Niewprawidłowe wydawanie środków z ZFŚS

Podstawowym aktem prawa powszechnego zawierającym regulacje w zakresie sposobu wydatkowania środków ZFŚŚ jest ustawa z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm. – zwana dalej ustawą).

W art. 1 ustawy wskazuje się, że środki funduszu powinny być przeznaczone na finansowanie działalności socjalnej, przez którą rozumie się usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, udzielanie pomocy materialnej i rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową (art. 2 pkt 1 ustawy).

Ustawa wyklucza więc udzielanie pracownikom innych świadczeń w związku z zatrudnieniem, których przyznanie leżałoby w interesie pracodawcy, np. finansowanie kosztów przejazdu pracowników do pracy, finansowanie działalności stołówki zakładowej, dofinansowanie szkoleń i kursów dla pracowników.