres próbny wynoszący 3 miesiące. Czy jest to możliwe w stosunku do wszystkich pracowników i na każdym stanowisku i czy będę mogła ewentualnie wcześniej rozwiązać te umowy, nawet bez podawania przyczyny?

W przypadku zwolnień grupowych obejmujących pracowników zatrudnionych na czas określony pracodawca jest zobowiązany do przeprowadzenia zwolnień zgodnie z procedurą dotyczącą zwolnień grupowych oraz do wypłacenia odpraw przewidzianych w tej ustawie. Niezastosowanie lub naruszenie tych przepisów skutkuje koniecznością zapłaty odszkodowań za niezgodne z prawem rozwiązanie umów o pracę - niezależnie od obowiązku wypłacenia odpraw (wyrok Sądu Najwyższego z 4 grudnia 2008 r., II PK 137/08 i II PK 138/08).

Z powodu niewykonania lub nienależytego wykonania swoich obowiązków pracownik może ponieść odpowiedzialność pracowniczą.

Prezes jednej ze spółek przed wręczeniem pracownikom wypowiedzenia umowy o pracę zwrócił się o konsultację do przewodniczącej zakładowej organizacji związkowej tylko w stosunku do pracowników, którzy są członkami tego związku lub nie są nigdzie zrzeszeni i podobnie uczynił w odniesieniu do drugiego funkcjonującego związku. Oznacza to, że wszedł w posiadanie imiennej listy pracowników, którzy są członkami związku. Fakt ten potwierdził, stwierdzając, że ma takie prawo i z niego skorzystał, jak również że ma prawo (i to uczyni) zwrócić się do związku o imienny wykaz wszystkich członków. My jako związkowcy uważamy jednak, że działania prezesa naruszają obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa. Czy mamy rację?

Wypowiedzenie bez uzasadnienia umowy o pracę na czas określony jest zgodne z Konstytucją RP - orzekł Trybunał Konstytucyjny. Wyrok jednak nie zapadł jednomyślnie.

Pracownik rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy, podając jako przyczynę nieopłacanie składek na ubezpieczenia społeczne przez pracodawcę. Rzeczywiście na skutek przejściowych trudności finansowych pracodawca nie opłacał za pracowników przez kilka miesięcy składek. Po złożeniu przez pracownika oświadczenia o rozwiązaniu umowy składki te zostały zapłacone wraz z odsetkami. Pracownik więc nie poniósł z tego tytułu żadnej szkody. Czy pracownik może żądać przed sądem zasądzenia mu odszkodowania za rozwiązanie umowy o pracę z winy pracodawcy i jakie ma szanse?

Jesteśmy firmą sprzedającą dekodery. Wręczyliśmy pracownikowi wypowiedzenie umowy o pracę połączone ze zwolnieniem z obowiązku świadczenia pracy. Osoba ta poza stałą miesięczną pensją otrzymuje comiesięczną premię uzależnioną od wyników sprzedaży dekoderów (procent od wartości zawartych w danym miesiącu umów), a także dodatek za każdą godzinę montażu dekodera u klienta. Które świadczenia i w jakiej wysokości powinny być wypłacane w okresie wypowiedzenia?

W związku z trudną sytuacją ekonomiczną firmy wypowiedzieliśmy kilku pracownikom warunki płacy. Jeden z nich nie wyraził zgody na zmianę tych warunków, dlatego zawarta z nim umowa o pracę miała rozwiązać się po 3-miesięcznym okresie wypowiedzenia (30 kwietnia 2008 r.). W trakcie okresu wypowiedzenia skróciliśmy go o 1 miesiąc. Za pozostały okres pracownik otrzymał odszkodowanie. Umowa o pracę została rozwiązana 31 marca 2008 r. Z ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego wyrejestrowaliśmy pracownika z datą 1 kwietnia. W 2008 r. w okresie zatrudnienia pracownik chorował i otrzymał wynagrodzenie chorobowe. Ponownie zachorował po upływie 30 dni od ustania zatrudnienia, czyli 31 marca 2008 r. ZUS odmówił byłemu pracownikowi prawa do zasiłku chorobowego za ten okres. Pracownik wystąpił do sądu o ustalenie, że umowa o pracę rozwiązała się 30 kwietnia 2008 r., a nie 31 marca 2008 r. Sądy rejonowy i okręgowy oddaliły powództwo pracownika. Przyznały, że umowa o pracę rozwiązała się 31 marca 2008 r. Pracownik równocześnie odwołał się od decyzji ZUS odmawiającej prawa do zasiłku chorobowego po rozwiązaniu umowy o pracę. W tym postępowaniu sąd zmienił wydane przez ZUS decyzje i przyznał pracownikowi prawo do zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia w naszej firmie. Czy w związku z wyrokiem sądu mamy jakieś obowiązki wobec pracownika?

Przyczyną wypowiedzenia zmieniającego złożonego kierownikowi jednostki (komórki) organizacyjnej mogą być złe wyniki ekonomiczne kierowanej przez niego jednostki (komórki) nawet wówczas, gdy kierownik dokłada należytej staranności w sprawowaniu swojej funkcji. Tylko wyjątkowe okoliczności mogą dać prymat interesu kierownika w postaci zachowania stanowiska (wyrok Sądu Najwyższego z 10 marca 2008 r., III PK 80/07).

Coraz częściej pracodawcy starają się zabezpieczyć przed działaniami nieuczciwej konkurencji podpisując z pracownikami umowy zobowiązujące do niepodejmowania działań konkurencyjnych wobec działalności prowadzonej przez pracodawcę. Skutki zawarcia takiej umowy w czasie trwania stosunku pracy różnią się od tych, jakie wywołuje zawarcie umowy o zakazie konkurencji obowiązującej po ustaniu zatrudnienia.

Nasz oddział jako jeden z kilku podlega organizacyjnie pod centralę. Działający w naszym oddziale związek zawodowy wystąpił z wnioskiem, aby do regulaminu pracy wprowadzić zmianę. Na jej podstawie pracownik będzie mógł odwołać się do szefa centrali od decyzji dyrektora w przypadku odrzucenia przez niego sprzeciwu od nałożonej kary porządkowej. Czy wprowadzenie takiej zmiany do regulaminu pracy jest dopuszczalne?

Osoba wskazana przez zarząd zakładowej organizacji związkowej jako ta, której stosunek pracy podlega ochronie przed wypowiedzeniem, nie może być zwolniona dopóki organizacja związkowa liczy co najmniej 10 osób (na podstawie wyroku Sądu Najwyższego z 9 kwietnia 2008 r., II PK 280/07).

Niedawno podjęłam pracę jako specjalistka w zakresie kadr i płac. Zorientowałam się, że zakład pracy, w którym zostałam zatrudniona, rozlicza się z pracownikami niezgodnie z prawem (szef zwleka z wypłatą wynagrodzeń, część wynagrodzenia płaci „pod stołem”, zaniża należności z tytułu podróży służbowych itp.). Czy jako kadrowa mogę być pociągnięta do odpowiedzialności za postępowanie pracodawcy? Co zrobić, by nie narazić się na żadne zarzuty?

Nasz pracownik 1 lutego br. wyszedł z pracy samowolnie bez usprawiedliwienia o 3 godziny wcześniej. Natomiast 4 lutego 2008 r. pracował i złożył podanie o urlop bezpłatny od 5 lutego do końca miesiąca, które szef mu zaaprobował. Czy możemy wobec niego zastosować karę pieniężną za opuszczenie miejsca pracy bez usprawiedliwienia w wysokości jednodniowego wynagrodzenia za pracę i w konsekwencji wypłacić mu tylko wynagrodzenie za 5 godzin przepracowanych 1 lutego?

Pracodawcy mają możliwość nakładania na pracowników kar porządkowych w przypadku naruszania przez nich obowiązków pracowniczych. Zastosowanie odpowiedniej kary porządkowej przez pracodawcę jest wynikiem oceny zachowania pracownika, z którą pracownik może się nie zgodzić i odwołać się od zastosowanej kary.

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy pracodawca może ukarać pracownika trzema rodzajami kar porządkowych: upomnieniem, naganą lub karą pieniężną.

Pracownicy mają obowiązek zachowywać w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.

Kiedy zgodnie z przepisami ustawy z 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących pracowników (DzU nr 90, poz. 844 ze zm.) będą miały miejsce zwolnienia grupowe, a kiedy indywidualne?

Wydajemy pracownikom służbowe laptopy. Ostatnio jeden z pracowników porzucił pracę i nie zwrócił sprzętu. W związku z tym, że wyjechał z kraju, dochodzenie zwrotu komputera będzie dość trudne. Po tym przypadku szef zarządził, że od wszystkich pracowników, którym wydajemy laptopy, należy pobierać kaucję. Czy przepisy zezwalają pracodawcom na zabezpieczenie się w ten sposób?

Za szkodę wyrządzoną przez pracownika osobie trzeciej odpowiada pracodawca. Naprawienie szkody uprawnia go do wystąpienia z roszczeniem regresowym wobec pracownika.