Czym różni się odpowiedzialność dyscyplinarna od porządkowej

W doktrynie prawa istnieje pogląd, zgodnie z którym odpowiedzialności dyscyplinarnej nie można zakwalifikować do jednej gałęzi prawa, nie jest to instytucja jednolita zarówno pod kątem stosowania kar, jak również skutków oraz drogi odwoławczej do sądu.

Podleganie odpowiedzialności dyscyplinarnej

Podlegają jej tylko niektóre grupy pracowników, do których oprócz Kodeksu pracy stosuje się inne regulacje, ustawy szczególne, pragmatyki służbowe itp. Odpowiedzialności dyscyplinarnej podlegają np. urzędnicy służby cywilnej, prokuratorzy, radcowie prawni, pracownicy urzędów państwowych itd. Przepisy odnoszące się do tych grup zawodowych przewidują własne katalogi przewinień i kar dyscyplinarnych, procedurę ich stosowania i zasady odwoływania się od nich. Z reguły odpowiedzialność dyscyplinarna dotyczy przewinień niezwiązanych z porządkiem i organizacją pracy, odnosi się raczej do postępowania zgodnie z zasadami obowiązującymi daną grupę zawodową. Przykładowo odpowiedzialność dyscyplinarną radców prawnych reguluje rozdział 6 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych. Artykuł 64 ust. 1 ustawy wskazuje, że radca prawny ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za zawinione, nienależyte wykonywanie zawodu radcy prawnego oraz za czyny sprzeczne ze ślubowaniem radcowskim lub z zasadami etyki radcy prawnego. Za naruszenie porządku pracy będzie ponosił odpowiedzialność porządkową z Kodeksu pracy.

Unormowania dotyczące odpowiedzialności dyscyplinarnej występują również w ustawie z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, która ogranicza tą odpowiedzialność wyłącznie do mianowanych urzędników państwowych.

Wina pracownika przy odpowiedzialności materialnej >>

Postępowanie dyscyplinarne dopełnia też specyfikę stosunku pracy w służbie cywilnej. Jest związane ze szczególną misją służby cywilnej i z zależnością służbową, z której wynika prawo do stosowania kar dyscyplinarnych. W ustawie z 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej zakres odpowiedzialności dyscyplinarnej wykracza poza sferę zachowań wyłącznie pracowniczych. W art. 113 cytowanej ustawy nie wskazano wprost czynów zagrożonych odpowiedzialnością dyscyplinarną. Zapisano jedynie, że członek korpusu służby cywilnej odpowiada dyscyplinarnie za naruszenie swoich obowiązków. Pojęcie „naruszenie obowiązków członka korpusu służby cywilnej” jest niedookreślone i charakteryzuje się ono wysokim poziomem ogólności i niedoprecyzowania. Obowiązki urzędnika zostały scharakteryzowane w art. 76 ustawy, należą do nich m.in.: racjonalne gospodarowanie środkami publicznymi; rzetelne i bezstronne, sprawne i terminowe wykonywanie powierzonych zadań czy godne zachowywanie się w służbie oraz poza nią. Z uwagi na duży stopień ogólności przepisów, w praktyce to do dyrektora generalnego (kierownika urzędu) będzie należeć ocena, czy dany czyn członka korpusu służby cywilnej lub jego zaniechanie mieści się w kategoriach naruszenia obowiązków. Następnie ocena ta jest weryfikowana przez komisję dyscyplinarną.

Odpowiedzialność porządkowa

Niezbędnymi przesłankami odpowiedzialności porządkowej są bezprawność zachowania pracownika i zawinienie. Bezprawność oznacza sprzeczność zachowania z obowiązującymi przepisami, zarówno tymi z Kodeksu pracy, jak i regulaminu pracy, a także z poleceniami służbowymi. W tym drugim przypadku muszą to być polecenia zgodne z prawem i dotyczące pracy. Wina z reguły będzie występowała w formie winy umyślnej, chociaż nie można wykluczyć też winy nieumyślnej. Rodzaj naruszonych przepisów i stopień winy powinny być uwzględniane przy wyborze rodzaju kary porządkowej.