Pracownikowi, w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy, za okres czasowej niezdolności do pracy przysługuje prawo do wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłku chorobowego. Pracownikiem jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania, wyboru oraz spółdzielczej umowy o pracę. Do kategorii tej zaliczamy również pracowników młodocianych.
Niepełnosprawne dzieci, ich rodzice oraz opiekunowie mogą liczyć na pomoc finansową w postaci świadczenia pielęgnacyjnego, zasiłku pielęgnacyjnego, zasiłku rodzinnego i dodatków do niego, wyprawki szkolnej, renty socjalnej, dofinansowania z PFRON i NFZ czy ulgi podatkowej. Jak z niej skorzystać?
Dorosłe osoby niepełnosprawne i ich opiekunowie mogą liczyć na pomoc finansową (renta z tytułu niezdolności do pracy, zasiłek pielęgnacyjny, dodatek mieszkaniowy, zasiłek celowy specjalny, specjalny zasiłek opiekuńczy), opiekę w domu i poza nim, dofinansowanie z PFRON i NFZ oraz dopłaty do zatrudnienia.
Prawo do świadczenia rehabilitacyjnego przysługuje osobie, która po
wyczerpaniu okresu pobierania zasiłku chorobowego (tj. po wykorzystaniu
182 lub 270 dni) jest nadal niezdolna do pracy. Świadczenie
rehabilitacyjne przyznawane jest wówczas, gdy stan zdrowia pracownika
wskazuje na to, że dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie
zdolności do pracy (art. 18 ust. 1 ustawy zasiłkowej). Świadczenie
przysługuje również wtedy, gdy chory został skierowany na badanie przez
lekarza orzecznika ZUS w celu przyznania renty z tytułu niezdolności do
pracy, a lekarz orzekł, że rokuje on odzyskanie zdolności do pracy.
Organy rentowe mogą kwestionować w postępowaniu sądowym prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego, ale ponoszą odpowiedzialność za opóźnienie w wypłacie świadczeń, gdy okaże się, że możliwe było wydanie decyzji zgodnej z prawem. Dlatego ZUS, co do zasady, powinien zawsze zapłacić odsetki od zasiłków niewypłaconych w terminie (wyrok Sądu Najwyższego z 15 września 2011 r. (sygn. akt II UK 22/11).
Na początku września br. zorganizowaliśmy dla pracowników szkolenie w siedzibie naszej firmy. Zapewniliśmy pracownikom wyżywienie, materiały dydaktyczne, a na zakończenie słodkie upominki, których koszt na 1 pracownika wyniósł 50 zł. Nasza pracownica, która brała udział w tym szkoleniu, jest obecnie w ciąży i przedłożyła nam zwolnienie lekarskie od 28 listopada do 23 grudnia br. Pracownica ta jest wynagradzana stawką 20 zł/godzinę. Czy koszt takiego szkolenia i wartość słodkich upominków należy wliczyć do podstawy wymiaru zasiłku?