Monitoring, Odpowiedzialność porządkowa

Przepisy o telepracy zostały wprowadzone do Kodeksu pracy przed czterema laty. Mimo upływu czasu pracodawcy rzadko korzystają z tej formy zatrudnienia. Przyczyną tego są stereotypy o zagrożeniach związanych z telepracą.

Odpowiedzialność porządkową pracownicy ponoszą za nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy. Należy ją odróżnić od odpowiedzialności dyscyplinarnej, obejmującej pracowników wykonujących pracę o szczególnym charakterze, uregulowaną zwykle w różnego rodzaju pragmatykach służbowych.

Do zachowania w tajemnicy wynagrodzeń pracowników zobowiązani są wszyscy, którzy mają dostęp do takich danych. Ujawnienie ich jest naruszeniem dóbr osobistych pracownika, jego danych osobowych czy nawet tajemnicy przedsiębiorstwa. Osoba, której płace zostaną upowszechnione, może dochodzić odszkodowania.

Pracodawca może wykonywać czynności kontrolne czy wydawać polecenia swoim pracownikom, nie narażając się na sprawę sądową o mobbing. Wystarczy, aby użyte przez niego argumenty były rzeczowe i przekazane w sposób spokojny i jasny.

Istotą mobbingu jest długotrwała przemoc psychiczna mająca na celu poniżenie pracownika i doprowadzająca najczęściej do rozwiązania stosunku pracy. Aby uniknąć odpowiedzialności za skutki mobbingu, pracodawca powinien eliminować praktyki o takim charakterze w ramach prowadzenia prewencji antymobbingowej.

Pracodawca może uzależnić zgodę na udzielenie urlopu bezpłatnego na okres przekraczający 3 miesiące od prawa do jego odwołania z ważnych przyczyn.

W Sejmie ruszyły prace nad ustawą o szczególnych zasadach odpowiedzialności funkcjonariuszy publicznych za rażące naruszenie prawa przez urzędników. Business Centre Club (BCC) popiera projekt ustawy.

Jeśli szkodę w mieniu pracodawcy spowoduje nietrzeźwy pracownik, odpowiada on za jej wyrządzenie w pełnej wysokości. Jednak ciężar udowodnienia przesłanek odpowiedzialności w takim przypadku spoczywa na pracodawcy.

Pracodawca musi pamiętać o wysłuchaniu pracownika, zanim podejmie decyzję o jego ukaraniu. W razie naruszenia prawa przy nakładaniu kary może liczyć się ze sprzeciwem pracownika lub powództwem do sądu pracy.

Jeden z naszych pracowników przyszedł ostatnio do pracy w stanie wskazującym na spożycie alkoholu. Nie zrobiliśmy badania alkomatem ani nie skierowaliśmy pracownika na badanie krwi. Niemniej jednak pracownik chwiał się na nogach, mówił bełkotliwie i dało się od niego wyczuć woń alkoholu. Poza tym przyniósł ze sobą alkohol i wypił go. Odesłaliśmy go do domu. Jedynym dowodem, że pracownik był pod wpływem alkoholu są świadkowie zdarzenia. Czy ich zeznania wystarczą, żeby dowieść naruszenie przez pracownika obowiązków pracowniczych. Czy możemy go zwolnić dyscyplinarnie, szczególnie że od tamtego dnia nie stawił się w pracy?

Pracodawca, aby ustrzec się od zarzutu dyskryminacji ze strony pracowników, musi zwrócić szczególną uwagę na zapisy prawa wewnątrzzakładowego, np. regulaminu zfśs.

Pracodawca może nałożyć na pracownika karę za naruszenie obowiązków pracowniczych. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy.

Nasz oddział jako jeden z kilku podlega organizacyjnie pod centralę. Działający w naszym oddziale związek zawodowy wystąpił z wnioskiem, aby do regulaminu pracy wprowadzić zmianę. Na jej podstawie pracownik będzie mógł odwołać się do szefa centrali od decyzji dyrektora w przypadku odrzucenia przez niego sprzeciwu od nałożonej kary porządkowej. Czy wprowadzenie takiej zmiany do regulaminu pracy jest dopuszczalne?

Nasz pracownik 1 lutego br. wyszedł z pracy samowolnie bez usprawiedliwienia o 3 godziny wcześniej. Natomiast 4 lutego 2008 r. pracował i złożył podanie o urlop bezpłatny od 5 lutego do końca miesiąca, które szef mu zaaprobował. Czy możemy wobec niego zastosować karę pieniężną za opuszczenie miejsca pracy bez usprawiedliwienia w wysokości jednodniowego wynagrodzenia za pracę i w konsekwencji wypłacić mu tylko wynagrodzenie za 5 godzin przepracowanych 1 lutego?

Pracodawcy mają możliwość nakładania na pracowników kar porządkowych w przypadku naruszania przez nich obowiązków pracowniczych. Zastosowanie odpowiedniej kary porządkowej przez pracodawcę jest wynikiem oceny zachowania pracownika, z którą pracownik może się nie zgodzić i odwołać się od zastosowanej kary.

Pracownik przez 2 tygodnie nie przychodził do pracy, nie zawiadamiając o przyczynie swojej nieobecności. Z tego powodu nie mogłem zrealizować w terminie jednego z zamówień i poniosłem straty finansowe. Po upływie tygodnia rozwiązałem z nim umowę o pracę bez wypowiedzenia. Tydzień później pracownik zgłosił się do pracy, okazując zaświadczenie lekarskie. Czy w tej sytuacji moja decyzja o rozwiązaniu z nim umowy o pracę bez wypowiedzenia była słuszna? - pyta Czytelnik z Przemyśla.

Jeden z naszych pracowników po tygodniu nieobecności zawiadomił nas, że jest chory, a jego zwolnienie lekarskie - wystawione w 7. dniu nieobecności - obejmuje wstecznie cały jej okres i będzie trwało jeszcze 2 tygodnie z możliwością dalszego przedłużenia. W związku z nieobecnością pracownika nastąpiła dezorganizacja procesu produkcyjnego. Czy w tej sytuacji możemy wyciągnąć jakieś konsekwencje wobec pracownika? - pyta Czytelniczka z Krosna.

Stwierdzenie stanu nietrzeźwości pracownika w czasie pracy stanowi uzasadnioną przyczynę rozwiązania z nim umowy o pracę i to nie tylko za wypowiedzeniem, ale i w trybie natychmiastowym z winy tego pracownika.

Pracodawca podejrzewał, że jeden z pracowników kradnie firmowe komputery. Nie miał jednak dowodów na potwierdzenie tego faktu i chciał przeprowadzić wewnętrzne postępowanie wyjaśniające. Do czasu jego zakończenia pracownik przebywał na urlopie wypoczynkowym. Po dokonaniu wewnętrznego śledztwa pracodawca był już pewny, że kradzieży dokonał pracownik. Pracodawca wezwał pracownika do stawienia się w zakładzie pracy. Chciał rozwiązać z nim stosunek pracy w trybie dyscyplinarnym. Pracownik zignorował jednak to wezwanie. W tej sytuacji pracodawca przesłał mu rozwiązanie umowy za pomocą faksu. Ponadto sporządził krótką wiadomość tekstową (sms) i przesłał ją na służbowy telefon komórkowy pracownika oraz przesłał e-mail na jego elektroniczną skrzynkę. Czy takie rozwiązanie umowy będzie skuteczne?

Pracodawcy nie mogą w umowach pogarszać sytuacji pracowników w stosunku do ich uprawnień wynikających z przepisów prawa pracy. Dotyczy to także postanowień umów o wspólnej odpowiedzialności materialnej.