Pracownikowi, który uległ wypadkowi przy pracy, przysługuje jednorazowe odszkodowanie, a jeżeli w wyniku takiego wypadku pracownik doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, może dochodzić od pracodawcy dodatkowego odszkodowania, renty uzupełniającej lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Dochodzenie tych roszczeń jest ograniczone w czasie, jako że ulegają one przedawnieniu.
Pracownik był niezdolny do pracy od 18 marca do 25 maja 2007 r. W okresie od 18 marca do 19 kwietnia 2007 r. pracownikowi wypłacono wynagrodzenie chorobowe. Od 20 kwietnia do 25 maja 2007 r. wypłacono zasiłek chorobowy z ubezpieczenia chorobowego w wysokości 80% podstawy wymiaru. Niezdolność do pracy była spowodowana wypadkiem, do którego doszło na terenie zakładu pracy. Nie można było jednoznacznie określić, czy był to wypadek przy pracy, dlatego powołaliśmy zespół ekspertów. Na podstawie uzgodnień w protokole powypadkowym stwierdziliśmy, że niezdolność do pracy od 18 marca 2007 r. była wynikiem wypadku przy pracy, któremu uległ pracownik. Czy należy wyrównać wysokość wypłaconych świadczeń? Czy wystarczy, że mamy protokół powypadkowy?
Podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest wynagrodzenie faktycznie wypłacone przez pracodawcę (art. 36 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267), a w przypadku, gdy pracodawca nie wypłaca pracownikowi wynagrodzenia, podstawą tą jest minimalne wynagrodzenie za pracę (art. 45 ust. 1 tej ustawy). (Wyrok Sądu Najwyższego z 7 września 2005 r., sygn. akt II UK 20/05)
Pracownikowi zarządzającemu zakładem pracy w imieniu pracodawcy, objętemu zakresem regulacji ustawy z 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 z późn.zm.), może przysługiwać odprawa rentowa na zasadach i w wysokości przewidzianej w zakładowym układzie zbiorowym pracy, niezależnie od jej przyznania przez podmiot określony w § 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z 21 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego wykazu świadczeń dodatkowych, które mogą być przyznane osobom kierującym niektórymi podmiotami prawnymi, oraz trybu ich przyznawania (Dz.U. Nr 14, poz. 139).
Od 15 stycznia br. zatrudniliśmy pracownika na umowę o pracę na
czas nieokreślony. Poprzednie zatrudnienie tej osoby ustało 31 grudnia
2006 r. Była tam zatrudniona przez 5 lat. Obecnie pracownik dostarczył
nam zwolnienie lekarskie na okres od 20 marca do 6 kwietnia br. Lekarz
wystawił odrębne zaświadczenie stwierdzające, że niezdolność do pracy
jest następstwem wypadku przy pracy, któremu pracownik uległ 17 maja
2005 r., a więc w okresie, kiedy był zatrudniony u poprzedniego
pracodawcy. Czy w związku z tym, że wypadek miał miejsce w czasie
zatrudnienia w innym zakładzie, możemy ustalić uprawnienia do
wynagrodzenia chorobowego na ogólnych zasadach z ubezpieczenia
chorobowego?
Nasza firma zorganizowała wyjazd integracyjny dla swoich pracowników. Jego koszty zostały pokryte ze środków zakładowego funduszu socjalnego. Obecnie mamy jednak wątpliwości, czy dobrze postąpiliśmy. Ponadto zastanawiamy się, czy finansując wszystko za pracowników (przejazd, hotel, wyżywienie), należy świadczenie to doliczyć do dochodu poszczególnym pracownikom?
Jeżeli przepisy płacowe obowiązujące u danego pracodawcy przewidują wyższą odprawę emerytalno-rentową od kodeksowej, warunki jej uzyskania są takie same jak w Kodeksie pracy, a pracownik te warunki spełnia, to wówczas zawsze przysługuje mu odprawa w wyższej kwocie. Związek między ustaniem stosunku pracy a przejściem na emeryturę może być też tego rodzaju, że pracownik wskutek zwolnienia przechodzi na emeryturę (wyrok Sądu Najwyższego z 8 sierpnia 2006 r., I PK 55/06).
