Jesteśmy pracodawcą uprawnionym do wypłacania pracownikom zasiłków. Jeden z pracowników od 12 maja br. bez przerwy jest niezdolny do pracy z powodu choroby. Obecnie przedłożył nam zwolnienie lekarskie od 10 do 26 września br. Otrzymane zwolnienie budzi nasze wątpliwości, gdyż wiemy, że u lekarza, który je wystawił, miało miejsce włamanie z kradzieżą. Uważamy również, że sposób wystawienia tego zwolnienia jest nieprawidłowy. Jak mamy postąpić w tej sytuacji? Jak wyliczyć okres zasiłkowy w przypadku potwierdzenia naszych obaw?
W praktyce wiele trudności rodzi zagadnienie odróżnienia umowy o pracę od cywilnoprawnego stosunku zlecenia i innych mieszanych umów starannego działania, gdzie ryzyko, podobnie jak w stosunku pracy, ponosi zlecający. Odróżniającymi elementami mogą być brak trwałej więzi między zleceniodawcą i zleceniobiorcą, brak konieczności odpłatności, brak obowiązku pracowniczego podporządkowania.
Zatrudniamy pracownika na stanowisku informatyka na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Pracownik ten dodatkowo prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych – naprawczych. Pracownik wykorzystał 182 dni zasiłku chorobowego i obecnie otrzymuje świadczenie rehabilitacyjne płatne z ZUS. Ostatnio wpłynęła do naszego zakładu dokumentacja od firmy współpracującej z nami, w której znajdują się dokumenty potwierdzające, że nasz pracownik będąc na zwolnieniu lekarskim wykonywał pracę w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Czy pracownik będąc na zwolnieniu lekarskim, a obecnie pobierający świadczenie rehabilitacyjne, musi powstrzymywać się tylko od pracy, natomiast może wykonywać działalność gospodarczą?
Przedsiębiorca ma obowiązek zapewnić odpowiednie środki ochrony osobistej, odzieży i obuwia roboczego wszystkim osobom fizycznym, które na jego rzecz wykonują pracę. Kiedy zapewnia je zleceniobiorcom, jest to dla tych osób przychód, od którego muszą zostać opłacone składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 16 lutego 2010 r. (sygn. akt P 16/09) uznał, że przepisy w tym zakresie są niezgodne z Konstytucją RP. Przepisy te muszą zostać zmienione w ciągu najbliższych 12 miesięcy.