Błyskotliwy, posiada szczególne uzdolnienia, których jest świadomy. Ambitny, pewny siebie, zaangażowany w swoją pracę, lubiący być w centrum uwagi, a na dodatek – przekonany, że jest najważniejszy. Przyciąga do siebie ludzi, ale chce nimi bezwzględnie rządzić. Jest niezbędnym elementem każdej firmy, a jednocześnie trudno z nim wytrzymać. Współpraca z osobowością „gwiazdy” nie musi kończyć się rozbiciem zespołu, choć – jak mówi stara prawda – „upadek gwiazdy boli najbardziej tych, którzy wybrali ją sobie na drogowskaz”.
Pozytywne nastawienie, zainteresowanie, gotowość do większego wysiłku, a czasem nawet ekscytacja powierzonymi zadaniami, oznacza zaangażowanie pracowników do wykonywania swojej pracy w jak najlepszy sposób. Zadaniem firmy jest wykorzystanie wszystkich możliwych środków, niezbędnych do rozwoju tego typu zachowań, czyli zastosowanie tzw. strategii zaangażowania.
Według jednej z definicji styl kierowania to względnie trwały i powtarzalny sposób, w jaki przełożony oddziałuje na podwładnych w celu pobudzenia i koordynacji ich działania w zespole, a przez to – osiągania celów stojących przed organizacją. Jeżeli z definicji styl kierowania jest względnie trwały dla danej osoby, to czy można go zmieniać, poprawiać, w jakikolwiek sposób nad nim pracować?
Pracownik idealny to taki, który nie dość, że osiąga dobre efekty pracy, to jeszcze czerpie z tego osobistą satysfakcję. Pytanie brzmi – jak ją zapewnić? Wewnątrzsterowny pracownik ma wiele atutów – nie trzeba go pilnować, sam dba o jakość wykonania, często cele traktuje osobiście. Dla menedżera to jednak większe wyzywanie, ponieważ często taki pracownik jest również mniej sterowny. Jeżeli przyjmuje cele i chce pracować, jest bezcenny. Jeżeli jednak nie chce, trudno go do tej pracy zachęcić czy zmusić.
Niektórzy z naszych pracowników odbywają podróże służbowe do państw, w których występuje ryzyko zachorowalności na choroby tropikalne. Zdarza się, że ze względu na długie procedury uzyskiwania wiz dla tych osób i zmiany kontraktów w tym czasie, do takiej podróży przygotowywana jest większa liczba pracowników niż ta, która odbędzie taką podróż. Czy w tej sytuacji szczepienia i leki, które sfinansowaliśmy pracownikom w związku z wyjazdem do krajów tropikalnych, powinniśmy potraktować jak opodatkowany przychód ze stosunku pracy?
Zatrudniamy pracownika na stanowisku kucharza. Zgodnie z przepisami pracownik ma obowiązek nosić obuwie ochronne. Niemniej jednak przedstawił on zaświadczenie lekarskie, z którego wynika, że nie może nosić przydzielonych butów (z podnoskiem, zabudowaną piętą) z uwagi na schorzenie stóp, tzw. ostrogi. Lekarz rodzinny w zaświadczeniu zalecił, aby pracodawca zezwolił na noszenie butów, które nie będą urażały ostrogi. Czy pracodawca musi zgodzić się na takie rozwiązanie? Czy takie zaświadczenie może wydać lekarz rodzinny?
Ludzie czy zadania? Razem czy samodzielnie? Co jest skuteczniejsze? Czy Twoje przekonania na ten temat mają wpływ na Twoją sprawność w pracy? Jak organizować swoje życie zawodowe, żeby było satysfakcjonujące? To, czy ważniejsze są dla Ciebie relacje, czy cel, warunkuje nie tylko Twój styl pracy, lecz także efektywność działań, jakie podejmujesz w konkretnej sytuacji. Sprawdź, czy jesteś zorientowany na działanie, czy na ludzi i zobacz, jakie są Twoje atuty.
Usługi w zakresie szczepień ochronnych i iniekcji są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT. Warunkiem jest, aby w swojej istocie służyły profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Takie stanowisko zajął Dyrektor IS w Łodzi w interpretacji, której fragment przytaczamy poniżej. Pełna treść interpretacji jest dostępna wraz z bieżącym numerem Mk na www.mk.infor.pl.
